ŁOPIŃSKI MACIEJ, dziennikarz, polityk
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Łopiński Maciej.JPG|thumb|Maciej Łopiński]] | + | [[File: Maciej_Łopiński.jpg |thumb| Maciej Łopiński (z prawej), Krystyna Jagiełło i [[SZCZESIAK EDMUND, dziennikarz, reporter | Edmund Szczesiak]], 1980]] |
| + | [[File:Łopiński Maciej.JPG|thumb|Maciej Łopiński, 2011]] | ||
| + | [[File:Łopiński_Maciej_biblioteka-Pracownia.jpg|thumb|''Konspira. Rzecz o podziemnej Solidarności'', 1984]] | ||
| − | '''MACIEJ ŁOPIŃSKI''' (ur. 19 VII 1947 Gdańsk), dziennikarz, polityk. W 1971 | + | '''MACIEJ ŁOPIŃSKI''' (ur. 19 VII 1947 Gdańsk), dziennikarz, polityk. W 1971 absolwent filologii polskiej na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG), w latach 1971–1981 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, wystąpił z niej 14 XII 1981. W latach 1973-1977 dziennikarz (stażysta, redaktor działu terenowo-rolnego oraz miejskiego), pracownik sekretariatu redakcji [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]], w 1977–1981 sekretarz redakcji tygodnika [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]].<br/><br/> |
| + | Po 13 XII 1981 zwolniony z pracy ([[STAN WOJENNY | stan wojenny]]), objęty zakazem wykonywania zawodu. Od wiosny 1982 redaktor podziemnego pisma „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”; 11 XII 1982 aresztowany, zwolniony w marcu 1983 ze względu na stan zdrowia, następnie doradca Regionalnej Komisji Koordynacyjnej „S” Gdańsk (RKK), szkolił dziennikarzy prasy podziemnej, publikował w pismach emigracyjnych, m.in. „Kulturze”, „Zeszytach Historycznych” i „Kontakcie”. W 1984 współautor, wraz ze [[GACH ZBIGNIEW, dziennikarz | Zbigniewem Gachem]] i [[WILK MARIUSZ, dziennikarz, pisarz, działacz opozycji demokratycznej | Mariuszem Wilkiem]], książki ''Konspira. Rzecz o podziemnej „Solidarności”''.<br/><br/> | ||
| + | W okresie 1986–1988 członek RKK; w maju i sierpniu 1988 uczestnik strajków w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]]. W 1989–1990 członek Tymczasowego Zarządu Regionu Gdańskiej Solidarności. W latach 1989–1991 redaktor naczelny [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodnika Gdańskiego”]], 1991–1997 wiceprezes spółki Prasa Bałtycka, 1996–2005 nauczyciel dziennikarstwa w studium podyplomowym UG. W 1998–2002 prezes Agencji Rozwoju Pomorza SA, w 2002–2005 Grupy Zarządzającej Pomerania SA.<br/><br/> | ||
| + | Od 23 XII 2005 sekretarz stanu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (RP) Lecha Kaczyńskiego, następnie (23 VII 2007 – 6 VII 2010) szef gabinetu prezydenta. Od 2011 współorganizator (m.in. z Barbarą Fedyszak-Radziejowską, Zdzisławem Krasnodębskim i Andrzejem Zybertowiczem) i prezes Ruchu Społecznego im. Lecha Kaczyńskiego. W 2011, jako bezpartyjny, wybrany posłem (w okręgu gdańskim) do Sejmu RP VII kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości (otrzymał 15 794 głosów), był członkiem Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 27 XI 2013 koordynator Biura Prasowego PiS. W 2010 został prezesem zarządu stowarzyszenia Ruch Społeczny im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Od 7 VIII 2015 (po złożeniu mandatu posła) do 18 XII 2016 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzeja Dudy.<br/><br/> | ||
| + | Od 2017 przewodniczący Rady Nadzorczej TVP, od 10 III 2020 p.o. prezesa TVP. 8 I 2018 powołany przez prezesa rady ministrów na stanowisko członka i przewodniczącego Rady Nadzorczej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń (PZU). 8 V 2018 został członkiem Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. W czerwcu 2021 zrezygnował ze stanowiska w PZU i powołany został na przewodniczącego rady nadzorczej banku PKO BP, odwołany 2 II 2024. <br/><br/> | ||
| + | Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i Krzyżem Komandorskim OOP (2016), węgierskim Krzyżem Komandorskim Orderu Zasług (2009) i portugalskim Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi (2008). Laureat Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Bolesława Prusa. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:21, 2 lut 2024
MACIEJ ŁOPIŃSKI (ur. 19 VII 1947 Gdańsk), dziennikarz, polityk. W 1971 absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim (UG), w latach 1971–1981 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, wystąpił z niej 14 XII 1981. W latach 1973-1977 dziennikarz (stażysta, redaktor działu terenowo-rolnego oraz miejskiego), pracownik sekretariatu redakcji „Głosu Wybrzeża”, w 1977–1981 sekretarz redakcji tygodnika „Czas”.
