GŁOS STOCZNIOWCA, pismo

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''„GŁOS STOCZNIOWCA”''', tygodnik ukazujący się w latach 1950–1996, początkowo jako dodatek [[GŁOS WYBRZEŻA | „Głosu Wybrzeża”]] (obok „Głosu Zamechu”). Samodzielny od 14 X 1950, z podtytułem „Pismo Komitetów Zakładowych i Rad Zakładowych Stoczni Okrętowych” i numerem 95. Redagowany na terenie [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Do 1956 roku liczył cztery kolumny objętości. Do lipca 1957 nie podawano składu redakcji ani wydawcy. Pierwsza informacja o redaktorze naczelnym, [[DASZCZYŃSKI TADEUSZ | Tadeuszu Daszczyńskim]], pojawiła się w numerze 445 z 26 VII 1957. Zmienił się też podtytuł – „Tygodnik Pracowników Przemysłu Okrętowego”. Od roku 1957 posiadał delegaturę w Szczecinie. Od lata 1969 redakcja mieściła się w Gdańsku przy ul. Tuwima 9/11. Od numeru 1168 z 9 VII 1971 podawano skład redakcji. W piśmie ukazywały się teksty poświęcone gospodarce morskiej, zwłaszcza związane z przemysłem stoczniowym. Oprócz treści ekonomicznych i politycznych pojawiły się dowcipy i poezja, głównie gdańskich twórców, 30 XII 1976 rubrykę otwierał wiersz Zbigniewa Herberta. Od 1980 roku z podtytułem „Tygodnik Przemysłu Okrętowego”. Między 11 XII 1981 a 6 VI 1982 pismo zawieszone. Od lutego 1983 do lutego 1986 roku redaktorem naczelnym był [[JABŁOŃSKI WŁODZIMIERZ | Włodzimierz Jabłoński]], od czerwca 1986 do sierpnia 1989 ponownie Tadeusz Daszczyński, a od sierpnia 1990 do 1996 Marian Hensler. Pismo zmieniło winietę na pisaną „solidarycą” ([[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]). W roku 1994 przekształcone w dwutygodnik, w 1996 wyszło tylko 5 numerów, papier gazetowy, objętość 6–8 kolumn, format A4. Ukazały się 2294 numery. Informacje o wydawcy pojawiały się w stopce redakcyjnej tylko w 1990 roku. Do 12 VIII 1990 wydawcą była [[STOCZNIA PÓŁNOCNA IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE | Stocznia Północna]], od 19 VIII 1990 Stocznia Gdańska SA. {{author: JLI}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File: Głos_Stoczniowca.jpeg |thumb| „Głos Stoczniowca”, Eugeniusz Chojnowski i Roman Hepka przy drukowaniu dwutysięcznego numeru, 1982]]
 +
'''„GŁOS STOCZNIOWCA”''', tygodnik ukazujący się w latach 1950–1996, początkowo jako dodatek [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]] (obok „Głosu Zamechu”). Samodzielny od 14 X 1950, z podtytułem „Pismo Komitetów Zakładowych i Rad Zakładowych Stoczni Okrętowych” i numerem 95. Redagowany na terenie [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]].<br/><br/>
 +
Do 1956 liczył cztery kolumny objętości. Do lipca 1957 nie podawano składu redakcji ani wydawcy. Pierwsza informacja o redaktorze naczelnym, [[DASZCZYŃSKI TADEUSZ, dziennikarz | Tadeuszu Daszczyńskim]], pojawiła się w numerze 445 z 26 VII 1957. Zmienił się też podtytuł – „Tygodnik Pracowników Przemysłu Okrętowego”. Od 1957 posiadał delegaturę w Szczecinie. Od lata 1969 redakcja mieściła się w Gdańsku przy ul. Tuwima 9/11. Od numeru 1168 z 9 VII 1971 podawano skład redakcji.<br/><br/>
 +
W piśmie ukazywały się teksty poświęcone gospodarce morskiej, zwłaszcza związane z przemysłem stoczniowym. Oprócz treści ekonomicznych i politycznych pojawiły się dowcipy i poezja, głównie gdańskich twórców, 30 XII 1976 rubrykę otwierał wiersz [[HERBERT ZBIGNIEW, poeta, eseista | Zbigniewa Herberta]]. Od 1980 z podtytułem „Tygodnik Przemysłu Okrętowego”. Między 11 XII 1981 a 6 VI 1982 pismo zawieszone. Od lutego 1983 do lutego 1986 redaktorem naczelnym był [[JABŁOŃSKI WŁODZIMIERZ, dyrektor Wydawnictwa Morskiego | Włodzimierz Jabłoński]], od czerwca 1986 do sierpnia 1989 ponownie Tadeusz Daszczyński, a od sierpnia 1990 do 1996 Marian Hensler. Pismo zmieniło winietę na pisaną „solidarycą” ([[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]).<br/><br/>
 +
W 1994 przekształcone w dwutygodnik, w 1996 wyszło tylko pięć numerów, papier gazetowy, objętość 6–8 kolumn, format A4. Ukazały się 2294 numery. Informacje o wydawcy pojawiały się w stopce redakcyjnej tylko w 1990. Do 12 VIII 1990 wydawcą była [[STOCZNIA PÓŁNOCNA IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE | Stocznia Północna]], od 19 VIII 1990 Stocznia Gdańska SA. {{author: JLI}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 12:21, 14 gru 2022

