ZAKŁAD PRACY I UBOGICH

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''ZAKŁAD PRACY I UBOGICH''' (Arbeits- und Armen-Anstalt), instytucja wyłoniona z q Domu Poprawy oraz q Instytutu Ubogich. 14 XI 1833 roku, po sprzedaży zabudowań Domu Poprawy, pensjonariuszy przeniesiono do zakupionego q Dworu II w q Oliwie (ul. Polanki 124). Zatrudniano ich, wzorem q Domu Dobroczynności i Domu Poprawy, w manufakturze włókienniczej, w warsztacie szewskim i stolarni. Zakład utrzymywany był z funduszy miejskich, uzupełnianych przez donacje instytucji, firm i osób prywatnych. Wydzielono w nim 300 miejsc do opieki stacjonarnej nad ubogimi, w 1872 roku powiększono o dalsze 100 miejsc. Stopniowo następowała zmiana charakteru zakładu na dom starców: w 1913 roku przebywało w nim 160 kobiet i 220 mężczyzn niezdolnych do pracy z racji wieku bądź osoby samotne, pozbawione opieki rodziny. Tu dożywały często sędziwego wieku. Rocznie umierało od 10 do 15% pensjonariuszy. Zakład rozdzielał również środki przeznaczone przez miasto na wspomaganie ubogich niemieszkających na miejscu, w początku XX wieku sięgały one 76 300 marek rocznie. Zarządzany był przez czterech prowizorów wybieranych przez magistrat i utrzymywanych przez miasto. {{author: ASZ}} <br /><br />
+
[[File:Dwór_II_przed_1945.jpg|thumb|Dwór II przed 1945, siedziba domu starców]]
Tabela: Prezesi zarządu Zakładu Pracy i Ubogich<br />
+
'''ZAKŁAD PRACY I UBOGICH''' (Arbeits- und Armenanstalt), instytucja wyłoniona z [[DOM POPRAWY | Domu Poprawy]] oraz [[INSTYTUT UBOGICH | Instytutu Ubogich]]. 14 XI 1833, po sprzedaży zabudowań Domu Poprawy, pensjonariuszy przeniesiono do zakupionego [[DWÓR II „QUELLBRUNN” | Dworu II]] w [[OLIWA | Oliwie]] (ul. Polanki 124). Zatrudniano ich, wzorem [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] i Domu Poprawy, w manufakturze włókienniczej, w warsztacie szewskim i stolarni. Zakład utrzymywany był z funduszy miejskich, uzupełnianych przez donacje instytucji, firm i osób prywatnych. Wydzielono w nim 300 miejsc do opieki stacjonarnej nad ubogimi, w 1872 powiększono o dalsze 100 miejsc.<br /><br />
Tabela: Zgony w domu starców w latach 1875–1940 [[Category: Encyklopedia]]
+
Stopniowo następowała zmiana charakteru zakładu na dom starców: w 1913 przebywało w nim 160 kobiet i 220 mężczyzn niezdolnych do pracy z racji wieku bądź osoby samotne, pozbawione opieki rodziny. Tu dożywały często sędziwego wieku. Rocznie umierało od 10 do 15% pensjonariuszy. Zakład rozdzielał również środki przeznaczone przez miasto na wspomaganie ubogich niemieszkających na miejscu, w początku XX wieku sięgały one 76 300 marek rocznie. Zarządzany był przez czterech prowizorów wybieranych przez magistrat i utrzymywanych przez miasto. {{author: ASZ}} <br /><br />
 +
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+  Prezesi zarządu Zakładu Pracy i Ubogich  
 +
|-
 +
! style="width: 100px" | Rok
 +
! Nazwisko
 +
! Zawód
 +
|-
 +
| 1839
 +
| [[HEPNER SIMON LUDVIG ADOLPH, kupiec, radny | Simon Ludwig Adolph Hepner]]
 +
| kupiec
 +
|-
 +
| 1869
 +
| span style="white-space: nowrap" | Martin Christian Donath Thiel (1792–1877)
 +
| kupiec
 +
|-
 +
| 1874, 1884, 1892
 +
| [[HENDEWERK CARL FRIEDRICH, aptekarz, radny | Carl Friedrich Hendewerk]]
 +
| aptekarz
 +
|-
 +
| 1897, 1908, 1914
 +
| Ernst Adolf Claassen (1838–1915) (zob. [[CLAASSEN, firma handlowo-przemysłowa | Claassen, firma]])
 +
| kupiec
 +
|-
 +
| 1918, 1921
 +
| [[PENNER FRIEDRICH WILHELM, browarnik, radny | Friedrich Wilhelm Penner]]
 +
| browarnik
 +
|-
 +
| 1928, 1935
 +
| Alfred Muscate (1881–1968) (zob. [[MUSCATE ALFRED PAUL GUSTAV, kupiec, radny | Alfred Paul Muscate]])
 +
| kupiec
 +
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
 +
|}
 +
{| class="tableGda"
 +
|-
 +
|+ Zgony w domu starców w latach 1875–1940
 +
|-
 +
! rowspan="2" | Rok
 +
! rowspan="2" | Kobiety
 +
! rowspan="2" | Mężczyźni
 +
! rowspan="2" | Ogółem
 +
! colspan="7" style="text-align:center" | Wiek (w latach)
 +
|-
 +
! span style="white-space: nowrap"| 20–50
 +
! span style="white-space: nowrap"| 51–60
 +
! span style="white-space: nowrap"| 61–70
 +
! span style="white-space: nowrap"| 71–80
 +
! span style="white-space: nowrap"| 81–90
 +
! span style="white-space: nowrap"| 91–100
 +
! span style="white-space: nowrap"| brak danych
 +
|-
 +
|1875
 +
| 35
 +
| 26
 +
| 61
 +
| 4
 +
| 9
 +
| 12
 +
| 26
 +
| 8
 +
| 1
 +
| 1
 +
|-
 +
| 1880
 +
| 36
 +
| 30
 +
| 66
 +
| 3
 +
| 6
 +
| 25
 +
| 22
 +
| 10
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1885
 +
| 27
 +
| 29
 +
| 56
 +
| 0
 +
| 6
 +
| 18
 +
| 24
 +
| 7
 +
| 1
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1890
 +
| 19
 +
| 32
 +
| 51
 +
| 3
 +
| 2
 +
| 16
 +
| 25
 +
| 5
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1895
 +
| 14
 +
| 19
 +
| 33
 +
| 1
 +
| 1
 +
| 9
 +
| 21
 +
| 1
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1900
 +
| 11
 +
| 8
 +
| 19
 +
| 0
 +
| 0
 +
| 5
 +
| 11
 +
| 3
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1905
 +
| 34
 +
| 12
 +
| 46
 +
| 1
 +
| 3
 +
| 10
 +
| 25
 +
| 7
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1910
 +
| 45
 +
| 10
 +
| 55
 +
| 3
 +
| 6
 +
| 9
 +
| 23
 +
| 14
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1915
 +
| 41
 +
| 27
 +
| 68
 +
| 1
 +
| 3
 +
| 12
 +
| 34
 +
| 18
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1920
 +
| 36
 +
| 7
 +
| 43
 +
| 2
 +
| 1
 +
| 5
 +
| 24
 +
| 11
 +
| 0
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1925
 +
| 18
 +
| 14
 +
| 32
 +
| 1
 +
| 3
 +
| 6
 +
| 12
 +
| 8
 +
| 1
 +
| 1
 +
|-
 +
| 1930
 +
| 21
 +
| 15
 +
| 36
 +
| 0
 +
| 1
 +
| 3
 +
| 17
 +
| 13
 +
| 2
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1935
 +
| 29
 +
| 19
 +
| 48
 +
| 2
 +
| 2
 +
| 6
 +
| 17
 +
| 19
 +
| 2
 +
| 0
 +
|-
 +
| 1940
 +
| 77
 +
| 53
 +
| 130
 +
| 5
 +
| 3
 +
| 17
 +
| 65
 +
| 35
 +
| 5
 +
| 0
 +
|-
 +
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
 +
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]

