BISCHOFF THEODOR LUDWIG HEINRICH, kupiec, radny
| (Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: | + | [[File:Bischoff Theodor Ludwig Heinrich.JPG|thumb|Theodor Ludwig Heinrich Bischoff]] |
| + | [[File:Bischoff_Theodor.jpg|thumb|Popiersie Theodora Ludwiga Heinricha Bischoffa wykonane przez Rudolfa Siemeringa]] | ||
| + | |||
| + | '''THEODOR LUDWIG HEINRICH BISCHOFF''' (4 V 1815 Grudziądz – 29 XII 1879 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Simona kpuca (1782–1857), starszy przyrodni brat [[BISCHOFF OSKAR ERNST SIMON, kupiec, radny | Oskara Ernsta Simona Bischoffa]]. W Gdańsku od 1840. Od 1849 właściciel firmy hurtowego handlu zbożem „T. Bischoff & Co.”, której kantor mieścił się obok giełdy zbożowej w [[DWÓR ARTUSA | Dworze Artusa]] oraz w latach 1854–1879 w kamienicy przy Brotbänkengasse 39 (ul. Chlebnicka), gdzie mieszkał. Udziałowcem firmy był [[LICKFETT JOHANN GEORG GUSTAV, kupiec, radca | Johann Georg Gustav Lickfett]], teść jego brata i późniejszy jej właściciel.<br/><br/> | ||
| + | Członek i wieloletni wiceprezes [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1852–1879 członek Rady Miejskiej, w 1865 jej wiceprzewodniczący, w okresie 1866–1879 jej przewodniczący. Bliski współpracownik nadburmistrza [[WINTER LEOPOLD von, nadburmistrz Gdańska | Leopolda Wintera]]. Na forum Rady Miejskiej popierał jego propozycje zmian w infrastrukturze miasta, wnioski o sfinansowanie nowych inwestycji z budżetu i pożyczek bankowych. Wspierał budowę [[WODOCIĄGI | wodociągów i kanalizacji]], brukowanych ulic, budynków szkolnych. W dowód zasług w 1881 jego marmurowe popiersie (autorstwa Rudolfa Semerlinga (1835 –1905)) ozdobiło Salę Wety w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]], miejscu obrad Rady Miejskiej, a wizerunek w medalionie ozdobił cokół [[FONTANNA WINTERA | fontanny Wintera]]. W latach 1870–1876 przedstawiciel rodzinnego Grudziądza w pruskim Landtagu. <br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Pauliną Hencke (1821 – 18 I 1875 Gdańsk), pochowany z nią na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZAROŚLAK| cmentarzu Zbawiciela na Zaroślaku]]. Ojciec Paula Simona Theodora (ur. 27 I 1849) i Theodora Gustava Emila (20 V 1854 – 1909), męża Margarety, przybranej córki Leopolda Wintera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609, nr 3341/79 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr. Bd. 1, s. 59. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:20, 29 cze 2024
THEODOR LUDWIG HEINRICH BISCHOFF (4 V 1815 Grudziądz – 29 XII 1879 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Simona kpuca (1782–1857), starszy przyrodni brat Oskara Ernsta Simona Bischoffa. W Gdańsku od 1840. Od 1849 właściciel firmy hurtowego handlu zbożem „T. Bischoff & Co.”, której kantor mieścił się obok giełdy zbożowej w Dworze Artusa oraz w latach 1854–1879 w kamienicy przy Brotbänkengasse 39 (ul. Chlebnicka), gdzie mieszkał. Udziałowcem firmy był Johann Georg Gustav Lickfett, teść jego brata i późniejszy jej właściciel.
Członek i wieloletni wiceprezes Korporacji Kupców. W latach 1852–1879 członek Rady Miejskiej, w 1865 jej wiceprzewodniczący, w okresie 1866–1879 jej przewodniczący. Bliski współpracownik nadburmistrza Leopolda Wintera. Na forum Rady Miejskiej popierał jego propozycje zmian w infrastrukturze miasta, wnioski o sfinansowanie nowych inwestycji z budżetu i pożyczek bankowych. Wspierał budowę wodociągów i kanalizacji, brukowanych ulic, budynków szkolnych. W dowód zasług w 1881 jego marmurowe popiersie (autorstwa Rudolfa Semerlinga (1835 –1905)) ozdobiło Salę Wety w Ratuszu Głównego Miasta, miejscu obrad Rady Miejskiej, a wizerunek w medalionie ozdobił cokół fontanny Wintera. W latach 1870–1876 przedstawiciel rodzinnego Grudziądza w pruskim Landtagu.
Żonaty z Pauliną Hencke (1821 – 18 I 1875 Gdańsk), pochowany z nią na cmentarzu Zbawiciela na Zaroślaku. Ojciec Paula Simona Theodora (ur. 27 I 1849) i Theodora Gustava Emila (20 V 1854 – 1909), męża Margarety, przybranej córki Leopolda Wintera.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego, 1609, nr 3341/79 (akt zgonu).
Altpreuss. Biogr. Bd. 1, s. 59.
