WAGENER AUGUST, rektor Technische Hochschule Danzig

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''AUGUST WAGENER''' (1865 Rawicz, prowincja Poznań – 30 VI 1913 Gdańsk), naukowiec, specjalista w dziedzinie mechaniki cieplnej i maszyn tłokowych. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Akwizgranie, nast. pracował w przemyśle motoryzacyjnym. Od 1904 prof. zw. w q THD. Od 1 VII 1912 do 30 VI 1913 rektor tej uczelni, zm. w ostatnim dniu pełnienia funkcji. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]]
+
'''AUGUST WAGENER''' (7 X 1865 Rawicz, prowincja Poznań – 30 VI 1913 Gdańsk), rektor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Akwizgranie, specjalista w dziedzinie mechaniki cieplnej i maszyn tłokowych. W czasie studiów członek korporacji akademickiej „Delta”. Pracował w przemyśle motoryzacyjnym. W 1891 trafił do zakładu doświadczalnego silników spalinowych (Versuchsstation für Gasmotoren) Oechelhäuser & Junkers w Dessau. Wraz z Wilhelmem Oechelhäuserem jun. (1850–1923) i Wilhelmem Lynenem (1861–1920) opracował dwutłokowy silnik dwusuwowy o przeciwległych cylindrach (Gegenkolbenmotor; zwany też boxerem), który dzięki wysokiemu sprężaniu zużywał o połowę mniej paliwa oraz tracił dwa i pół razy mniej ciepła odpadowego niż czterosuwowy silnik Otto. W latach 1892/93 wyprodukowano pierwsze dwa silniki o mocy 116 KM, których produkcję kontynuował później BAMAG (Berlin-Anhaltische Maschinenbau Aktiengesellschaft (Berlińsko-Anhalcka Fabryka Maszyn S.A., obecnie AEM - Anhaltische Elektromotorenwerk Dessau GmbH; Anhalcki Zakład Elektromaszynowy w Dessau Sp. z o.o.); do 1910 wyprodukowano 514 sztuk, wyeksportowanych na cały świat.<br/><br/>
 +
Od 1904 profesor zwyczajny cieplnych i mechanicznych silników tłokowych w THD, gdzie wykładał i prowadził badania w dziedzinie termodynamiki i teorii silników oraz kierował laboratorium maszynowym. W latach 1906–1907 dziekan Wydziału III Maszynoznawstwa i Elektrotechniki. Od 1911 prowadził także doświadczenia nad siłą nośną skrzydła samolotu i badał teorię śmigieł. Od 1 VII 1912 do 30 VI 1913 rektor tej uczelni. W latach 1909–1911 członek gdańskiej Rady Miejskiej.<br/><br/>
 +
Autor m.in. rozpraw ''Abhandlung über Gasmotoren'' (''Rozprawa o silnikach spalinowych'', 1896); ''Beiträge zur Frage der Verwendung von Zweitaktmaschinen im Luftfahrzeugbau'' (''Przyczynki do zagadnienia zastosowania silników dwusuwowych w konstrukcji samolotów''), a także pracy dotyczącej organizacji życia na uczelni ''Über die Ausgestaltung des Unterrichtes und der Prüfungsvorschriften für das Maschineningenieurwesen an der technischen Hochschule'' (''O projektowaniu regulaminu nauczania i egzaminowania kierunku mechanika na uczelni technicznej''; Danzig, 1908). Właściciel patentu (nr 180231, klasa 42d, grupa 3 wg klasyfikacji Cesarskiego Urzędu Patentowego Niemiec – Kaiserliches Patentamt) na urządzenie piszące do rejestrującego przyrządu pomiarowego (Schreibvorrichtung für registrierendes Messinstrument; 1906). <br/><br/>
 +
Odznaczony Orderem Czerwonego Orła (Roter Adlerorden) IV. klasy (1907). Zmarł w ostatnim dniu pełnienia funkcji rektora THD wskutek wypadku przy pracy. Pochowany 2 VII 1913 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | katolickim cmentarzu kościoła św. Mikołaja]] w pobliżu THD. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 16:21, 9 paź 2023

AUGUST WAGENER (7 X 1865 Rawicz, prowincja Poznań – 30 VI 1913 Gdańsk), rektor Technische Hochschule Danzig (THD), radny Gdańska. Studiował budowę maszyn w Technische Hochschule w Akwizgranie, specjalista w dziedzinie mechaniki cieplnej i maszyn tłokowych. W czasie studiów członek korporacji akademickiej „Delta”. Pracował w przemyśle motoryzacyjnym. W 1891 trafił do zakładu doświadczalnego silników spalinowych (Versuchsstation für Gasmotoren) Oechelhäuser & Junkers w Dessau. Wraz z Wilhelmem Oechelhäuserem jun. (1850–1923) i Wilhelmem Lynenem (1861–1920) opracował dwutłokowy silnik dwusuwowy o przeciwległych cylindrach (Gegenkolbenmotor; zwany też boxerem), który dzięki wysokiemu sprężaniu zużywał o połowę mniej paliwa oraz tracił dwa i pół razy mniej ciepła odpadowego niż czterosuwowy silnik Otto. W latach 1892/93 wyprodukowano pierwsze dwa silniki o mocy 116 KM, których produkcję kontynuował później BAMAG (Berlin-Anhaltische Maschinenbau Aktiengesellschaft (Berlińsko-Anhalcka Fabryka Maszyn S.A., obecnie AEM - Anhaltische Elektromotorenwerk Dessau GmbH; Anhalcki Zakład Elektromaszynowy w Dessau Sp. z o.o.); do 1910 wyprodukowano 514 sztuk, wyeksportowanych na cały świat.

Od 1904 profesor zwyczajny cieplnych i mechanicznych silników tłokowych w THD, gdzie wykładał i prowadził badania w dziedzinie termodynamiki i teorii silników oraz kierował laboratorium maszynowym. W latach 1906–1907 dziekan Wydziału III Maszynoznawstwa i Elektrotechniki. Od 1911 prowadził także doświadczenia nad siłą nośną skrzydła samolotu i badał teorię śmigieł. Od 1 VII 1912 do 30 VI 1913 rektor tej uczelni. W latach 1909–1911 członek gdańskiej Rady Miejskiej.

Autor m.in. rozpraw Abhandlung über Gasmotoren (Rozprawa o silnikach spalinowych, 1896); Beiträge zur Frage der Verwendung von Zweitaktmaschinen im Luftfahrzeugbau (Przyczynki do zagadnienia zastosowania silników dwusuwowych w konstrukcji samolotów), a także pracy dotyczącej organizacji życia na uczelni Über die Ausgestaltung des Unterrichtes und der Prüfungsvorschriften für das Maschineningenieurwesen an der technischen Hochschule (O projektowaniu regulaminu nauczania i egzaminowania kierunku mechanika na uczelni technicznej; Danzig, 1908). Właściciel patentu (nr 180231, klasa 42d, grupa 3 wg klasyfikacji Cesarskiego Urzędu Patentowego Niemiec – Kaiserliches Patentamt) na urządzenie piszące do rejestrującego przyrządu pomiarowego (Schreibvorrichtung für registrierendes Messinstrument; 1906).

Odznaczony Orderem Czerwonego Orła (Roter Adlerorden) IV. klasy (1907). Zmarł w ostatnim dniu pełnienia funkcji rektora THD wskutek wypadku przy pracy. Pochowany 2 VII 1913 na katolickim cmentarzu kościoła św. Mikołaja w pobliżu THD. JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania