DUCHACY
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DUCHACY''', Zakon św. Ducha, | + | '''DUCHACY''', Zakon św. Ducha, założony w 1175 przez bł. Gwidona z Montpellier, powołany do pracy w szpitalach i przytułkach dla porzuconych dzieci i ubogich. W Polsce od 1220 do 1783 (kasata prowincji), w Kościele powszechnym zaniknął w 1873. Odtąd przetrwała jedynie żeńska gałąź zakonu, [[DUCHACZKI | duchaczki]]. W 1986 narodziła się idea odrodzenia zakonu przy [[SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ BRZEMIENNEJ W MATEMBLEWIE | sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie]]. W 2003 powstało tam kleryckie Towarzystwo Ducha Świętego, w 2009 kanonicznie zatwierdzone przez abp. [[GŁÓDŹ SŁAWOJ LESZEK, arcybiskup gdański | Sławoja Leszka Głódzia]] jako nowicjat odnowionego zakonu. Znakiem charakterystycznym duchaków jest krzyż z dwiema poziomymi belkami. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 13:02, 27 lis 2022
DUCHACY, Zakon św. Ducha, założony w 1175 przez bł. Gwidona z Montpellier, powołany do pracy w szpitalach i przytułkach dla porzuconych dzieci i ubogich. W Polsce od 1220 do 1783 (kasata prowincji), w Kościele powszechnym zaniknął w 1873. Odtąd przetrwała jedynie żeńska gałąź zakonu, duchaczki. W 1986 narodziła się idea odrodzenia zakonu przy sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie. W 2003 powstało tam kleryckie Towarzystwo Ducha Świętego, w 2009 kanonicznie zatwierdzone przez abp. Sławoja Leszka Głódzia jako nowicjat odnowionego zakonu. Znakiem charakterystycznym duchaków jest krzyż z dwiema poziomymi belkami.