Aktualna wersja na dzień 09:20, 21 sty 2023

Dwór II przed 1945, siedziba domu starców

ZAKŁAD PRACY I UBOGICH (Arbeits- und Armenanstalt), instytucja wyłoniona z Domu Poprawy oraz Instytutu Ubogich. 14 XI 1833, po sprzedaży zabudowań Domu Poprawy, pensjonariuszy przeniesiono do zakupionego Dworu II w Oliwie (ul. Polanki 124). Zatrudniano ich, wzorem Domu Dobroczynności i Domu Poprawy, w manufakturze włókienniczej, w warsztacie szewskim i stolarni. Zakład utrzymywany był z funduszy miejskich, uzupełnianych przez donacje instytucji, firm i osób prywatnych. Wydzielono w nim 300 miejsc do opieki stacjonarnej nad ubogimi, w 1872 powiększono o dalsze 100 miejsc.

Stopniowo następowała zmiana charakteru zakładu na dom starców: w 1913 przebywało w nim 160 kobiet i 220 mężczyzn niezdolnych do pracy z racji wieku bądź osoby samotne, pozbawione opieki rodziny. Tu dożywały często sędziwego wieku. Rocznie umierało od 10 do 15% pensjonariuszy. Zakład rozdzielał również środki przeznaczone przez miasto na wspomaganie ubogich niemieszkających na miejscu, w początku XX wieku sięgały one 76 300 marek rocznie. Zarządzany był przez czterech prowizorów wybieranych przez magistrat i utrzymywanych przez miasto. ASZ

Prezesi zarządu Zakładu Pracy i Ubogich
Rok Nazwisko Zawód
1839 Simon Ludwig Adolph Hepner kupiec
1869 Martin Christian Donath Thiel (1792–1877) kupiec
1874, 1884, 1892 Carl Friedrich Hendewerk aptekarz
1897, 1908, 1914 Ernst Adolf Claassen (1838–1915) (zob. Claassen, firma) kupiec
1918, 1921 Friedrich Wilhelm Penner browarnik
1928, 1935 Alfred Muscate (1881–1968) (zob. Alfred Paul Muscate) kupiec
MrGl
Zgony w domu starców w latach 1875–1940
Rok Kobiety Mężczyźni Ogółem Wiek (w latach)
20–50 51–60 61–70 71–80 81–90 91–100 brak danych
1875 35 26 61 4 9 12 26 8 1 1
1880 36 30 66 3 6 25 22 10 0 0
1885 27 29 56 0 6 18 24 7 1 0
1890 19 32 51 3 2 16 25 5 0 0
1895 14 19 33 1 1 9 21 1 0 0
1900 11 8 19 0 0 5 11 3 0 0
1905 34 12 46 1 3 10 25 7 0 0
1910 45 10 55 3 6 9 23 14 0 0
1915 41 27 68 1 3 12 34 18 0 0
1920 36 7 43 2 1 5 24 11 0 0
1925 18 14 32 1 3 6 12 8 1 1
1930 21 15 36 0 1 3 17 13 2 0
1935 29 19 48 2 2 6 17 19 2 0
1940 77 53 130 5 3 17 65 35 5 0
MrGl
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania