INSTYTUT BAŁTYCKI
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Medal z okazji pięćdziesięciolecia Instytutu Bałtyckiego, Barbara Lis-Romańczyk, rewers.JPG|thumb|Medal z okazji pięćdziesięciolecia Instytutu Bałtyckiego, Barbara Lis-Romańczyk, rewers]] | + | [[File: Józef_Borowik.jpg |thumb| Józef Borowik, dyrektor Instytutu Bałtyckiego 1927–1950]] |
− | + | [[File:Medal z okazji pięćdziesięciolecia Instytutu Bałtyckiego, Barbara Lis-Romańczyk, rewers.JPG|thumb|Medal z okazji pięćdziesięciolecia Instytutu Bałtyckiego, Barbara Lis-<br/>-Romańczyk, rewers]] | |
− | '''INSTYTUT BAŁTYCKI''', stowarzyszenie o zadaniach naukowo-organizacyjnych, powołane 31 VIII 1925 | + | [[File:Komunikaty_Instytutu_Bałtyckiego.jpg|thumb|Jeden z numerów „Komunikatów Instytutu Bałtyckiego”]] |
+ | '''INSTYTUT BAŁTYCKI''', stowarzyszenie o zadaniach naukowo-organizacyjnych, powołane 31 VIII 1925 w Toruniu, 27 II 1927 zarejestrowano jego statut, 8 marca odbyło się pierwsze zebranie zarządu. Od powstania do 1933 działalność organizacyjna i informacyjno-propagandowa oraz badawczo-naukowa skupiała się na problematyce Pomorza i stosunkach polsko-niemieckich. Instytutowi powierzono zadanie naukowej obrony praw Polski do Pomorza i jej dostępu do morza oraz przeciwstawienia się niemieckiemu „naukowemu rewizjonizmowi”, kwestionującemu obecność Polski nad Bałtykiem. Po podpisaniu 26 I 1934 deklaracji o niestosowaniu przemocy pomiędzy Polską a Niemcami nastąpiło rozszerzenie tematyki badawczej na zagadnienia skandynawskie. Te dwa kierunki działalności organizacyjno-naukowej dominowały w pracy Instytutu Bałtyckiego zarówno w okresie międzywojennym, jak i po II wojnie światowej. W zakresie badań skandynawskich placówka odegrała pionierską rolę, wnosząc niepodważalny wkład w rozwój polskiej skandynawistyki oraz upowszechnienie wiedzy na temat Skandynawii i strefy bałtyckiej.<br/><br/> | ||
+ | Podstawową formą działania Instytutu było: zamawianie tematów metodą rozpisywania konkursów, przyznawanie nagród za prace magisterskie i doktorskie z określonej problematyki, udzielanie stypendiów autorom podejmującym zamówione tematy, organizowanie konferencji naukowo-dyskusyjnych, stworzenie centrum informacji, koordynacji i promowania badań, edycja różnego rodzaju wydawnictw periodycznych oraz badania prowadzone przez jego nielicznych pracowników. Dorobek naukowy i wydawniczy Instytutu Bałtyckiego do 1939 obejmował 500 odrębnych pozycji bibliograficznych, w tym m.in. 48 tomów „Pamiętnika Instytutu Bałtyckiego”, 70 tomików „Biblioteczki Bałtyckiej” oraz czasopisma: ośmiu zeszytów „Baltic Countries” (sierpień 1935 – wrzesień 1936), dziewięciu zeszytów „Baltic and Scandinavian Countries” (styczeń 1937 – wrzesień 1939), 10 zeszytów kwartalnika „Jantar” (marzec 1937 – czerwiec 1939), biuletyn „Komunikaty” w trzech seriach (nr 1–30 w latach 1929–1930; nr 1–100 w latach 1931–1939; nr 1–59 w latach 1934–1936), „Komunikaty Instytutu Bałtyckiego” (1939).<br/><br/> | ||
+ | Znaczący jest także dorobek wydawniczy Instytutu po II wojnie światowej. W pierwszym okresie działalności (1945–1949) wydano łącznie 153 publikacje o różnej objętości, m.in. w latach 1946–1949 dwanaście zeszytów kwartalnika „Jantar”. Po reaktywowaniu działalności Instytutu Bałtyckiego w 1963 jego aktywność wydawnicza przejawiała się w publikowaniu druków zwartych w dwóch seriach: pomorzoznawczej (siedem tomów) i skandynawoznawczej (sześć tomów) oraz czasopism: [[GDAŃSKIE ZESZYTY HUMANISTYCZNE | „Gdańskie Zeszyty Humanistyczne]]” (wspólnie z [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższą Szkołą Pedagogiczną]] i [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetem Gdańskim]]), 1965–1980 łącznie 13 zeszytów; „Komunikaty Instytutu Bałtyckiego”, 1964–2010 ukazało się 48 zeszytów.<br/><br/> | ||