Po 13 XII 1981 zwolniony z pracy ( stan wojenny), objęty zakazem wykonywania zawodu. Od wiosny 1982 redaktor podziemnego pisma „Solidarność. Pismo Regionu Gdańskiego”; 11 XII 1982 aresztowany, zwolniony w marcu 1983 ze względu na stan zdrowia, następnie doradca Regionalnej Komisji Koordynacyjnej „S” Gdańsk (RKK), szkolił dziennikarzy prasy podziemnej, publikował w pismach emigracyjnych, m.in. „Kulturze”, „Zeszytach Historycznych” i „Kontakcie”. W 1984 współautor, wraz ze Zbigniewem Gachem i Mariuszem Wilkiem, książki Konspira. Rzecz o podziemnej „Solidarności”.
W okresie 1986–1988 członek RKK; w maju i sierpniu 1988 uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W 1989–1990 członek Tymczasowego Zarządu Regionu Gdańskiej Solidarności. W latach 1989–1991 redaktor naczelny „Tygodnika Gdańskiego”, 1991–1997 wiceprezes spółki Prasa Bałtycka, 1996–2005 nauczyciel dziennikarstwa w studium podyplomowym UG. W 1998–2002 prezes Agencji Rozwoju Pomorza SA, w 2002–2005 Grupy Zarządzającej Pomerania SA.
Od 23 XII 2005 sekretarz stanu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (RP) Lecha Kaczyńskiego, następnie (23 VII 2007 – 6 VII 2010) szef gabinetu prezydenta. Od 2011 współorganizator (m.in. z Barbarą Fedyszak-Radziejowską, Zdzisławem Krasnodębskim i Andrzejem Zybertowiczem) i prezes Ruchu Społecznego im. Lecha Kaczyńskiego. W 2011, jako bezpartyjny, wybrany posłem (w okręgu gdańskim) do Sejmu RP VII kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości (otrzymał 15 794 głosów), był członkiem Komisji Kultury i Środków Przekazu. Od 27 XI 2013 koordynator Biura Prasowego PiS. W 2010 został prezesem zarządu stowarzyszenia Ruch Społeczny im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Od 7 VIII 2015 (po złożeniu mandatu posła) do 18 XII 2016 sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzeja Dudy.
Od 2017 przewodniczący Rady Nadzorczej TVP, od 10 III 2020 p.o. prezesa TVP. 8 I 2018 powołany przez prezesa rady ministrów na stanowisko członka i przewodniczącego Rady Nadzorczej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń (PZU). 8 V 2018 został członkiem Kapituły Orderu Odrodzenia Polski. W czerwcu 2021 zrezygnował ze stanowiska w PZU i powołany został na przewodniczącego rady nadzorczej banku PKO BP, odwołany 2 II 2024.
Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011) i Krzyżem Komandorskim OOP (2016), węgierskim Krzyżem Komandorskim Orderu Zasług (2009) i portugalskim Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi (2008). Laureat Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Bolesława Prusa.
