ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN GOTTLIEB ULRICH''' (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 | + | [[File: Johann_G._Ulrich.jpg |thumb| Johann Gottlieb Ulrich, srebrne naczynie do konfitur, około 1840]] |
| + | [[File:Johann_Gottlieb_Ulrich.JPG|thumb|Johann Gottlieb Ulrich, łyżka, srebro]] | ||
| + | |||
| + | '''JOHANN GOTTLIEB ULRICH''' (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uczył się u [[BERENDT CARL LUDWIG, złotnik | Carla Ludwiga Berendta]], 4 VIII 1793 – 12 XII 1794 czeladnik w St. Petersburgu u Hermanna Gottlieba Ungera, 1802–1804 czeladnik u Johanna Carla Endego (13 XI 1763 – 25 I 1804). Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie [[FISCHER JOHANN GOTTLIEB, jubiler | Johanna Gottlieba Fischera]]. W 1812, 1816 i 1820 był starszym [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] złotników, w 1811, 1815 i 1819 kompanem (podstarszym).<br/><br/> | ||
| + | W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był [[GERLACH HEINRICH AUGUST, jubiler | Heinrich August Gerlach]]. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carl August Winkelmann]] (1823) i [[MOMBER CARL HEINRICH, jubiler | Carl Heinrich Momber]] (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).<br/><br/> | ||
| + | W 1808 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 1068 (ul. Złotników 3), do kamienicy nabytej od spadkobierców jubilera [[ELLERHOLTZ EMMANUEL, jubiler | Emmanuela Ellerholtza]]. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]] znajduje się srebrna empirowa cukiernica.<br/><br/> | ||
| + | Od października 1808 żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera [[WINKELMANN CARL AUGUST, złotnik, jubiler | Carla Augusta Winkelmanna]], Emilię Annetę (24 XI 1809 Gdańsk – po 1853 poza Gdańskiem), od 13 VIII 1833 żonę Johanna Gottlieba Fossa, macochę m.in. historyka [[FOSS HERMANN RUDOLF ALEXANDER, pedagog, historyk| Hermanna Fossa]], oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 269, 17 XI 1831, s. 2732 (nekrolog żony); nr 283, 2 XII 1848, s. 2900 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 17:15, 29 cze 2024
JOHANN GOTTLIEB ULRICH (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uczył się u Carla Ludwiga Berendta, 4 VIII 1793 – 12 XII 1794 czeladnik w St. Petersburgu u Hermanna Gottlieba Ungera, 1802–1804 czeladnik u Johanna Carla Endego (13 XI 1763 – 25 I 1804). Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie Johanna Gottlieba Fischera. W 1812, 1816 i 1820 był starszym cechu złotników, w 1811, 1815 i 1819 kompanem (podstarszym).
W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był Heinrich August Gerlach. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), Carl August Winkelmann (1823) i Carl Heinrich Momber (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).
W 1808 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 1068 (ul. Złotników 3), do kamienicy nabytej od spadkobierców jubilera Emmanuela Ellerholtza. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w Muzeum Gdańska znajduje się srebrna empirowa cukiernica.
Od października 1808 żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera Carla Augusta Winkelmanna, Emilię Annetę (24 XI 1809 Gdańsk – po 1853 poza Gdańskiem), od 13 VIII 1833 żonę Johanna Gottlieba Fossa, macochę m.in. historyka Hermanna Fossa, oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 269, 17 XI 1831, s. 2732 (nekrolog żony); nr 283, 2 XII 1848, s. 2900 (nekrolog).