„Głos Stoczniowca”, Eugeniusz Chojnowski i Roman Hepka przy drukowaniu dwutysięcznego numeru, 1982

„GŁOS STOCZNIOWCA”, tygodnik ukazujący się w latach 1950–1996, początkowo jako dodatek „Głosu Wybrzeża” (obok „Głosu Zamechu”). Samodzielny od 14 X 1950, z podtytułem „Pismo Komitetów Zakładowych i Rad Zakładowych Stoczni Okrętowych” i numerem 95. Redagowany na terenie Stoczni Gdańskiej.

Do 1956 liczył cztery kolumny objętości. Do lipca 1957 nie podawano składu redakcji ani wydawcy. Pierwsza informacja o redaktorze naczelnym, Tadeuszu Daszczyńskim, pojawiła się w numerze 445 z 26 VII 1957. Zmienił się też podtytuł – „Tygodnik Pracowników Przemysłu Okrętowego”. Od 1957 posiadał delegaturę w Szczecinie. Od lata 1969 redakcja mieściła się w Gdańsku przy ul. Tuwima 9/11. Od numeru 1168 z 9 VII 1971 podawano skład redakcji.

W piśmie ukazywały się teksty poświęcone gospodarce morskiej, zwłaszcza związane z przemysłem stoczniowym. Oprócz treści ekonomicznych i politycznych pojawiły się dowcipy i poezja, głównie gdańskich twórców, 30 XII 1976 rubrykę otwierał wiersz Zbigniewa Herberta. Od 1980 z podtytułem „Tygodnik Przemysłu Okrętowego”. Między 11 XII 1981 a 6 VI 1982 pismo zawieszone. Od lutego 1983 do lutego 1986 redaktorem naczelnym był Włodzimierz Jabłoński, od czerwca 1986 do sierpnia 1989 ponownie Tadeusz Daszczyński, a od sierpnia 1990 do 1996 Marian Hensler. Pismo zmieniło winietę na pisaną „solidarycą” ( Solidarność).

W 1994 przekształcone w dwutygodnik, w 1996 wyszło tylko pięć numerów, papier gazetowy, objętość 6–8 kolumn, format A4. Ukazały się 2294 numery. Informacje o wydawcy pojawiały się w stopce redakcyjnej tylko w 1990. Do 12 VIII 1990 wydawcą była Stocznia Północna, od 19 VIII 1990 Stocznia Gdańska SA. JLI

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania