FÖRSTER CASPER jr, muzyk, śpiewak
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''FÖRSTER | + | '''CASPER FÖRSTER jr''' (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk, śpiewak (znany z niezwykle rozległej skali głosu – od basu do sopranu). Syn [[FÖRSTER CASPER sen., muzyk | Caspra Förstera]], brat księgarza [[FÖRSTER GEORG, wydawca, księgarz | Georga]].<br/><br/> |
| + | Jako chłopiec śpiewał w kapeli [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP). W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum, aktywny na dworze Medyceuszów we Florencji. W okresie 1637–1651 dyrygent chóru i śpiewak (bas) w kapeli królewskiej w Warszawie (czerpiąc nauki z obcowania z działającym na dworze włoskim kompozytorem Marco Scacchim), w 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1655–1657 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 wyjechał do Włoch, w Wenecji studiował u Giacomo Carissimiego. Brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Następnie działał jeszcze w Hamburgu i Dreźnie (Dresden). <br/><br/> | ||
| + | Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych (często zawierających bardzo niską i trudną partię basową) i siedem sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie. {{author: DS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:27, 1 gru 2022
CASPER FÖRSTER jr (chrzest 22 II 1616 Gdańsk – pochowany 1 III 1673 Oliwa), muzyk, śpiewak (znany z niezwykle rozległej skali głosu – od basu do sopranu). Syn Caspra Förstera, brat księgarza Georga.
Jako chłopiec śpiewał w kapeli kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP). W latach 1633–1636 uczył się w rzymskim Collegium Germanicum, aktywny na dworze Medyceuszów we Florencji. W okresie 1637–1651 dyrygent chóru i śpiewak (bas) w kapeli królewskiej w Warszawie (czerpiąc nauki z obcowania z działającym na dworze włoskim kompozytorem Marco Scacchim), w 1652–1655 i 1661–1667 kapelmistrz na dworze Fryderyka III w Kopenhadze. W latach 1655–1657 kapelmistrz w kościele NMP. W 1657 wyjechał do Włoch, w Wenecji studiował u Giacomo Carissimiego. Brał udział w wojnie Wenecji z Turcją; odznaczony za waleczność Orderem św. Marka. Następnie działał jeszcze w Hamburgu i Dreźnie (Dresden).
Ostatnie pięć lat życia spędził w Oliwie. Zachowało się ponad 40 jego rękopiśmiennych kompozycji wokalno-instrumentalnych (często zawierających bardzo niską i trudną partię basową) i siedem sonat instrumentalnych, przechowywanych w bibliotece uniwersytetu w Uppsali, a pojedyncze kopie w bibliotece Berlina i Drezna. Jego twórczość świadczy o adaptowaniu nowych ówcześnie wzorów włoskich, stanowiąc wkład w ich propagowanie.
