SIÓDMA ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA
(Utworzył nową stronę „{{paper}} [[File:Przysięga_wojskowa_żołnierzy_7__Łużyckiej_Dywizji_Desantowej__1977.JPG|thumb|Przysięga wojskowa żołnierzy 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej ...”) |
|||
| (Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: 1_Niebieskie_berety.jpeg |thumb| Żołnierze 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej przed wylotem z Gdańska do Egiptu, 1974]] |
| + | [[File: 2_Niebieskie_berety.jpeg |thumb| Żołnierze 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej przed wylotem z Gdańska do Egiptu, 1974]] | ||
| + | |||
| + | |||
| + | '''SIÓDMA (7.) ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA''' (ŁDD; potocznie niebieskie berety, desantowcy), związek taktyczny sił zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL), powołany 8 X 1963; sformowana na bazie 23. Dywizji Piechoty (powstała 1953), stacjonującej w Gdańsku oraz Lęborku, 3. Pułku Piechoty Morskiej z Dziwnowa oraz 34. Pułku Piechoty 8. Dywizjonu Piechoty ze Słupska. Struktura organizacyjna 7. ŁDD: pułki – 79. (Pomorski) Pułk Desantowy (Lębork), 34. (Budziszyński) Pułk Desantowy (Słupsk) i 35. (Gdański) Pułk Desantowy (Gdańsk); ponadto 11. batalion czołgów średnich (Słupsk); 41. dywizjon rakiet taktycznych: 20. dywizjon artylerii rakietowej (Gdańsk), 18. batalion saperów (Lębork), 7. batalion remontowy (Słupsk); samodzielne kompanie (baterie): kompania ochrony i regulacji ruchu sztabu dywizji (Gdańsk), 52. kompania rozpoznawcza (Lębork), 23. kompania łączności (Gdańsk), 29. bateria artylerii plot (Gdańsk), 7. kompania zaopatrzenia (Gdańsk), 23. kompania medyczna (Gdańsk) oraz Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia z piekarnią polową, polową łaźnią i pralnią, pocztą polową, oddziałem polowym Narodowego Banku Polskiego, szpitalem segregacyjno-ewakuacyjnym, medycznym batalionem wzmocnienia i eskadrą łącznikową śmigłowców (Gdańsk). <br/><br/> | ||
| + | W Gdańsku oddziały 7. ŁDD stacjonowały w [[KOSZARY | koszarach]] we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]]. Jednostki 7. ŁDD brały udział w licznych paradach (w 1964 – 20-lecie PRL w Warszawie, w 1965 w Gdańsku, w 1966 – Defilada 1000-lecia), akcjach (np. w 1971 nadmorskie lotnisko – pokazowy desant między [[BRZEŹNO | Brzeźnem]] a [[JELITKOWO | Jelitkowem]] i opanowanie lotniska we Wrzeszczu), w kręceniu filmów (''Czterej Pancerni i pies'', instruktażowy desant morski), międzynarodowych manewrach wojskowych (np. Braterstwo Broni z wojskiem NRD i ZSRR), misjach zagranicznych (w 1974 – w ramach Doraźnych Sił Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie), robotach budowlanych w Gdańsku (np. w 1974 przy [[LOTNISKO W RĘBIECHOWIE | lotnisku Rębiechowo]], w 1984 elektrowni w Żarnowcu) i modernizacyjnych (np. w 1973 przy [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii) | stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Traugutta]]), akcjach rozminowywania, a także zabezpieczania ważnych obiektów w czasie klęsk żywiołowych (np. zima 1979) i gaszeniu pożarów. Żołnierze 7. ŁDD brali udział w akcji ewakuacyjnej oblężonego w grudniu 1970 gmachu [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]], a także zabezpieczeniu (blokadzie) niektórych obiektów. Od 2 VIII 1986 – 7. Brygada Obrony Wybrzeża, w 1989 przeformowanie na strukturę batalionową. Rozwiązana ostatecznie w 1993 (tradycje kontynuuje 7. Brygada Obrony Wybrzeża). {{author: JDan}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:12, 7 lut 2023
SIÓDMA (7.) ŁUŻYCKA DYWIZJA DESANTOWA (ŁDD; potocznie niebieskie berety, desantowcy), związek taktyczny sił zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL), powołany 8 X 1963; sformowana na bazie 23. Dywizji Piechoty (powstała 1953), stacjonującej w Gdańsku oraz Lęborku, 3. Pułku Piechoty Morskiej z Dziwnowa oraz 34. Pułku Piechoty 8. Dywizjonu Piechoty ze Słupska. Struktura organizacyjna 7. ŁDD: pułki – 79. (Pomorski) Pułk Desantowy (Lębork), 34. (Budziszyński) Pułk Desantowy (Słupsk) i 35. (Gdański) Pułk Desantowy (Gdańsk); ponadto 11. batalion czołgów średnich (Słupsk); 41. dywizjon rakiet taktycznych: 20. dywizjon artylerii rakietowej (Gdańsk), 18. batalion saperów (Lębork), 7. batalion remontowy (Słupsk); samodzielne kompanie (baterie): kompania ochrony i regulacji ruchu sztabu dywizji (Gdańsk), 52. kompania rozpoznawcza (Lębork), 23. kompania łączności (Gdańsk), 29. bateria artylerii plot (Gdańsk), 7. kompania zaopatrzenia (Gdańsk), 23. kompania medyczna (Gdańsk) oraz Dywizyjny Punkt Zaopatrzenia z piekarnią polową, polową łaźnią i pralnią, pocztą polową, oddziałem polowym Narodowego Banku Polskiego, szpitalem segregacyjno-ewakuacyjnym, medycznym batalionem wzmocnienia i eskadrą łącznikową śmigłowców (Gdańsk).
W Gdańsku oddziały 7. ŁDD stacjonowały w koszarach we Wrzeszczu. Jednostki 7. ŁDD brały udział w licznych paradach (w 1964 – 20-lecie PRL w Warszawie, w 1965 w Gdańsku, w 1966 – Defilada 1000-lecia), akcjach (np. w 1971 nadmorskie lotnisko – pokazowy desant między Brzeźnem a Jelitkowem i opanowanie lotniska we Wrzeszczu), w kręceniu filmów (Czterej Pancerni i pies, instruktażowy desant morski), międzynarodowych manewrach wojskowych (np. Braterstwo Broni z wojskiem NRD i ZSRR), misjach zagranicznych (w 1974 – w ramach Doraźnych Sił Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie), robotach budowlanych w Gdańsku (np. w 1974 przy lotnisku Rębiechowo, w 1984 elektrowni w Żarnowcu) i modernizacyjnych (np. w 1973 przy stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji przy ul. Traugutta), akcjach rozminowywania, a także zabezpieczania ważnych obiektów w czasie klęsk żywiołowych (np. zima 1979) i gaszeniu pożarów. Żołnierze 7. ŁDD brali udział w akcji ewakuacyjnej oblężonego w grudniu 1970 gmachu Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a także zabezpieczeniu (blokadzie) niektórych obiektów. Od 2 VIII 1986 – 7. Brygada Obrony Wybrzeża, w 1989 przeformowanie na strukturę batalionową. Rozwiązana ostatecznie w 1993 (tradycje kontynuuje 7. Brygada Obrony Wybrzeża).
