SIEG FRIEDRICH WALDEMAR, przedsiębiorca, radny
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.05.2019)) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File: Sieg_Friedrich_Waldemar.jpg |thumb| Friedrich Waldemar Sieg]] | ||
| + | [[File: Antoinette_1893_Behenke__Sieg.jpg |thumb| Należący do firmy Behenke und Sieg parowiec „Antoinette”, noszący nazwę na cześć żony Friedricha W. Siega, rok budowy 1893]] | ||
[[File:Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg|thumb|Reklama firmy armatorskiej Behnke und Sieg, 1929]] | [[File:Emil_Heinrich_Otto_Behenke.jpg|thumb|Reklama firmy armatorskiej Behnke und Sieg, 1929]] | ||
| − | '''FRIEDRICH WALDEMAR SIEG''' (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 | + | '''FRIEDRICH WALDEMAR SIEG''' (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 praktykował w zawodzie kupca w gdańskiej firmie żeglugowej [[REINHOLD, firma | F. G. Reinhold]]. W 1880 odbył jednoroczną służbę wojskową, oficer rezerwy, po 1880 pracował w firmie Cohn und Hannenberg zajmującej się handlem zbożem, węglem i koksem oraz firmie żeglugowej Johannes Ick.<br/><br/> |
| + | W 1890 utworzył z [[BEHNKE EMIL HEINRICH OTTO, armator | Emilem O. Behnkem]] firmę handlowo-żeglugową [[BEHNKE UND SIEG, firma handlowo–żeglugowa | Behnke und Sieg]], w 1895 – żeglugową [[DANZIGER REEDEREI AKTIENGESELLSCHAFT, firma żeglugowa | Danziger Reederei Aktiengesellschaft]]. Właściciel firmy Sieg & Co. (po 1920 jako GmbH), która zajmowała się hurtowym handlem węglem i koksem oraz obsługą statków w porcie gdańskim i na jego redzie: holowania, rozładunki, zaopatrzenie w paliwo i żywność. W 1926 obsłużyła 1750 statków, w 1933 posiadała 15 jednostek do żeglugi morskiej, przeznaczonych do holowania innych jednostek, lichtugi do zaopatrywania statków w porcie i na redzie w paliwo, żywność i wodę, z biurami przy Langer Markt 20 (Długi Targ) i w Nowym Porcie (prowadzona przez spadkobierców zakończyła działalność w 1945).<br/><br/> | ||
| + | W latach 1900–1906 radny miasta Gdańska. W 1908 i 1914 konsul honorowy Królestwa Włoch, w 1921 prowizor [[DOM DZIECKA (Dom Dziecka i Sierot) | Domu Dziecka i Sierot]]. Członek rad gdańskich towarzystw żeglugowych, w wielu posiadał udziały. W okresie 1908–1928 mieszkał przy Karrenwall 8 (ul. Okopowa), po 1930 – w swojej willi w Sopocie przy Rickertstraße 26/28 (ul. Obrońców Westerplatte). <br/><br/> | ||
| + | Od 20 X 1885 żonaty był z Antoinette Margarettą (29 IV 1866 Gdańsk – 2 III 1941 Sopot), córką kupca Juliusa Daniela Hoppenratha. Jej imię nadano jednemu ze statków z floty firmy Behnke und Sieg. Spadkobiercami byli synowie: Ernst Julius (15 VII 1886 Gdańsk – po 1945), zamieszkały w 1935 przy Hindenburgallee 44 (al. Zwycięstwa), w 1942 w Sopocie przy Hubertusallee 24 (ul. Abrahama), oraz Günther (po 1893 Gdańsk – po 1945), zamieszkały w Sopocie przy Charlottenstraße 16 (ul. Lipowa). Losy synów: Eugena Herberta (ur. 8 IV 1887), Johannesa Oscara (ur. 12 IV 1892) oraz córek: Eugenii Gertrud (ur. 30 X 1886), Marthy Augusty (ur. 29 VI 1888) i Berthy Margarethy (ur. 21 V 1893) są nie znane. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:36, 27 wrz 2024
FRIEDRICH WALDEMAR SIEG (15 X 1858 Elbląg – 27 VIII 1939 Sopot), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn kupca i właściciela fabryki Carla Roberta. Uczeń elbląskiego gimnazjum realnego, od 1876 praktykował w zawodzie kupca w gdańskiej firmie żeglugowej F. G. Reinhold. W 1880 odbył jednoroczną służbę wojskową, oficer rezerwy, po 1880 pracował w firmie Cohn und Hannenberg zajmującej się handlem zbożem, węglem i koksem oraz firmie żeglugowej Johannes Ick.
W 1890 utworzył z Emilem O. Behnkem firmę handlowo-żeglugową Behnke und Sieg, w 1895 – żeglugową Danziger Reederei Aktiengesellschaft. Właściciel firmy Sieg & Co. (po 1920 jako GmbH), która zajmowała się hurtowym handlem węglem i koksem oraz obsługą statków w porcie gdańskim i na jego redzie: holowania, rozładunki, zaopatrzenie w paliwo i żywność. W 1926 obsłużyła 1750 statków, w 1933 posiadała 15 jednostek do żeglugi morskiej, przeznaczonych do holowania innych jednostek, lichtugi do zaopatrywania statków w porcie i na redzie w paliwo, żywność i wodę, z biurami przy Langer Markt 20 (Długi Targ) i w Nowym Porcie (prowadzona przez spadkobierców zakończyła działalność w 1945).
W latach 1900–1906 radny miasta Gdańska. W 1908 i 1914 konsul honorowy Królestwa Włoch, w 1921 prowizor Domu Dziecka i Sierot. Członek rad gdańskich towarzystw żeglugowych, w wielu posiadał udziały. W okresie 1908–1928 mieszkał przy Karrenwall 8 (ul. Okopowa), po 1930 – w swojej willi w Sopocie przy Rickertstraße 26/28 (ul. Obrońców Westerplatte).
Od 20 X 1885 żonaty był z Antoinette Margarettą (29 IV 1866 Gdańsk – 2 III 1941 Sopot), córką kupca Juliusa Daniela Hoppenratha. Jej imię nadano jednemu ze statków z floty firmy Behnke und Sieg. Spadkobiercami byli synowie: Ernst Julius (15 VII 1886 Gdańsk – po 1945), zamieszkały w 1935 przy Hindenburgallee 44 (al. Zwycięstwa), w 1942 w Sopocie przy Hubertusallee 24 (ul. Abrahama), oraz Günther (po 1893 Gdańsk – po 1945), zamieszkały w Sopocie przy Charlottenstraße 16 (ul. Lipowa). Losy synów: Eugena Herberta (ur. 8 IV 1887), Johannesa Oscara (ur. 12 IV 1892) oraz córek: Eugenii Gertrud (ur. 30 X 1886), Marthy Augusty (ur. 29 VI 1888) i Berthy Margarethy (ur. 21 V 1893) są nie znane.
