LINCK GEORG, browarnik, armator, radny
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 24.11.2015)) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GEORG LINCK''' (1775 – 11 XI 1858 Gdańsk), | + | '''GEORG LINCK''' (1775 – 11 XI 1858 Gdańsk), browarnik, armator, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska w latach 1827–1830 i 1836–1847, królewski radca handlowy. Syn Georga (1744 – 9 IX 1819 Gdańsk), przybyłego z Królewca, od 14 IX 1769 posiadającego pracownicze [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], zajmującego się hurtowym i detalicznym handlem winem, w 1798 prowadzącego wyszynk wina w swoim domu przy Langer Markt 19 (Długi Targ), właściciela posesji przy Röpergasse 22A (ul. Powroźnicza), Heilige-Geist-Gasse 971/973 (ul. św. Ducha 87 i 88, obecnie 97/99), Fischmarkt 11 (Targ Rybny) i browaru przy Breitgasse 1144 (ul. Szeroka 50), od 1802 także właściciela browaru przy Breitgasse 1141/1144 (ul. Szeroka 50), od ślubu w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] 4 II 1773 żonatego z Anną Marią Christiną (1756 – 24 VIII 1827 Gdańsk), córką Jacoba Sperlinga. Miał wcześnie zmarłego brata Carla Friedricha (pochowany 13 I 1789 w kościele NMP) i trzy siostry.<br/><br/> |
| + | Od 1802 właściciel ojcowskich kamienic, w 1817 nabył i połączył z dziedziczonym browarem przy Breitgasse 1141/1144 (ul. Szeroka 50) dawny browar rodziny Groddecków pod nr 1142 (ul. Szeroka 48), nabył także przyległe kamienice nr 1141 i 1143 (nr 47 i 49). Po 1809 do 1839 także właściciel byłego browaru Ephraima Bära przy Breitgasse 1138 (ul. Szeroka 44) i po 1824 do śmierci kolejnej kamienicy przy tej samej ulicy nr 1189 (nr 70). Około 1830 zakupił kolejny browar przy III Damm 1421 (ul. Grobla III 7). <br/><br/> | ||
| + | Po 1814 także właściciel dużej firmy armatorskiej „George Linck”, której statki żaglowe kursowały do wielu portów bałtyckich i Europy Zachodniej. Wśród nich były: pinki „Friedrich der Große” (pojemność 442 łaszty), „George” (335 łasztów), „Marianne” (303 łaszty), galioty: [[DANZIG, statek żaglowy (1846) | „Danzig”]] (w 1888 odsprzedany armatorowi gdańskiemu Schoenberg & Domansky (zob. [[DOMANSKY MAX ERNST, fabrykant | Max Ernst Domansky]]), „Königin Elisabeth Louise” (313 łasztów), „Peter Rolt” (313 łasztów), „Jupiter” (231 łasztów), barki: „Zeitgeist” (232 łaszty), „Theodor Behrend” (254 łaszty), „Marie” (310 łasztów), bryg „Johann” (163 łaszty) i szkuner „Die kleine Maria” (120 łasztów).<br/><br/> | ||
| + | Był żonaty z Anną Dorotheą Elisabeth Metzke (1781 – 22 V 1862 Gdańsk). Ojciec licznej rodziny, spadkobiercami firmy zostali synowie: [[LINCK OTTO FERDINAND, armator, radny | Otto Ferdinand]] i Wilhelm Gustav (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk), kupcy hurtowi i armatorzy. Najmłodszy, Albert Julius Ferdinand, był ojcem [[LINCK HERMANN ALBERT, lekarz | Hermanna Alberta Lincka]]. <br/><br/> | ||
| + | W 1938 w kamienicy przy Breitgasse 47 (ul. Szeroka), należącej wówczas do Zarządu Nieruchomości [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]], otwarto tzw. „Linck Palais” (Pałac Lincka), czyli rekonstrukcję jego kantoru z połowy XIX wieku, również z ekspozycją dawnych mebli gdańskich. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 109. <br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 73, 11 IX 1819, s. 1724 (nekrolog ojca); nr 266, 13 XI 1858, s. 4161 (nekrolog); nr 122, 27 V 1862, s. 2057 (nekrolog żony). | ||
