OLIWA, drobnicowiec
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 27.11.2018)) |
|||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Drobnicowiec „Oliwa”.JPG|thumb|Drobnicowiec „Oliwa”]] | [[File:Drobnicowiec „Oliwa”.JPG|thumb|Drobnicowiec „Oliwa”]] | ||
− | '''„OLIWA”''', drobnicowiec typu B 59 (prototyp dla serii | + | '''„OLIWA”''', drobnicowiec typu B 59 (prototyp dla serii ośmiu jednostek o zbliżonych parametrach), pojemność 2950 BRT, 1507 NRT, nośność 4514 DWT, długość 114,15 m, szerokość 14,7, zanurzenie 6,20; silnik spalinowy, moc 3062 kW przy 150 obrotów/minutę, prędkość 15 węzłów, jedna śruba, dwa pokłady, załoga 37 osób, ośmiu pasażerów. <br/><br/> |
+ | Wodowany 5 II 1959 w Stoczni Szczecińskiej, w służbie Polskich Linii Oceanicznych od 10 IX 1959, podniesienie bandery odbyło się przy [[DWORZEC WIŚLANY | Dworcu Wiślanym]] w Gdańsku. Rozpoczął służbę (kpt. Antoni Strzelbicki) 15 IX 1959 rejsem inaugurującym nową trasę Gdańsk – Izrael – Morze Czarne. W 1961, w czasie rejsów po Morzu Śródziemnym, był dwukrotnie zmuszany przez francuską marynarkę wojenną do zatrzymania (wystrzałami z dział przed dziób) i rewidowany w związku z podejrzeniem dostawy uzbrojenia dla Frontu Wyzwolenia Algierii. Dwukrotnie interweniowało w tej sprawie polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Ostatni rejs pod biało-czerwoną banderą statek odbył wychodząc 18 III 1980 z Gdańska do portu La Ciotat.<br/><br/> | ||
+ | Sprzedany armatorowi East Mediterranean Navigation z Bejrutu (Liban) 16 IV 1980 (banderę opuszczono w Pireusie (Grecja)); nosił imię „Zaki”. Złomowany w Indiach w grudniu 1987. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 16:16, 4 kwi 2024
„OLIWA”, drobnicowiec typu B 59 (prototyp dla serii ośmiu jednostek o zbliżonych parametrach), pojemność 2950 BRT, 1507 NRT, nośność 4514 DWT, długość 114,15 m, szerokość 14,7, zanurzenie 6,20; silnik spalinowy, moc 3062 kW przy 150 obrotów/minutę, prędkość 15 węzłów, jedna śruba, dwa pokłady, załoga 37 osób, ośmiu pasażerów.
Wodowany 5 II 1959 w Stoczni Szczecińskiej, w służbie Polskich Linii Oceanicznych od 10 IX 1959, podniesienie bandery odbyło się przy Dworcu Wiślanym w Gdańsku. Rozpoczął służbę (kpt. Antoni Strzelbicki) 15 IX 1959 rejsem inaugurującym nową trasę Gdańsk – Izrael – Morze Czarne. W 1961, w czasie rejsów po Morzu Śródziemnym, był dwukrotnie zmuszany przez francuską marynarkę wojenną do zatrzymania (wystrzałami z dział przed dziób) i rewidowany w związku z podejrzeniem dostawy uzbrojenia dla Frontu Wyzwolenia Algierii. Dwukrotnie interweniowało w tej sprawie polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Ostatni rejs pod biało-czerwoną banderą statek odbył wychodząc 18 III 1980 z Gdańska do portu La Ciotat.
Sprzedany armatorowi East Mediterranean Navigation z Bejrutu (Liban) 16 IV 1980 (banderę opuszczono w Pireusie (Grecja)); nosił imię „Zaki”. Złomowany w Indiach w grudniu 1987.