+ | W funkcjonowaniu Instytutu wyróżnić można kilka etapów obejmujących lata: 1925, 1927–1939, 1945–1950, 1958 i od 1963. Przerwy spowodowane były działaniami wojennymi, przyczynami politycznymi wynikającymi z sowietyzacji życia w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i brakiem środków finansowych. Siedziby placówki znajdowały się: w latach 1925–1936 w Toruniu, od 1 I 1937 do sierpnia 1939 w Gdyni, od 1945 do czerwca 1950 w Sopocie (placówka morska, z dyrektorem [[KILARSKI JAN, pedagog, krajoznawca, patron gdańskiej ulicy | Janem Kilarskim]]), Gdyni, Bydgoszczy, Szczecinie (był to okres rozproszenia poszczególnych działów Instytutu Bałtyckiego). W Gdańsku od 1948 do czerwca 1950 (w [[DOM OPATÓW PELPLIŃSKICH | Domu Opatów Pelplińskich]]), 1964–1998 i od 2002 w Gdańsku, 1999–2001 w Koszalinie. {{author: BH}} <br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Linia 14: | Linia 18: | ||
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | 1 XII 1927 – 1 IX 1939 <br/> kwiecień 1942 – 1 VIII 1944 w konspiracji (Warszawa) <br/> luty 1945 – 30 III 1950 | | style="vertical-align:top" | 1 XII 1927 – 1 IX 1939 <br/> kwiecień 1942 – 1 VIII 1944 w konspiracji (Warszawa) <br/> luty 1945 – 30 III 1950 | ||
− | | style="vertical-align:top" | dr | + | | style="vertical-align:top" | dr Józef Borowik |
|- | |- | ||
− | | | + | | 30 VII 1963 – 30 III 1964 |
− | | [[DREWNIAK BOGUSŁAW | dr Bogusław Drewniak]] | + | | [[DREWNIAK BOGUSŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | dr Bogusław Drewniak]] |
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | 1 VII 1964 – 31 XII 1988 <br/> 1 I 1990 – 30 VI 1993 | | style="vertical-align:top" | 1 VII 1964 – 31 XII 1988 <br/> 1 I 1990 – 30 VI 1993 | ||
− | | style="vertical-align:top" | [[POTOCKI STANISŁAW ADAM | doc. dr Stanisław Potocki]] | + | | style="vertical-align:top" | [[POTOCKI STANISŁAW ADAM, dyrektor Instytutu Bałtyckiego | doc. dr Stanisław Potocki]] |
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | lipiec 1993 – 1994 <br/> 1 I – 1 XII 1999 | | style="vertical-align:top" | lipiec 1993 – 1994 <br/> 1 I – 1 XII 1999 | ||
Linia 31: | Linia 35: | ||
| style="vertical-align:top" | dr Tadeusz Białas | | style="vertical-align:top" | dr Tadeusz Białas | ||
|- | |- | ||
− | | style="vertical-align:top" | 8 XII 2008 – | + | | style="vertical-align:top" | 8 XII 2008 – 2012 |
− | | style="vertical-align:top" | prof. UG dr hab. Bogdan Chrzanowski | + | | style="vertical-align:top" | [[CHRZANOWSKI BOGDAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. UG dr hab. Bogdan Chrzanowski]] |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | *Po zmianie statutu 21 I 2005 funkcję dyrektora pełnił sekretarz Rady Naukowej. <br/> {{author: BH}} | | class="authorEgTab" | *Po zmianie statutu 21 I 2005 funkcję dyrektora pełnił sekretarz Rady Naukowej. <br/> {{author: BH}} | ||
Linia 41: | Linia 45: | ||
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | 1958 <br /> 1963 – 20 II 1968 | | style="vertical-align:top" | 1958 <br /> 1963 – 20 II 1968 | ||
