MÜNSTERBERG HUGO, filozof, psycholog
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''HUGO MÜNSTERBERG''' (1 VII 1863 Gdańsk – 16 XII 1916 Cambridge, Massachusetts), filozof i psycholog. Syn | + | [[File: Hugo_Münsterberg.jpg |thumb| Hugo Münsterberg]] |
+ | |||
+ | |||
+ | '''HUGO MÜNSTERBERG''' (1 VII 1863 Gdańsk – 16 XII 1916 Cambridge, Massachusetts, USA), filozof i psycholog. Syn [[MÜNSTERBERG MORITZ, kupiec, radny | Moritza Münsterberga]]. W 1882 absolwent gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], od 1883 studiował filozofię w Lipsku u Wilhelma Wundta, założyciela pierwszego laboratorium psychologicznego, medycynę – w Heidelbergu. W 1885 doktor filozofii, w 1887 uzyskał tytuł lekarza, w 1889 adiunkt, habilitację uzyskał we Fryburgu, gdzie w okresie 1888–1892 był docentem. Od 1892 (z przerwami) był profesorem w Harvard University.<br/><br/> | ||
+ | Był wybitnym przedstawicielem psychologii eksperymentalnej, przyczynił się do jej rozwoju, zwłaszcza psychotechniki (''Grundzüge der Psychotechnik'', 1914), psychologii pracy (''Psychologie und Wirtschaftsleben'', 1912), psychologii klinicznej i psychoterapii (''Psychotherapy'', 1909). Prowadził badania nad psychologią filmu i kina (''Das Lichtspiel'', 1916), należał do grona najwcześniejszych twórców teorii filmu.<br/><br/> | ||
+ | Od 7 VIII 1887 był żonaty z pochodzącą ze Strassburga Selmą Opper, malarką, z którą miał dwie córki. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:11, 5 wrz 2023
HUGO MÜNSTERBERG (1 VII 1863 Gdańsk – 16 XII 1916 Cambridge, Massachusetts, USA), filozof i psycholog. Syn Moritza Münsterberga. W 1882 absolwent gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, od 1883 studiował filozofię w Lipsku u Wilhelma Wundta, założyciela pierwszego laboratorium psychologicznego, medycynę – w Heidelbergu. W 1885 doktor filozofii, w 1887 uzyskał tytuł lekarza, w 1889 adiunkt, habilitację uzyskał we Fryburgu, gdzie w okresie 1888–1892 był docentem. Od 1892 (z przerwami) był profesorem w Harvard University.
Był wybitnym przedstawicielem psychologii eksperymentalnej, przyczynił się do jej rozwoju, zwłaszcza psychotechniki (Grundzüge der Psychotechnik, 1914), psychologii pracy (Psychologie und Wirtschaftsleben, 1912), psychologii klinicznej i psychoterapii (Psychotherapy, 1909). Prowadził badania nad psychologią filmu i kina (Das Lichtspiel, 1916), należał do grona najwcześniejszych twórców teorii filmu.
Od 7 VIII 1887 był żonaty z pochodzącą ze Strassburga Selmą Opper, malarką, z którą miał dwie córki.