PASCHKE GOTTLIEB, organmistrz, fortepianmistrz

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''GOTTLIEB PASCHKE''' (około 1726 – po V 1814) organmistrz, fortepianmistrz. Uczeń [[RHODE JOHANN FRIEDRICH | Johanna Friedricha Rhodego]]. Notowany w Gdańsku od 2. połowy XVIII wieku przy Poggenpfuhl 201 (ul. Żabi Kruk). Zbudował i naprawiał organy w Gdańsku (w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] (1773), [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | św. Mikołaja]] (1788), [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | św. Katarzyny]] (1801)), a także na [[CHEŁM | Chełmie]] (1784), ponadto w Lublewie (1777), Kończewicach koło Tczewa (1788–1790, restaurowane w roku 1936), w Kiezmarku (1800). W 1778 roku oferował fortepian stołowy (używany?), w 1794 zegar grający (nie wiadomo, czy własnej produkcji), strunowy, stojący, w skrzyni malowanej na czerwono i złoto, z 33 walcami, każdy z dwoma utworami religijnymi i świeckimi, z osobną szafką na walce, w maju 1814 roku używany fortepian stołowy z 1½ głosem fletowym i klawiaturą ''F<sub>1</sub>–f<sup>3</sup>''. 14 III 1814 roku spisał testament. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
'''GOTTLIEB PASCHKE''' (około 1726 – po V 1814) organmistrz, fortepianmistrz. Zapewne identyczny z Gottliebem Paschke ze wsi Wilkowo koło  Świebodzina, który 17 XII 1777 za 300 florenów otrzymał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]].
 +
Uczeń [[RHODE JOHANN FRIEDRICH, organmistrz, fortepianmistrz | Johanna Friedricha Rhodego]]. Notowany w Gdańsku od 2. połowy XVIII wieku przy Poggenpfuhl 201 (ul. Żabi Kruk). Zbudował i naprawiał organy w Gdańsku (w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] (1773), [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | św. Mikołaja]] (1788), [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | św. Katarzyny]] (1801)), a także na [[CHEŁM | Chełmie]] (1784), ponadto w Lublewie (1777), Kończewicach koło Tczewa (1788–1790, restaurowane w 1936), w Kiezmarku (1800).<br/><br/>
 +
W 1778 oferował fortepian stołowy (używany?), w 1794 zegar grający (nie wiadomo, czy własnej produkcji), strunowy, stojący, w skrzyni malowanej na czerwono i złoto, z 33 walcami, każdy z dwoma utworami religijnymi i świeckimi, z osobną szafką na walce, w maju 1814 używany fortepian stołowy z 1½ głosem fletowym i klawiaturą ''F<sub>1</sub>–f<sup>3</sup>''. 14 III 1814 spisał testament. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 +
'''Bibliografia''':<br/>
 +
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 163.<br/>
 +
Vogiel Benjamin, ''Fortepiany gdańskie do 1815'', „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 214-215.

Aktualna wersja na dzień 18:49, 25 wrz 2023

GOTTLIEB PASCHKE (około 1726 – po V 1814) organmistrz, fortepianmistrz. Zapewne identyczny z Gottliebem Paschke ze wsi Wilkowo koło Świebodzina, który 17 XII 1777 za 300 florenów otrzymał pracownicze (robotnicze) obywatelstwo Gdańska. Uczeń Johanna Friedricha Rhodego. Notowany w Gdańsku od 2. połowy XVIII wieku przy Poggenpfuhl 201 (ul. Żabi Kruk). Zbudował i naprawiał organy w Gdańsku (w kościele św. Piotra i Pawła (1773), św. Mikołaja (1788), św. Katarzyny (1801)), a także na Chełmie (1784), ponadto w Lublewie (1777), Kończewicach koło Tczewa (1788–1790, restaurowane w 1936), w Kiezmarku (1800).

W 1778 oferował fortepian stołowy (używany?), w 1794 zegar grający (nie wiadomo, czy własnej produkcji), strunowy, stojący, w skrzyni malowanej na czerwono i złoto, z 33 walcami, każdy z dwoma utworami religijnymi i świeckimi, z osobną szafką na walce, w maju 1814 używany fortepian stołowy z 1½ głosem fletowym i klawiaturą F1–f3. 14 III 1814 spisał testament. BV







Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 163.
Vogiel Benjamin, Fortepiany gdańskie do 1815, „Studia Musicologica Calisensia. W kręgu fortepianu i muzyki fortepianowej”, red. Krzysztof Rottrmund, Poznań 2019, s. 214-215.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania