GÓRA LUIZY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 +
[[File:1_Gora_Luizy.jpg|thumb|Krzyż Landwehry na Górze Luizy z 1817]]
 +
[[File:2_Góra_Luizy.jpg|thumb|Cokół po zniszczonym krzyżu, 2017]]
 
[[File:1_Gora_Luizy.JPG|thumb|Szczątki krzyża wmurowane w 2008 w fasadę [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]]]
 
[[File:1_Gora_Luizy.JPG|thumb|Szczątki krzyża wmurowane w 2008 w fasadę [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]]]
[[File:2_Gora_Luizy.JPG|thumb|Tabliczki z informacja o losach krzyża w fasadzie  [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]]]
+
[[File:2_Gora_Luizy.JPG|thumb|Tabliczki z informacją o losach krzyża w fasadzie  [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]]]
'''GÓRA LUIZY''' (niem. Luisenberg), wzgórze w [[ŁOSTOWICE | Łostowicach]], w pobliżu zbiegu ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej; 68 m n.p.m.; nazwa na cześć zmarłej w 1810 roku żony króla Prus Fryderyka Wilhelma III, która dla Niemców była symbolem walki z Napoleonem. Po II wojnie światowej – od nazwiska właściciela terenu – nieoficjalnie zwane Wzgórzem Zielińskiego. Na szczycie pozostałość po ustawionym w 1817 roku pomniku – żeliwnym krzyżu poświęconym dziewięciu oficerom wschodniopruskiej Landwehry, poległym w czasie walk z wojskami napoleońskimi w 1813 roku (w 2008 jego szczątki wmurowano w fasadę [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]). U podnóża rośnie 250-letni dąb szypułkowy, w 1986 roku uznany za pomnik przyrody. {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]]
+
'''GÓRA LUIZY''' (niem. Luisenberg), wzgórze w [[ŁOSTOWICE | Łostowicach]], w pobliżu zbiegu ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej; 68 m n.p.m. Nazwa na cześć zmarłej w 1810 żony króla Prus Fryderyka Wilhelma III, która dla Niemców była symbolem walki z Napoleonem. Po II wojnie światowej – od nazwiska właściciela terenu – nieoficjalnie zwane Wzgórzem Zielińskiego.<br/><br/>
 +
 
 +
Na szczycie pozostałość po ustawionym w 1817 pomniku – żeliwnym krzyżu poświęconym dziewięciu oficerom wschodniopruskiej Landwehry, poległym w czasie walk z wojskami napoleońskimi w 1813 lub wkrótce po walkach zmarłych. Na inskrypcji odnotowano: „Pułkownikowi gr[afowi] [Ludwigowi] zu Dohne, majorowi v[on] Bolschwig, kapitanowi v[on] Glassow, kapitanowi v[on] Podewils, kapitanowi v[on] Kaiserlinck, kapitanowi v[on] Ranter, kapitanowi v[on] Strechenbach, porucznikowi v[on] Pellet, porucznikowi Koschorek poległym śmiercią prawdziwych żołnierzy za Króla i Ojczyznę przy odzyskania Gdańska w roku 1813. Ich pamięci poświęcają ten pomnik towarzysze broni z Landwehry Wschodnich Prus”. Ludwig zu Dohne dowodził oddziałem atakującym w październiku 1813 pozycje na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]], w 2 I 1814 otrzymał stanowisko „komendanta placu” w Gdańsku, zmarł już 9 stycznia. Krzyż zniszczony w 1968, odnalezione szczątki w 2008 wmurowano w fasadę [[KOŚCIÓŁ ŚW. JUDY TADEUSZA | kościoła św. Judy Tadeusza]]. U podnóża góry rośnie 250-letni dąb szypułkowy, w 1986 uznany za pomnik przyrody. {{author: ZdK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Środowisko i przyroda]]

Aktualna wersja na dzień 17:42, 8 wrz 2024

Krzyż Landwehry na Górze Luizy z 1817
Cokół po zniszczonym krzyżu, 2017
Szczątki krzyża wmurowane w 2008 w fasadę kościoła św. Judy Tadeusza
Tabliczki z informacją o losach krzyża w fasadzie kościoła św. Judy Tadeusza

GÓRA LUIZY (niem. Luisenberg), wzgórze w Łostowicach, w pobliżu zbiegu ul. Niepołomickiej i Kampinoskiej; 68 m n.p.m. Nazwa na cześć zmarłej w 1810 żony króla Prus Fryderyka Wilhelma III, która dla Niemców była symbolem walki z Napoleonem. Po II wojnie światowej – od nazwiska właściciela terenu – nieoficjalnie zwane Wzgórzem Zielińskiego.

Na szczycie pozostałość po ustawionym w 1817 pomniku – żeliwnym krzyżu poświęconym dziewięciu oficerom wschodniopruskiej Landwehry, poległym w czasie walk z wojskami napoleońskimi w 1813 lub wkrótce po walkach zmarłych. Na inskrypcji odnotowano: „Pułkownikowi gr[afowi] [Ludwigowi] zu Dohne, majorowi v[on] Bolschwig, kapitanowi v[on] Glassow, kapitanowi v[on] Podewils, kapitanowi v[on] Kaiserlinck, kapitanowi v[on] Ranter, kapitanowi v[on] Strechenbach, porucznikowi v[on] Pellet, porucznikowi Koschorek poległym śmiercią prawdziwych żołnierzy za Króla i Ojczyznę przy odzyskania Gdańska w roku 1813. Ich pamięci poświęcają ten pomnik towarzysze broni z Landwehry Wschodnich Prus”. Ludwig zu Dohne dowodził oddziałem atakującym w październiku 1813 pozycje na Zaroślaku, w 2 I 1814 otrzymał stanowisko „komendanta placu” w Gdańsku, zmarł już 9 stycznia. Krzyż zniszczony w 1968, odnalezione szczątki w 2008 wmurowano w fasadę kościoła św. Judy Tadeusza. U podnóża góry rośnie 250-letni dąb szypułkowy, w 1986 uznany za pomnik przyrody. ZdK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania