ALBERTI JOHANN CARL, wydawca
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN CARL ALBERTI''' (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. | + | '''JOHANN CARL ALBERTI''' (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. 8 VIII 1789 zapisany do przedostatniej klasy (sekundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W latach 1800–1813 dzierżawca kolektury loterii berlińskiej z kantorem w 1801 przy Jopengasse 736 (ul. Piwna 57). Jednocześnie w okresie 1808–1813 wydawca gazety ogłoszeniowej „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten” ([[KÖNIGLICH PREUßISCHE DANZIGER NACHRICHTEN UND ANZEIGEN ZUM NUTZEN UND BESTEN DES PUBLIKUMS | „Königlich Preußische Danziger Nachrichten”]]), a po zmianie tytułu – 1 I 1813 – [[DANZIGER INTELLIGENZBLATT, pismo ogłoszeniowe | „Danziger Intelligenzblatt”]]. Następnie od 1813 do 31 III 1826 kontynuował działalność jako redaktor i akwizytor tej gazety. W 1817 wydał drukiem pierwszą księgę adresową Gdańska (''Adreß-Buch für das Königliche Danziger Regierungs-Departement mit besonderer Berücksichtigung der Stadt Danzig und ihres Polizei-Bezirks''). Prowadził także księgarnię przy Langer Markt 425 (Długi Targ 3). W latach 1813–1830 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 697 (ul. Chlebnicka 30), nabytej od spadkobierców [[LABES JOHANN, kupiec, senator | Johannesa Labesa]].<br/><br/> |
| − | W październiku 1800 | + | W październiku 1800 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) zawarł związek małżeński z Joanną Henriettą Sietam. Najstarszy syn Carl Edmund Robert (12 VII 1801 Gdańsk – 4 XI 1870 Poczdam) w 1822 ukończył gdańskie [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskie]], studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Halle i Berlinie oraz w Berlinie muzykę u Carla Friedricha Zeltera. Święcenia przyjął 15 III 1827, od 18 III 1827 był kaznodzieją [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] w Gdańsku, od 1832 diakonem kościoła NMP. W latach 1833–1837 pastor w Pruszczu Gdańskim, następnie w Kwidzynie, od 1854 miejski radca szkolny w Szczecinie, od 1866 emeryt. Drugi z synów, Otto Louis (10 IV 1803 Gdańsk – 27 IV 1832 Malbork), po maturze w 1823 w gdańskim Gimnazjum Miejskim został archiwistą sądu powiatowego w Malborku, zmarł młodo, pochowany w rodzinnym grobie na gdańskim nowym cmentarzu Zbawiciela ([[CMENTARZE NA CHEŁMIE | cmentarze na Chełmie]]). Trzeci syn, Julius Alexander (ur. 1806 Gdańsk – 14 XI 1828 Ilmenau), zmarł na tyfus.<br/><br/> |
| + | Zmarł nagle, wracając z wieczornego spaceru. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 370.<br/> | ||
| + | „Danziger Dampfboot”, nr 8 z 28 I 1832, s. 38. <br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 24 z 28 I 1832, s. 253 (nekrolog); nr 102 z 1 V 1832, s. 1055 (nekrolog Ottona Louisa). | ||
Aktualna wersja na dzień 19:28, 1 wrz 2024
JOHANN CARL ALBERTI (grudzień 1774 Gdańsk – 26 I 1832 Gdańsk), kupiec, wydawca. 8 VIII 1789 zapisany do przedostatniej klasy (sekundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. W latach 1800–1813 dzierżawca kolektury loterii berlińskiej z kantorem w 1801 przy Jopengasse 736 (ul. Piwna 57). Jednocześnie w okresie 1808–1813 wydawca gazety ogłoszeniowej „Danziger Anzeigen und dienliche Nachrichten” ( „Königlich Preußische Danziger Nachrichten”), a po zmianie tytułu – 1 I 1813 – „Danziger Intelligenzblatt”. Następnie od 1813 do 31 III 1826 kontynuował działalność jako redaktor i akwizytor tej gazety. W 1817 wydał drukiem pierwszą księgę adresową Gdańska (Adreß-Buch für das Königliche Danziger Regierungs-Departement mit besonderer Berücksichtigung der Stadt Danzig und ihres Polizei-Bezirks). Prowadził także księgarnię przy Langer Markt 425 (Długi Targ 3). W latach 1813–1830 mieszkał w swojej kamienicy przy Brotbänkengasse 697 (ul. Chlebnicka 30), nabytej od spadkobierców Johannesa Labesa.
W październiku 1800 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) zawarł związek małżeński z Joanną Henriettą Sietam. Najstarszy syn Carl Edmund Robert (12 VII 1801 Gdańsk – 4 XI 1870 Poczdam) w 1822 ukończył gdańskie Gimnazjum Miejskie, studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Halle i Berlinie oraz w Berlinie muzykę u Carla Friedricha Zeltera. Święcenia przyjął 15 III 1827, od 18 III 1827 był kaznodzieją kościoła św. Trójcy w Gdańsku, od 1832 diakonem kościoła NMP. W latach 1833–1837 pastor w Pruszczu Gdańskim, następnie w Kwidzynie, od 1854 miejski radca szkolny w Szczecinie, od 1866 emeryt. Drugi z synów, Otto Louis (10 IV 1803 Gdańsk – 27 IV 1832 Malbork), po maturze w 1823 w gdańskim Gimnazjum Miejskim został archiwistą sądu powiatowego w Malborku, zmarł młodo, pochowany w rodzinnym grobie na gdańskim nowym cmentarzu Zbawiciela ( cmentarze na Chełmie). Trzeci syn, Julius Alexander (ur. 1806 Gdańsk – 14 XI 1828 Ilmenau), zmarł na tyfus.
Zmarł nagle, wracając z wieczornego spaceru.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 370.
„Danziger Dampfboot”, nr 8 z 28 I 1832, s. 38.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 24 z 28 I 1832, s. 253 (nekrolog); nr 102 z 1 V 1832, s. 1055 (nekrolog Ottona Louisa).
