ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH
| (Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH''', Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 | + | [[File: Zespół_Szkół_Muzycznych_1.jpg |thumb| Szkoła ludowa (podstawowa) we Wrzeszczu, od 1977 siedziba Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Grażyny Bacewicz przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B]] |
| + | |||
| + | |||
| + | '''ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH''', Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 powołany przez [[WALENTYNOWICZ WŁADYSŁAW, rektor Wyższej Szkoły Muzycznej | Władysława Walentynowicza]] Gdański Instytut Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muzycznymi w Gdańsku-Oliwie i Gdańsku-Wrzeszczu. W roku szkolnym 1946–1947 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy obecnej al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gdańsku. Szkoła decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki została podzielona na: Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muzyczna założona w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione. <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | [[File:Zespół_Szkół_Muzycznych.jpg|thumb|Afisz koncertu jubileuszowego z okazji dziesięciolecia Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej w Gdańsku, 19 VI 1956]] | ||
| + | [[File:Zespół_Szkół_Muzycznych.JPG|thumb|Siedziba Zespołu Szkół Muzycznych przy ul. Partyzantów 21a, 2018]] | ||
| + | |||
| + | Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muzycznego, szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi w 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek [[SYNAGOGA| synagogi]]). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się w 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, w 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: założyciela orkiestry Romana Kuklewicza i od 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez [[TYLEWSKI TADEUSZ, artysta muzyk, patron gdańskiej ulicy | Tadeusza Tylewskiego]]. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata. <br/><br/> | ||
| + | Utworzony w szkole wydział instruktorski (zmienił nazwę na pedagogiczny i wychowania muzycznego) ukończyli m.in.: [[GŁOWSKI EUGENIUSZ, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Eugeniusz Głowski]], Jerzy Sapiejewski, Renata Kunkel – kompozytorzy, Mieczysław Nowakowski, [[MICHALAK JERZY MARIAN, artysta muzyk, dyrygent | Jerzy M. Michalak]], Elżbieta Wiesztordt – dyrygenci, Maria Wacholc – teoretyk muzyki, Stanisława Grażyńska, Piotr Orawski – redaktorzy. Do grupy utalentowanych absolwentów należeli ponadto: [[POBŁOCKA EWA, pianistka | Ewa Pobłocka]], [[CZAPIEWSKI BOGDAN, pianista, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Bogdan Czapiewski]], Paweł Baryła, [[MIELNIK KONRAD, muzyk, dziennikarz | Konrad Mielnik]], [[WOJTAL WALDEMAR, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Waldemar Wojtal]] – pianiści, [[JANUKOWICZ-POBŁOCKA ZOFIA TERESA, śpiewaczka, profesor Akademii Muzycznej w Gdańsku | Zofia Janukowicz]], Alicja Legieć, Longina Kozikowska, Wanda Bargiełowska, Kazimierz Sergiel, [[PORZYŃSKA BOŻENA, śpiewaczka operowa, pedagog | Bożena Porzyńska]], Agata Bieńkowska, Ryszard Minkiewicz – wokaliści, Ireneusz i [[ŁUKASZEWSKI JAN, dyrygent| Jan Łukaszewscy]] – dyrygenci, Jan Jędrak – klarnet, [[SIKAŁA MACIEJ, kompozytor, pedagog | Maciej Sikała]] – saksofon, Magdalena Suchecka – skrzypce, Elżbieta Rosińska – akordeon, [[PERUCKI ROMAN, prorektor Akademii Muzycznej | Roman Perucki]] – organy. Uczył się tutaj także [[NIEMEN CZESŁAW, kompozytor, piosenkarz, patron skweru | Czesław Niemen]]. <br/><br/> | ||
| + | W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan techniczny budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoretyczne szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gdańsku, natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w roku szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21a, w budynku po zlikwidowanej Poradni Rentgenologicznej. {{author: WAW}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 9: | Linia 19: | ||
|- | |- | ||
| 1947–1948 | | 1947–1948 | ||
| − | | Tadeusz Tylewski | + | | [[TYLEWSKI TADEUSZ, artysta muzyk, patron gdańskiej ulicy | Tadeusz Tylewski]] |
|- | |- | ||
| 1949–1950 | | 1949–1950 | ||
| Linia 56: | Linia 66: | ||
| Leszek Kaufman | | Leszek Kaufman | ||
|- | |- | ||
| − | | | + | | class="authorEgTab" | {{author: WAW}} |
| − | |} [[Category: Encyklopedia]] | + | |} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 18:02, 9 sie 2024
ZESPÓŁ SZKÓŁ MUZYCZNYCH, Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, ul. Dmowskiego 16B; Szkoła Muzyczna II stopnia im. Fryderyka Chopina, ul. Partyzantów 21A. W lipcu 1945 powołany przez Władysława Walentynowicza Gdański Instytut Muzyczny objął patronat nad powstającymi szkołami muzycznymi w Gdańsku-Oliwie i Gdańsku-Wrzeszczu. W roku szkolnym 1946–1947 nadzór nad szkołą we Wrzeszczu (przy obecnej al. Zwycięstwa 33) przejął Zarząd Miasta w Gdańsku. Szkoła decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki została podzielona na: Miejską Niższą Szkołę Muzyczną (7-letnią) i Miejską Średnią Szkołę Muzyczną (5-letnią); miały wspólną administrację, otrzymały nowy lokal (al. Zwycięstwa 48). Filią szkoły niższej została szkoła muzyczna założona w maju 1945 przez Tadeusza Klosia w Oliwie (funkcjonowała do września 1951). Od 1947 z pomieszczeń szkoły niższej korzystała również Szkoła Umuzykalniająca, przeniesiona jesienią 1948 na Orunię. 1 V 1948 szkoła niższa i średnia zostały upaństwowione.