Aktualna wersja na dzień 18:38, 3 paź 2024
GEORG LINCK (1775 – 11 XI 1858 Gdańsk), browarnik, armator, radny Gdańska w latach 1827–1830 i 1836–1847, królewski radca handlowy. Syn Georga (1744 – 9 IX 1819 Gdańsk), przybyłego z Królewca, od 14 IX 1769 posiadającego pracownicze obywatelstwo Gdańska, zajmującego się hurtowym i detalicznym handlem winem, w 1798 prowadzącego wyszynk wina w swoim domu przy Langer Markt 19 (Długi Targ), właściciela posesji przy Röpergasse 22A (ul. Powroźnicza), Heilige-Geist-Gasse 971/973 (ul. św. Ducha 87 i 88, obecnie 97/99), Fischmarkt 11 (Targ Rybny) i browaru przy Breitgasse 1144 (ul. Szeroka 50), od 1802 także właściciela browaru przy Breitgasse 1141/1144 (ul. Szeroka 50), od ślubu w kościele Najświętszej Marii Panny 4 II 1773 żonatego z Anną Marią Christiną (1756 – 24 VIII 1827 Gdańsk), córką Jacoba Sperlinga. Miał wcześnie zmarłego brata Carla Friedricha (pochowany 13 I 1789 w kościele NMP) i trzy siostry.
Od 1802 właściciel ojcowskich kamienic, w 1817 nabył i połączył z dziedziczonym browarem przy Breitgasse 1141/1144 (ul. Szeroka 50) dawny browar rodziny Groddecków pod nr 1142 (ul. Szeroka 48), nabył także przyległe kamienice nr 1141 i 1143 (nr 47 i 49). Po 1809 do 1839 także właściciel byłego browaru Ephraima Bära przy Breitgasse 1138 (ul. Szeroka 44) i po 1824 do śmierci kolejnej kamienicy przy tej samej ulicy nr 1189 (nr 70). Około 1830 zakupił kolejny browar przy III Damm 1421 (ul. Grobla III 7).
Po 1814 także właściciel dużej firmy armatorskiej „George Linck”, której statki żaglowe kursowały do wielu portów bałtyckich i Europy Zachodniej. Wśród nich były: pinki „Friedrich der Große” (pojemność 442 łaszty), „George” (335 łasztów), „Marianne” (303 łaszty), galioty: „Danzig” (w 1888 odsprzedany armatorowi gdańskiemu Schoenberg & Domansky (zob. Max Ernst Domansky), „Königin Elisabeth Louise” (313 łasztów), „Peter Rolt” (313 łasztów), „Jupiter” (231 łasztów), barki: „Zeitgeist” (232 łaszty), „Theodor Behrend” (254 łaszty), „Marie” (310 łasztów), bryg „Johann” (163 łaszty) i szkuner „Die kleine Maria” (120 łasztów).
Był żonaty z Anną Dorotheą Elisabeth Metzke (1781 – 22 V 1862 Gdańsk). Ojciec licznej rodziny, spadkobiercami firmy zostali synowie: Otto Ferdinand i Wilhelm Gustav (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk), kupcy hurtowi i armatorzy. Najmłodszy, Albert Julius Ferdinand, był ojcem Hermanna Alberta Lincka.
W 1938 w kamienicy przy Breitgasse 47 (ul. Szeroka), należącej wówczas do Zarządu Nieruchomości Senatu II Wolnego Miasta Gdańska, otwarto tzw. „Linck Palais” (Pałac Lincka), czyli rekonstrukcję jego kantoru z połowy XIX wieku, również z ekspozycją dawnych mebli gdańskich.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 109.
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 73, 11 IX 1819, s. 1724 (nekrolog ojca); nr 266, 13 XI 1858, s. 4161 (nekrolog); nr 122, 27 V 1862, s. 2057 (nekrolog żony).
