RAFINERIA ROPY NAFTOWEJ

 

'''RAFINERIA ROPY NAFTOWEJ.''' Decyzję o budowie rafinerii w Gdańsku podjęła Rada Ministrów 5 V 1971. W czerwcu 1971 roku Ministerstwo Przemysłu Chemicznego i Komisja Planowania przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Gdańsku na jej lokalizację wybrały Płonię Małą, z uwagi na położenie terenu nad (Martwą) Wisłą i [[ROZWÓJKA | Rozwójką]] (co zapewniało odpowiednie zasoby wody) i bliskość (około 7 km) [[PORT PÓŁNOCNY | Portu Północnego]]. 7 X 1971 lokalizację zatwierdziła Komisja Planowania przy Radzie Ministrów. 1 III 1972 powołano przedsiębiorstwo pod nazwą Rafineria Nafty „Gdańsk” (początkowo z dodatkiem „w budowie”), prace budowlane rozpoczęto 17 IV 1972. Pierwsza dostawa ropy do zakładu miała miejsce 22 VII 1975 przez Port Północny. Ładunek ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich dostarczył tankowiec „Kasprowy Wierch”. 29 XI 1975 oficjalnie przekazano do rozruchu instalacje bloku paliwowego, 12 grudnia wyprodukowano pierwszą partię benzyny, nafty i olejów paliwowych, 15 grudnia pierwszą partię oleju opałowego – był to pierwszy produkt o właściwościach handlowych. 19 XII 1975 tankowcem „Beskidy” wysłano na eksport pierwszą partię 13 tysięcy ton oleju opałowego. Od 1 VII 1976 roku nastąpiła zmiana nazwy na Gdańskie Zakłady Rafineryjne, 1 sierpnia wyprodukowano pierwszą partię benzyny motorowej E94 i E-78. 4 IV 1977 uruchomiono wytwórnię asfaltu drogowego, 7 lipca przekazano do rozruchu instalacje bloku olejowego, w październiku rozpoczęła produkcję olejów silnikowych Selektol. W 1978 roku nastąpiło oficjalne zakończenie i etapu budowy, ze zdolnością przerobową 2,5 mln ton ropy rocznie. W 1980 uruchomiono produkcję asfaltów przemysłowych i paliwa lotniczego. W okresie [[SIERPIEŃ 1980 | sierpnia 1980]] od 16 sierpnia do 1 września trwał strajk okupacyjny załogi, podobnie po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] (13 XII 1981) załoga strajkowała od 14 do 19 XII 1981, sytuację spacyfikowała interwencja Zmechanizowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej (ZOMO). W 1982 roku rozpoczęto przerób ropy naftowej dostarczanej z ZSRR, nastąpił spadek produkcji do 1,9 mln ton rocznie. W 1985 uruchomiono produkcję olejów Castrol, w 1987 uruchomiono produkcję etyliny E-86 i zakończono produkcję E-78. W roku 1989 przerób ropy naftowej wzrósł do 2,4 ton. W sierpniu 1990 wyprodukowano nową markę oleju Lotos. Od 18 IX 1991 Gdańskie Zakłady Rafineryjne stały się spółką akcyjną o nazwie Rafineria Gdańska SA. W kwietniu 1992 roku uruchomiły pierwszą własną stację benzynową (w Redzie), w lipcu 1996 uruchomiono produkcję benzyny bezołowiowej Eurosuper 95 i etyliny 86. W roku 1994 dokonano pierwszych zakupów ropy naftowej z rejonu Morza Północnego, od 7 marca rozpoczęto produkcję benzyny E-98. W lutym 1996 wydzielenie pierwszej spółki Stacje Paliw Rafinerii Gdańskiej (od 28 X 2002: LOTOS Paliwa). W roku 1999 zakończono Program Rozwoju Technicznego Rafinerii Gdańskiej do 2000, zwiększający zdolności przerobowe do 4,5 mln ton rocznie. Od czerwca 2003 nosi nazwę Grupa LOTOS SA ([[GRUPA LOTOS | Grupa Lotos]]). {{author: AKI}} <br /><br />

| [[OLECHNOWICZ PAWEŁ | Paweł Olechnowicz]] (dyrektor generalny)