− | | style="vertical-align:top" | [[BUKOWSKI ANDRZEJ | prof. dr hab. Andrzej Bukowski]] | + | | style="vertical-align:top" | [[BUKOWSKI ANDRZEJ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. dr hab. Andrzej Bukowski]] |
|- | |- | ||
| 20 II 1968 – 10 VI 1969 | | 20 II 1968 – 10 VI 1969 | ||
− | | [[CIEŚLAK EDMUND | prof. dr hab. Edmund Cieślak]] | + | | [[CIEŚLAK EDMUND, historyk, profesor | prof. dr hab. Edmund Cieślak]] |
|- | |- | ||
| 10 VI 1969 – VI 1972 | | 10 VI 1969 – VI 1972 | ||
− | | [[WAPIŃSKI ROMAN | prof. dr hab. Roman Wapiński]] | + | | [[WAPIŃSKI ROMAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. dr hab. Roman Wapiński]] |
|- | |- | ||
| czerwiec 1972 – 1977 | | czerwiec 1972 – 1977 | ||
− | | [[ZAORSKI REMIGIUSZ | prof. dr hab. Remigiusz Zaorski]] | + | | [[ZAORSKI REMIGIUSZ, dyrektor Instytutu Morskiego | prof. dr hab. Remigiusz Zaorski]] |
|- | |- | ||
| 1978–1987 | | 1978–1987 | ||
− | | prof. dr hab. Kazimierz Podoski | + | | [[PODOSKI KAZIMIERZ HENRYK, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. dr hab. Kazimierz Podoski]] |
|- | |- | ||
| 1988–1996 | | 1988–1996 | ||
− | | [[KOTARSKI EDMUND | prof. dr hab. Edmund Kotarski]] | + | | [[KOTARSKI EDMUND, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | prof. dr hab. Edmund Kotarski]] |
|- | |- | ||
| 1996–2001 | | 1996–2001 | ||
Linia 62: | Linia 66: | ||
|- | |- | ||
| 2002 – 21 I 2005 | | 2002 – 21 I 2005 | ||
− | | [[MACHALIŃSKI ZBIGNIEW | prof. dr hab. Zbigniew Machaliński]] | + | | [[MACHALIŃSKI ZBIGNIEW, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego | prof. dr hab. Zbigniew Machaliński]] |
|- | |- | ||
| 21 I 2005 – 8 XII 2008 | | 21 I 2005 – 8 XII 2008 | ||
| prof. dr hab. Czesław Ciesielski | | prof. dr hab. Czesław Ciesielski | ||
|- | |- | ||
− | | 8 XII 2008 – | + | | 8 XII 2008 – 2020 |
− | | prof. dr hab. Andrzej Gąsiorowski | + | | prof. dr hab. [[GĄSIOROWSKI ANDRZEJ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego| Andrzej Gąsiorowski]] |
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: BH}} | | class="authorEgTab" | {{author: BH}} | ||
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | |} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 19:09, 7 paź 2024
INSTYTUT BAŁTYCKI, stowarzyszenie o zadaniach naukowo-organizacyjnych, powołane 31 VIII 1925 w Toruniu, 27 II 1927 zarejestrowano jego statut, 8 marca odbyło się pierwsze zebranie zarządu. Od powstania do 1933 działalność organizacyjna i informacyjno-propagandowa oraz badawczo-naukowa skupiała się na problematyce Pomorza i stosunkach polsko-niemieckich. Instytutowi powierzono zadanie naukowej obrony praw Polski do Pomorza i jej dostępu do morza oraz przeciwstawienia się niemieckiemu „naukowemu rewizjonizmowi”, kwestionującemu obecność Polski nad Bałtykiem. Po podpisaniu 26 I 1934 deklaracji o niestosowaniu przemocy pomiędzy Polską a Niemcami nastąpiło rozszerzenie tematyki badawczej na zagadnienia skandynawskie. Te dwa kierunki działalności organizacyjno-naukowej dominowały w pracy Instytutu Bałtyckiego zarówno w okresie międzywojennym, jak i po II wojnie światowej. W zakresie badań skandynawskich placówka odegrała pionierską rolę, wnosząc niepodważalny wkład w rozwój polskiej skandynawistyki oraz upowszechnienie wiedzy na temat Skandynawii i strefy bałtyckiej.
Podstawową formą działania Instytutu było: zamawianie tematów metodą rozpisywania konkursów, przyznawanie nagród za prace magisterskie i doktorskie z określonej problematyki, udzielanie stypendiów autorom podejmującym zamówione tematy, organizowanie konferencji naukowo-dyskusyjnych, stworzenie centrum informacji, koordynacji i promowania badań, edycja różnego rodzaju wydawnictw periodycznych oraz badania prowadzone przez jego nielicznych pracowników. Dorobek naukowy i wydawniczy Instytutu Bałtyckiego do 1939 obejmował 500 odrębnych pozycji bibliograficznych, w tym m.in. 48 tomów „Pamiętnika Instytutu Bałtyckiego”, 70 tomików „Biblioteczki Bałtyckiej” oraz czasopisma: ośmiu zeszytów „Baltic Countries” (sierpień 1935 – wrzesień 1936), dziewięciu zeszytów „Baltic and Scandinavian Countries” (styczeń 1937 – wrzesień 1939), 10 zeszytów kwartalnika „Jantar” (marzec 1937 – czerwiec 1939), biuletyn „Komunikaty” w trzech seriach (nr 1–30 w latach 1929–1930; nr 1–100 w latach 1931–1939; nr 1–59 w latach 1934–1936), „Komunikaty Instytutu Bałtyckiego” (1939).
Znaczący jest także dorobek wydawniczy Instytutu po II wojnie światowej. W pierwszym okresie działalności (1945–1949) wydano łącznie 153 publikacje o różnej objętości, m.in. w latach 1946–1949 dwanaście zeszytów kwartalnika „Jantar”. Po reaktywowaniu działalności Instytutu Bałtyckiego w 1963 jego aktywność wydawnicza przejawiała się w publikowaniu druków zwartych w dwóch seriach: pomorzoznawczej (siedem tomów) i skandynawoznawczej (sześć tomów) oraz czasopism: „Gdańskie Zeszyty Humanistyczne” (wspólnie z Wyższą Szkołą Pedagogiczną i Uniwersytetem Gdańskim), 1965–1980 łącznie 13 zeszytów; „Komunikaty Instytutu Bałtyckiego”, 1964–2010 ukazało się 48 zeszytów.
W funkcjonowaniu Instytutu wyróżnić można kilka etapów obejmujących lata: 1925, 1927–1939, 1945–1950, 1958 i od 1963. Przerwy spowodowane były działaniami wojennymi, przyczynami politycznymi wynikającymi z sowietyzacji życia w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i brakiem środków finansowych. Siedziby placówki znajdowały się: w latach 1925–1936 w Toruniu, od 1 I 1937 do sierpnia 1939 w Gdyni, od 1945 do czerwca 1950 w Sopocie (placówka morska, z dyrektorem Janem Kilarskim), Gdyni, Bydgoszczy, Szczecinie (był to okres rozproszenia poszczególnych działów Instytutu Bałtyckiego). W Gdańsku od 1948 do czerwca 1950 (w Domu Opatów Pelplińskich), 1964–1998 i od 2002 w Gdańsku, 1999–2001 w Koszalinie.
sierpień 1925 – 1 VII 1926 | prof. Stanisław Srokowski |
styczeń – 5 VIII 1927 | doc. Teodor Tyc |
1 XII 1927 – 1 IX 1939 kwiecień 1942 – 1 VIII 1944 w konspiracji (Warszawa) luty 1945 – 30 III 1950 |
dr Józef Borowik |
30 VII 1963 – 30 III 1964 | dr Bogusław Drewniak |
1 VII 1964 – 31 XII 1988 1 I 1990 – 30 VI 1993 |
doc. dr Stanisław Potocki |
lipiec 1993 – 1994 1 I – 1 XII 1999 |
prof. dr hab. Czesław Ciesielski |
1995 – 21 I 2005 | doc. dr hab. Izydor Sobczak |
21 I 2005* – 8 XII 2008 | dr Tadeusz Białas |
8 XII 2008 – 2012 | prof. UG dr hab. Bogdan Chrzanowski |
*Po zmianie statutu 21 I 2005 funkcję dyrektora pełnił sekretarz Rady Naukowej. |
1958 1963 – 20 II 1968 |
prof. dr hab. Andrzej Bukowski |
20 II 1968 – 10 VI 1969 | prof. dr hab. Edmund Cieślak |
10 VI 1969 – VI 1972 | prof. dr hab. Roman Wapiński |
czerwiec 1972 – 1977 | prof. dr hab. Remigiusz Zaorski |
1978–1987 | prof. dr hab. Kazimierz Podoski |
1988–1996 | prof. dr hab. Edmund Kotarski |
1996–2001 | prof. dr hab. Czesław Ciesielski |
2002 – 21 I 2005 | prof. dr hab. Zbigniew Machaliński |
21 I 2005 – 8 XII 2008 | prof. dr hab. Czesław Ciesielski |
8 XII 2008 – 2020 | prof. dr hab. Andrzej Gąsiorowski |