GLUMMERT JOHANN DANIEL, pisarz, kompozytor
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN DANIEL GLUMMERT''' (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Od 11 IX 1742 uczęszczał do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]; muzyki uczył się u [[GRONAU DANIEL MAGNUS | Daniela Magnusa Gronaua]] i [[DU GRAIN JEAN JEREMIAS | Jeana Jeremiasa du Graina]]. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie. Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny [[URZĄD WAŁOWY | Urzędu Wałowego]]. Autor ód, m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (''Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska'', Warszawa 1759) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 | + | [[File:Johann_Danoel_Glummert.jpg|thumb|Programy koncertów Johanna Daniela Glummerta 12, 19 i 26 XI 1781]] |
| + | |||
| + | '''JOHANN DANIEL GLUMMERT''' (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Syn Johanna Bartholomea i Konstancji Louisy. Od 11 IX 1742 uczęszczał do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], zaczynając naukę od najmłodszej (piątej) klasy; muzyki uczył się u [[GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor | Daniela Magnusa Gronaua]] i [[DU GRAIN JEAN JEREMIAS, kompozytor, organista | Jeana Jeremiasa du Graina]]. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie.<br/><br/> | ||
| + | Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny [[URZĄD WAŁOWY | Urzędu Wałowego]]. 13 IX 1770 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Autor ód, sielanek i wierszy okolicznościowych, m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (''Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska'', Warszawa 1759), z okazji urodzin króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (''Ode auf den Geburtstag Sr. Majestät des Königes...'', Danzig 1766) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 (''Der dritte November'' (''Trzeci listopada''), Gdańsk 1771), sztuk teatralnych, m.in. komedii ''Das bestimmte Paar'' (''Pewna para'') (wystawianej w Gdańsku i Lipsku w 1766).<br/><br/> | ||
| + | Grał na klawesynie, komponował i organizował cykle koncertów, m.in. zimą 1781/1782 w winiarni Petera Klotha przy Langgasse 57 (ul. Długa), których program opublikował w broszurze ''Briefwechsel über Danziger Musik und Musiker'' (Berlin 1785), będącej polemiką z krytykującą gdańskich muzyków broszurą ''Über Danziger Musik und Musiker'' Johanna Gottfrieda Hingelberga ([[HINGELBERG GOTTFRIED, muzyk | Gottfried Hingelberg]]) (Elbląg 1785). Od 1769 członek loży masońskiej Zu den drei Bleiwagen ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> | ||
| + | Od ślubu w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]], zawartego 18 X 1770, żonaty był z Renatą Pauliną z domu Osterroth vel Osterrodt (1742 – 12 VII 1809 Gdańsk), córką aptekarza George’a Thomasa (zm. przed 1770), przybyłego z Friedeberga (Strzelce Krajeńskie), od 13 VI 1732 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, i Dorothei Elisabethy z domu Gynther. Ich nieznana z imienia córka zmarła w wieku sześciu lat, syn Johann Gotthilf (ur. 1771) został 8 III 1778 zapisany do początkowej (piątej) klasy Gimnazjum Akademickiego, w 1809 był kapitanem wojska pruskiego, mieszkał przy Neugarten 524 (ul. Nowe Ogrody 27). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 354/322, s. 226 (akt urodzin); 354/331 s. 169r (ślub); 300, 37/18 s. 52rv (zgon żony).<br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 3; t. 8, s. 250.<br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 330, 359.<br/> | ||
| + | Michalak Jerzy M., ''Od Förstera do Frühlinga'': w: Przyczynki do dziejów życia muzycznego i teatralnego dawnego Gdańska, Kultura Muzyczna Północnych Ziem Polski 12, Gdańsk 2009.<br/> | ||
| + | Rauschning Hermann, ''Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen'', Danzig 1931 | ||
Aktualna wersja na dzień 14:13, 13 lis 2024
JOHANN DANIEL GLUMMERT (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Syn Johanna Bartholomea i Konstancji Louisy. Od 11 IX 1742 uczęszczał do Gimnazjum Akademickiego, zaczynając naukę od najmłodszej (piątej) klasy; muzyki uczył się u Daniela Magnusa Gronaua i Jeana Jeremiasa du Graina. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie.
Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny Urzędu Wałowego. 13 IX 1770 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska. Autor ód, sielanek i wierszy okolicznościowych, m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska, Warszawa 1759), z okazji urodzin króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (Ode auf den Geburtstag Sr. Majestät des Königes..., Danzig 1766) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 (Der dritte November (Trzeci listopada), Gdańsk 1771), sztuk teatralnych, m.in. komedii Das bestimmte Paar (Pewna para) (wystawianej w Gdańsku i Lipsku w 1766).
Grał na klawesynie, komponował i organizował cykle koncertów, m.in. zimą 1781/1782 w winiarni Petera Klotha przy Langgasse 57 (ul. Długa), których program opublikował w broszurze Briefwechsel über Danziger Musik und Musiker (Berlin 1785), będącej polemiką z krytykującą gdańskich muzyków broszurą Über Danziger Musik und Musiker Johanna Gottfrieda Hingelberga ( Gottfried Hingelberg) (Elbląg 1785). Od 1769 członek loży masońskiej Zu den drei Bleiwagen ( wolnomularstwo).
Od ślubu w kościele Najświętszej Marii Panny, zawartego 18 X 1770, żonaty był z Renatą Pauliną z domu Osterroth vel Osterrodt (1742 – 12 VII 1809 Gdańsk), córką aptekarza George’a Thomasa (zm. przed 1770), przybyłego z Friedeberga (Strzelce Krajeńskie), od 13 VI 1732 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, i Dorothei Elisabethy z domu Gynther. Ich nieznana z imienia córka zmarła w wieku sześciu lat, syn Johann Gotthilf (ur. 1771) został 8 III 1778 zapisany do początkowej (piątej) klasy Gimnazjum Akademickiego, w 1809 był kapitanem wojska pruskiego, mieszkał przy Neugarten 524 (ul. Nowe Ogrody 27).
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 354/322, s. 226 (akt urodzin); 354/331 s. 169r (ślub); 300, 37/18 s. 52rv (zgon żony).
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 3; t. 8, s. 250.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 330, 359.
Michalak Jerzy M., Od Förstera do Frühlinga: w: Przyczynki do dziejów życia muzycznego i teatralnego dawnego Gdańska, Kultura Muzyczna Północnych Ziem Polski 12, Gdańsk 2009.
Rauschning Hermann, Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen, Danzig 1931