Absolwentami szkoły średniej byli w tym czasie m.in. Maria Fołtyn (śpiew solowy, 1948) i Augustyn Bloch (organy, 1950). Od 1950, w wyniku reorganizacji szkolnictwa muzycznego, szkoła niższa przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna (której filią, obok szkoły w Oliwie, stała się Szkoła Umuzykalniająca na Oruni), zaś średnia, jako szkoła zawodowa – Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna. W związku z trudnościami lokalowymi w 1951 szkole średniej przydzielono lokum we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 (budynek synagogi). Szkoła podstawowa pozostała przy al. Zwycięstwa 48, po usamodzielnieniu się w 1954 oruńskiej filii nosiła nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 1. W 1971 otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Grażyny Bacewicz, w 1977 otrzymała nową siedzibę we Wrzeszczu, przy ul. Marchlewskiego (obecnie ul. Dmowskiego) 16B. Wizytówką działającej przy ul. Partyzantów 7 Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej była orkiestra szkolna. Wiązało się to z działalnością dyrygentów: założyciela orkiestry Romana Kuklewicza i od 1952 szefowej zespołu, Wandy Dubanowicz. Szkołę reprezentował także chór, prowadzony przez Tadeusza Tylewskiego. W 1966 szkoła przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia, a 9 XII 1978 im. Fryderyka Chopina. Okres nauki w szkole II stopnia to cykl sześcioletni, I stopnia: w dziale dziecięcym 6 lat, młodzieżowym 4 lata.
Utworzony w szkole wydział instruktorski (zmienił nazwę na pedagogiczny i wychowania muzycznego) ukończyli m.in.: Eugeniusz Głowski, Jerzy Sapiejewski, Renata Kunkel – kompozytorzy, Mieczysław Nowakowski, Jerzy M. Michalak, Elżbieta Wiesztordt – dyrygenci, Maria Wacholc – teoretyk muzyki, Stanisława Grażyńska, Piotr Orawski – redaktorzy. Do grupy utalentowanych absolwentów należeli ponadto: Ewa Pobłocka, Bogdan Czapiewski, Paweł Baryła, Konrad Mielnik, Waldemar Wojtal – pianiści, Zofia Janukowicz, Alicja Legieć, Longina Kozikowska, Wanda Bargiełowska, Kazimierz Sergiel, Bożena Porzyńska, Agata Bieńkowska, Ryszard Minkiewicz – wokaliści, Ireneusz i Jan Łukaszewscy – dyrygenci, Jan Jędrak – klarnet, Maciej Sikała – saksofon, Magdalena Suchecka – skrzypce, Elżbieta Rosińska – akordeon, Roman Perucki – organy. Uczył się tutaj także Czesław Niemen.
W roku szkolnym 1986/1987 ponownie połączono szkołę podstawową i średnią, tworząc Zespół Szkół Muzycznych. W 1987, ze względu na stan techniczny budynku, szkoła podstawowa opuściła siedzibę przy al. Zwycięstwa 48, przez półtora miesiąca korzystając z pomieszczeń szkoły średniej przy ul. Partyzantów 7, a od 15 X 1987 znalazła lokum w odremontowanym budynku przy ul. Dmowskiego 16B (gdzie prowadzono również zajęcia teoretyczne szkoły średniej i ulokowano dyrekcję oraz administrację). W 1998 budynek przy ul. Partyzantów 7 (dawna synagoga) przekazano Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Gdańsku, natomiast szkoła średnia rozpoczęła naukę w roku szkolnym 2009/2010 w nowej siedzibie przy ul. Partyzantów 21a, w budynku po zlikwidowanej Poradni Rentgenologicznej.
| 1946–1947 | Krystyna Jastrzębska |
| 1947–1948 | Tadeusz Tylewski |
| 1949–1950 | Zofia Cerańska-Rajnsz |
| 1950–1969 | Stefan Zagórski |
| 1969–1973 | Edwin Rymarz |
| 1973–1986 | Ryszard Cabaj |
| 1946–1951 | Roman Kuklewicz |
| 1951–1952 | Emil Pardus |
| 1953–1957 | Oskar Ruppel |
| 1957–1972 | Zygmunt Jackiewicz |
| 1972–1986 | Józef Madanowski |
| 1986–2008 | Józef Malanowski |
| 2008– | Leszek Kaufman |
