DANZIG, kanonierka zalewowa (1825)
(uzupełnienie L.M.(19.07.2020)) |
|||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''„DANZIG”''', kanonierka zalewowa, żaglowo-wiosłowa floty Prus, zwodowana 21 V 1825 w Stralsundzie, w stoczni J. Meyer; w służbie od 8 VIII 1825; pierwszy okręt wojenny o tej nazwie; kadłub drewniany, wyporność około 70 ton, długość 19,1 m, szerokość 5,8 m, zanurzenie 1,3 m; szkuner dwumasztowy z ożaglowaniem lugrowym; uzbrojenie: 2 armaty 24-funtowe, 2 armaty 12-funtowe, 1 moździerz 25-funtowy, załoga 2 oficerów, 15 marynarzy, 40 żołnierzy-artylerzystów | + | '''„DANZIG”''', kanonierka zalewowa, żaglowo-wiosłowa floty Prus, zwodowana 21 V 1825 w Stralsundzie, w stoczni J. Meyer; w służbie od 8 VIII 1825; pierwszy okręt wojenny o tej nazwie; kadłub drewniany, wyporność około 70 ton, długość 19,1 m, szerokość 5,8 m, zanurzenie 1,3 m; szkuner dwumasztowy z ożaglowaniem lugrowym; uzbrojenie: 2 armaty 24-funtowe, 2 armaty 12-funtowe, 1 moździerz 25-funtowy, załoga 2 oficerów, 15 marynarzy, 40 żołnierzy-artylerzystów. Miała czarny kolor burt i biały nadburcia. W latach 1825-1827 stacjonowała w Gdańsku, pełniła rolę jednostki szkolnej dla uczniów [[SZKOŁA NAWIGACYJNA| Szkoły Nawigacyjnej]], następnie w Stralsundzie, gdzie do 1831 poddana była długiemu remontowi kadłuba. W 1831, w okresie epidemii cholery, pełniła służbę w kordonie sanitarnym w pomorskich małych portach. Z powodu zauważonych w 1836 uszkodzeń kadłuba, skreślona z listy floty 23 IV 1838, rozebrana. {{author: MBŁ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 16:36, 10 kwi 2024
„DANZIG”, kanonierka zalewowa, żaglowo-wiosłowa floty Prus, zwodowana 21 V 1825 w Stralsundzie, w stoczni J. Meyer; w służbie od 8 VIII 1825; pierwszy okręt wojenny o tej nazwie; kadłub drewniany, wyporność około 70 ton, długość 19,1 m, szerokość 5,8 m, zanurzenie 1,3 m; szkuner dwumasztowy z ożaglowaniem lugrowym; uzbrojenie: 2 armaty 24-funtowe, 2 armaty 12-funtowe, 1 moździerz 25-funtowy, załoga 2 oficerów, 15 marynarzy, 40 żołnierzy-artylerzystów. Miała czarny kolor burt i biały nadburcia. W latach 1825-1827 stacjonowała w Gdańsku, pełniła rolę jednostki szkolnej dla uczniów Szkoły Nawigacyjnej, następnie w Stralsundzie, gdzie do 1831 poddana była długiemu remontowi kadłuba. W 1831, w okresie epidemii cholery, pełniła służbę w kordonie sanitarnym w pomorskich małych portach. Z powodu zauważonych w 1836 uszkodzeń kadłuba, skreślona z listy floty 23 IV 1838, rozebrana.
