ROSS JOHANN FRIEDRICH HERMANN, botanik
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ROSS JOHANN FRIEDRICH HERMANN na ROSS JOHANN FRIEDRICH HERMANN, botanik) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | '''JOHANN FRIEDRICH HERMANN ROSS''' (8 III 1862 Gdańsk – 24 II 1942 Monachium), uczony, botanik. Syn gdańskiego kominiarza Johanna Heinricha, zamieszkałego przy Johannisgasse 60 (ul. Świętojańska). W latach 1870–1879 uczył się w [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej realnej szkole św. Jana]]. Po studiach przyrodniczych i uzyskaniu stopnia doktora na uniwersytecie we Freiburgu w 1887 roku był wieloletnim pracownikiem ogrodów botanicznych. <br/><br/> |
| − | [[Category: | + | Staż odbył w ogrodzie w Palermo we Włoszech w latach 1884–1885, następnie uzyskał tamże stopień docenta prywatnego, a w 1892 profesora botaniki. Jednocześnie w latach 1887–1912 kustosz, a od 1925 główny konserwator zbiorów Muzeum Botanicznego w pałacu Nymphenburg w Monachium. Od 1920 profesor tytularny, od 1935 roku na emeryturze. <br/><br/> |
| + | Autor publikacji z zakresu hodowli krzewów ozdobnych, w tym ''Praktikum der Gellenkunde (Cecidologie)'' (1932). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:56, 18 paź 2022
JOHANN FRIEDRICH HERMANN ROSS (8 III 1862 Gdańsk – 24 II 1942 Monachium), uczony, botanik. Syn gdańskiego kominiarza Johanna Heinricha, zamieszkałego przy Johannisgasse 60 (ul. Świętojańska). W latach 1870–1879 uczył się w średniej realnej szkole św. Jana. Po studiach przyrodniczych i uzyskaniu stopnia doktora na uniwersytecie we Freiburgu w 1887 roku był wieloletnim pracownikiem ogrodów botanicznych.
Staż odbył w ogrodzie w Palermo we Włoszech w latach 1884–1885, następnie uzyskał tamże stopień docenta prywatnego, a w 1892 profesora botaniki. Jednocześnie w latach 1887–1912 kustosz, a od 1925 główny konserwator zbiorów Muzeum Botanicznego w pałacu Nymphenburg w Monachium. Od 1920 profesor tytularny, od 1935 roku na emeryturze.
Autor publikacji z zakresu hodowli krzewów ozdobnych, w tym Praktikum der Gellenkunde (Cecidologie) (1932).
