BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO, armator
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto Behnke (siedzi trzeci z lewej) podczas przyjęcia wydanego 26 VI 1932 przez Senat Wolnego Miasta na cześć załogi pancernika „Schlesien” (przemawia [[ZIEHM ERNST BRUNO | Ernst Ziehm]]) | + | [[File: 1_Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg |thumb| Emil Heinrich Otto Behnke (siedzi trzeci z lewej) podczas przyjęcia wydanego 26 VI 1932 przez Senat Wolnego Miasta na cześć załogi pancernika „Schlesien” (przemawia [[ZIEHM ERNST BRUNO, prezydent Senatu | Ernst Ziehm]])]] |
| − | + | ||
| − | '''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od | + | |
| + | '''EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE''' (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec, armator. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]]. Zawodu kupieckiego uczył się od 1874 w firmie „Richard Dühren & Co.” , następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie [[REINHOLD, firma | „F.G. Reinhold”]]. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka.<br/><br/> | ||
| + | Od 1890 wspólnik [[SIEG FRIEDRICH WALDEMAR, przedsiębiorca, radny | Waldemara Siega]] w firmie armatorskiej [[BEHNKE UND SIEG, firma handlowo–żeglugowa | „Behnke und Sieg”]] oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej [[DANZIGER REEDEREI AKTIENGESELLSCHAFT, firma żeglugowa | „Danziger Reederei Aktiengesellschaft”]]. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku.<br/><br/> | ||
| + | Właściciel kamienicy przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), którą w 1892 sprzedał [[PERLBACH, rodzina | Ernstowi Perlbachowi]]. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). Od 9 X 1890 żonaty był z Anną Heleną, córką Heinricha Wilhelmna Meyera, właściciela browaru Meyer-Falk przy ul. Korzennej. | ||
| + | {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 380, nr 758/90 (akt ślubu). <br/> | ||
| + | „Danziger Vorposten”, 31 V 1937 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 15:55, 22 lip 2024
EMIL HEINRICH OTTO BEHNKE (20 XII 1857 Niestkowo koło Słupska – 31 V 1937 Sopot), kupiec, armator. Syn urzędnika celnego Heinricha Augusta Behnkego. Uczeń Gimnazjum Miejskiego. Zawodu kupieckiego uczył się od 1874 w firmie „Richard Dühren & Co.” , następnie u maklerów żeglugowych braci Friedricha Augusta i Andreasa Carla Mesecków oraz u Wilhelma Ganswindta, a także w żeglugowym przedsiębiorstwie „F.G. Reinhold”. Odbył staż w Szwecji, ucząc się języka.
Od 1890 wspólnik Waldemara Siega w firmie armatorskiej „Behnke und Sieg” oraz powołanej w 1895 siostrzanej, również wspólnej firmy żeglugowej „Danziger Reederei Aktiengesellschaft”. Przez wiele lat był konsulem honorowym Królestwa Szwecji w Gdańsku.
Właściciel kamienicy przy Jopengasse 55 (ul. Piwna), którą w 1892 sprzedał Ernstowi Perlbachowi. W latach 1892, 1897 mieszkał przy Weidengasse 49 (ul. Łąkowa), w 1908–1928 przy Johannistal 2 (ul. Matejki), w 1935 przy Karrenwall 2 (obecnie część ul. Okopowej). Od 9 X 1890 żonaty był z Anną Heleną, córką Heinricha Wilhelmna Meyera, właściciela browaru Meyer-Falk przy ul. Korzennej.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 380, nr 758/90 (akt ślubu).
„Danziger Vorposten”, 31 V 1937 (nekrolog).
