WEDECKE JOHANN CHRISTOPH, kupiec, ławnik
| (Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN CHRISTOPH WEDECKE''' (21 V | + | '''JOHANN CHRISTOPH WEDECKE''' (21 V 1759 Starogard Gdański – 26 XII 1840 Gdańsk), kupiec. Syn Friedricha (ur. 1725), w latach 1743–1746 studenta w Królewcu, rektora w Starogardzie i poślubionej tamże 17 II 1756 Virginii Marii Concordii (chrzest 1 VI 1735), córki Michaela Lenka (zm. 1748), mistrza piekarskiego i rajcy starogardzkiego. <br/><br/> |
| + | 1 V 1782 za 900 florenów uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1792 chorąży w [[KWARTAŁY | Kwartału Rybackiego]] [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], od 1807 do 1808 reprezentant Kwartału Kogi i jego mistrz. W latach 1809–1814 ławnik sądu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (1807–1815). Właściciel wytwórni popiołu, z kantorem firmy przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka 25). Jesienią 1813, podczas [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1813 ROKU | oblężenia Gdańska]], w wyniku ostrzału artyleryjskiego wojsk rosyjsko-pruskich na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]], zostały zniszczone jego spichrze | ||
| + | „Roter Fuchs” i „Alte Waage”. Od 1814 radca miejski (Stadtrat), od 1822 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1831–1840 właściciel firmy hurtowego handlu zbożem, z kantorem przy Langgasse (ul. Długa 72). <br/><br/> | ||
| + | Był czterokrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną została w 1783 Maria Elisabeth (około 1763 – pochowana 29 XI 1795), córka Andreasa Kuklińskiego, drugą od 14 VII 1796 Johanna Friederike Karoline Kositzki (luty 1780 – maj 1807), córka leakrza Carla Ernsta Kositzkiego, | ||
| + | trzecią w 1808 Maria Sophia (zm. 1817), czwartą w 1820 Renata Dorotha (zm. 13 VII 1826), córka kupca i armatora [[SIEBER JOHANN BENJAMIN, armator, radca| Johanna Beniamina Siebera]] (1747–1821). Jego córkami, ochrzczonymi w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] były: 1/ Sophie Frederike, od 17 VII 1816 żona [[GRALATH FRIEDRICH WILHELM von, kupiec, radny| Friederika Wilhelma Gralatha]], 2/ Amalia Concordia (3 IV 1797 Gdańsk – 4 VI 1836 Berlin) żona rektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] [[COSACK GEORG WILHELM, rektor szkoły mariackiej | Georga Wilhelma Cosacka]] i następnie poślubionego 26 V 1823 w kościele NMP Karla Georga Rumpa (1794–1847), właściciela ziemskiego z powiatu wejherowskiego, 3/ Johanna Maria, od 1817 żona gdańskiego aptekarza Carla Friedricha Kühnerta (1773– 1830), 4/ Julianna Maria, w 1837 żona Johanna Rumpa, właściciela ziemskiego. Brak bliższych wiadomości o córkach 5/ Theresie Beate i 6/ Theodorze. Synowie Friedrich i Robert nie dożyli trzech lat. <br/><br/> | ||
| + | Pochowany 31 XII 1840 w kościele NMP w Gdańsku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 171; t. VIII, s. 213.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 133.<br/> | ||
| + | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 363–364. | ||
Aktualna wersja na dzień 20:12, 8 sie 2024
JOHANN CHRISTOPH WEDECKE (21 V 1759 Starogard Gdański – 26 XII 1840 Gdańsk), kupiec. Syn Friedricha (ur. 1725), w latach 1743–1746 studenta w Królewcu, rektora w Starogardzie i poślubionej tamże 17 II 1756 Virginii Marii Concordii (chrzest 1 VI 1735), córki Michaela Lenka (zm. 1748), mistrza piekarskiego i rajcy starogardzkiego.
1 V 1782 za 900 florenów uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska. W 1792 chorąży w Kwartału Rybackiego Trzeciego Ordynku, od 1807 do 1808 reprezentant Kwartału Kogi i jego mistrz. W latach 1809–1814 ławnik sądu I Wolnego Miasta Gdańska (1807–1815). Właściciel wytwórni popiołu, z kantorem firmy przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka 25). Jesienią 1813, podczas oblężenia Gdańska, w wyniku ostrzału artyleryjskiego wojsk rosyjsko-pruskich na Spichlerzach, zostały zniszczone jego spichrze
„Roter Fuchs” i „Alte Waage”. Od 1814 radca miejski (Stadtrat), od 1822 członek Korporacji Kupców. W latach 1831–1840 właściciel firmy hurtowego handlu zbożem, z kantorem przy Langgasse (ul. Długa 72).
Był czterokrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną została w 1783 Maria Elisabeth (około 1763 – pochowana 29 XI 1795), córka Andreasa Kuklińskiego, drugą od 14 VII 1796 Johanna Friederike Karoline Kositzki (luty 1780 – maj 1807), córka leakrza Carla Ernsta Kositzkiego,
trzecią w 1808 Maria Sophia (zm. 1817), czwartą w 1820 Renata Dorotha (zm. 13 VII 1826), córka kupca i armatora Johanna Beniamina Siebera (1747–1821). Jego córkami, ochrzczonymi w kościele Najświętszej Marii Panny były: 1/ Sophie Frederike, od 17 VII 1816 żona Friederika Wilhelma Gralatha, 2/ Amalia Concordia (3 IV 1797 Gdańsk – 4 VI 1836 Berlin) żona rektora szkoły mariackiej Georga Wilhelma Cosacka i następnie poślubionego 26 V 1823 w kościele NMP Karla Georga Rumpa (1794–1847), właściciela ziemskiego z powiatu wejherowskiego, 3/ Johanna Maria, od 1817 żona gdańskiego aptekarza Carla Friedricha Kühnerta (1773– 1830), 4/ Julianna Maria, w 1837 żona Johanna Rumpa, właściciela ziemskiego. Brak bliższych wiadomości o córkach 5/ Theresie Beate i 6/ Theodorze. Synowie Friedrich i Robert nie dożyli trzech lat.
Pochowany 31 XII 1840 w kościele NMP w Gdańsku.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 171; t. VIII, s. 213.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 133.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 363–364.
