BROSCHKE GEORG ANDREAS, kupiec
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''GEORG ANDREAS BROSCHKE''' (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn [[BROSCHKE MATTHIAS | Matthiasa Broschke]]. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Nowego Portu i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] już tylko trzema: | + | '''GEORG ANDREAS BROSCHKE''' (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn [[BROSCHKE MATTHIAS, kupiec, armator, były patron ulicy | Matthiasa Broschke]]. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Gdańska–[[NOWY PORT |Nowego Portu]] i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] już tylko trzema: „LʼEspérance” (440 łasztów pojemności), barkiem „Satisfaction” (340 łasztów) i brygiem „Henriette” (180 łasztów). Statki te utracił w 1813, w czasie działań wojennych. W 1817 był właścicielem tylko małego brygu „Victor” (127 łasztów) do żeglugi bałtyckiej. Od 1814 prowadził firmę samodzielnie pod nazwą „Matthias Broschki und Sohn”, o losach siostry i szwagra po 1814 brak informacji. <br/><br/> |
| − | + | Po ojcu, początkowo z rodzeństwem, dziedziczył kamienicę przy Langgasse 515 (ul. Długa 55) i do 1813 oficynę przy Beutlergasse 614 (ul. Kaletnicza 4). Około 1815 nabył od Marii Dorothy Petersen kamienicę przy Langgasse 400 (ul. Długa 35, [[LWI ZAMEK | Lwi Zamek]]), gdzie umieścił też kantor firmy. W 1829 sprzedał kamienicę lekarzowi Johannowi Friedrichowi Wilhelmowi Schwanowi, niewiele później ojcowską pod nr 515 i przeniósł się do Nowego Portu, zamieszkał i miał kantor przy późniejszej (po 1854) Bergstrasse 13 (ul. Władysława IV 10a). W 1822 był współzałożycielem gdańskiej [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], wkrótce wycofał się z działalności armatorskiej. <br/><br/> | |
| + | Po raz pierwszy żonaty był z Johanną Augustą Anders (1793 – 31 III 1834 Gdańsk), z którą nie doczekał się potomstwa, po raz drugi z Julianne Dorothe Dreier (Dreyer) (1817 Gdańsk – 5 XII 1887 Gdańsk), z która miał trójkę dzieci. Córka Carolina Wilhelmina w 1864 była uczennicą bliżej nieokreślonej szkoły żeńskiej w Gdańsku, w 1867 mieszkała z matką, później zamężna. Przypuszczalnym synem był Georg Broschki (zm. 1910), w 1891 kornweser (koncesjonowany magazynier zboża), następnie kupiec, udziałowiec w „Chemische Fabrik” (wytwórni chemicznej Davidsohna i Petschowa) w [[MŁYNISKA | Młyniskach]], od 1896 członek gdańskiej Korporacji Kupców, w latach 1892–1908 mieszkający przy Jopengasse 63 (ul. Piwna), w 1908 z córką Hedwigą. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:35, 25 sty 2023
GEORG ANDREAS BROSCHKE (1786 Gdańsk – 27 VIII 1858 Gdańsk-Nowy Port), kupiec, syn Matthiasa Broschke. 26 XI 1806 wraz ze szwagrem Ludwigiem Hundtem przejął z rąk matki Elisabeth prowadzenie ojcowskiej firmy zajmującej się obsługą statków zawijających do Gdańska–Nowego Portu i handlem hurtowym oraz przejmując należące do tej firmy statki pełnomorskie (udziały w nich mieli pozostali jego bracia i siostra). W 1805 firma dysponowała sześcioma statkami handlowymi, w chwili powstania I Wolnego Miasta Gdańska już tylko trzema: „LʼEspérance” (440 łasztów pojemności), barkiem „Satisfaction” (340 łasztów) i brygiem „Henriette” (180 łasztów). Statki te utracił w 1813, w czasie działań wojennych. W 1817 był właścicielem tylko małego brygu „Victor” (127 łasztów) do żeglugi bałtyckiej. Od 1814 prowadził firmę samodzielnie pod nazwą „Matthias Broschki und Sohn”, o losach siostry i szwagra po 1814 brak informacji.
Po ojcu, początkowo z rodzeństwem, dziedziczył kamienicę przy Langgasse 515 (ul. Długa 55) i do 1813 oficynę przy Beutlergasse 614 (ul. Kaletnicza 4). Około 1815 nabył od Marii Dorothy Petersen kamienicę przy Langgasse 400 (ul. Długa 35, Lwi Zamek), gdzie umieścił też kantor firmy. W 1829 sprzedał kamienicę lekarzowi Johannowi Friedrichowi Wilhelmowi Schwanowi, niewiele później ojcowską pod nr 515 i przeniósł się do Nowego Portu, zamieszkał i miał kantor przy późniejszej (po 1854) Bergstrasse 13 (ul. Władysława IV 10a). W 1822 był współzałożycielem gdańskiej Korporacji Kupców, wkrótce wycofał się z działalności armatorskiej.
Po raz pierwszy żonaty był z Johanną Augustą Anders (1793 – 31 III 1834 Gdańsk), z którą nie doczekał się potomstwa, po raz drugi z Julianne Dorothe Dreier (Dreyer) (1817 Gdańsk – 5 XII 1887 Gdańsk), z która miał trójkę dzieci. Córka Carolina Wilhelmina w 1864 była uczennicą bliżej nieokreślonej szkoły żeńskiej w Gdańsku, w 1867 mieszkała z matką, później zamężna. Przypuszczalnym synem był Georg Broschki (zm. 1910), w 1891 kornweser (koncesjonowany magazynier zboża), następnie kupiec, udziałowiec w „Chemische Fabrik” (wytwórni chemicznej Davidsohna i Petschowa) w Młyniskach, od 1896 członek gdańskiej Korporacji Kupców, w latach 1892–1908 mieszkający przy Jopengasse 63 (ul. Piwna), w 1908 z córką Hedwigą.
