WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Edukację odebrał w domu, jako jedyny z braci nie figuruje w księdze wpisów uczniów gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. 29 VIII 1727 zapisał się na uniwerytet w Rostocku, uzyskał tytuł magistra filozofii, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 do 1744 także w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]]. Na stanowisko w kościele św. Jakuba został wyłoniony w drugiej turze, która okazała się konieczna wobec sporu gdańskich ordynków o wybór pierwotnie wskazywanych Johanna Georga Junacka i Constantina Friedricha Hanscha ze Steblewa. W drugie turze konkurował z Beniaminem Schweickertem. <br/><br/> | Edukację odebrał w domu, jako jedyny z braci nie figuruje w księdze wpisów uczniów gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. 29 VIII 1727 zapisał się na uniwerytet w Rostocku, uzyskał tytuł magistra filozofii, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 do 1744 także w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]]. Na stanowisko w kościele św. Jakuba został wyłoniony w drugiej turze, która okazała się konieczna wobec sporu gdańskich ordynków o wybór pierwotnie wskazywanych Johanna Georga Junacka i Constantina Friedricha Hanscha ze Steblewa. W drugie turze konkurował z Beniaminem Schweickertem. <br/><br/> | ||
Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP, utrzymując stanowisko w Domu Dobroczynności. Po śmierci ojca (któremu wraz z braćmi poświęcił wiersz żałobny, dołączony do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa) szukał protektora w osobie jego następcy, pastora [[SIBETH KARL JOACHIM, pastor kościoła NMP | Karla Joachima Sibetha]], żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” (określano tak wszelkie choroby psychiczne) i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. 28 IX 1744 odesłany na emeryturę z wysoką pensją 1500 florenów rocznie. W 1747 bezskutecznie starał się o pracę nauczyciela teologii lub filozofii w gdańskim [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. <br/><br/> | Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP, utrzymując stanowisko w Domu Dobroczynności. Po śmierci ojca (któremu wraz z braćmi poświęcił wiersz żałobny, dołączony do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa) szukał protektora w osobie jego następcy, pastora [[SIBETH KARL JOACHIM, pastor kościoła NMP | Karla Joachima Sibetha]], żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” (określano tak wszelkie choroby psychiczne) i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. 28 IX 1744 odesłany na emeryturę z wysoką pensją 1500 florenów rocznie. W 1747 bezskutecznie starał się o pracę nauczyciela teologii lub filozofii w gdańskim [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. <br/><br/> | ||
| − | Ojciec Joachima Friedricha (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), 11 IV 1753 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w | + | Ojciec '''Joachima Friedricha''' (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), 11 IV 1753 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 30 IX 1757 zapisanego na uniwersytet w Rostocku, do 1761 tamże studenta prawa, następnie studenta w Kilonii, dzięki m.in. stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], prawnika i notariusza w Gdańsku, '''Johanna Jakoba''' (ur. 24 VII 1741), zmarłego w młodzieńczym wieku pomocnika kupieckiego, oraz [[WEICKHMANN SAMUEL GOTTLIEB, pastor w Sobieszewie| '''Samuela Gottlieba''']], m.in. pastora w kościele w [[KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ SALETYŃSKIEJ | Sobieszewie]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona). <br/> | Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona). <br/> | ||
| − | ''Die Matrikel der Universität Rostock'', hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 153, 157. <br/> | + | ''Die Matrikel der Universität Rostock'', hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 153, 157, 293. <br/> |
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340. <br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340. <br/> | ||
Kościelak Sławomir, ''Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba'', w: ''Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku'', Toruń 2009, s. 195-196.<br/> | Kościelak Sławomir, ''Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba'', w: ''Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku'', Toruń 2009, s. 195-196.<br/> | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37, 75 i 112.<br/> | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37, 75 i 112.<br/> | ||
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67. <br/> | Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67. <br/> | ||
| − | |||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:45, 17 gru 2024
CARL FRIEDRICH WEICKHMANN (24 I 1704 Zerbst (Saksonia-Anhalt, Niemcy) – 22 III 1765 Gdańsk), kaznodzieja kościoła św. Jakuba na Starym Mieście. Syn pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna i Anny Elisabethy z domu Böckmann, brat m.in. burmistrza Gottlieba Gabriela, profesora Joachima Samuela, lekarza Johanna Leonharda.
Edukację odebrał w domu, jako jedyny z braci nie figuruje w księdze wpisów uczniów gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. 29 VIII 1727 zapisał się na uniwerytet w Rostocku, uzyskał tytuł magistra filozofii, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 do 1744 także w Domu Dobroczynności. Na stanowisko w kościele św. Jakuba został wyłoniony w drugiej turze, która okazała się konieczna wobec sporu gdańskich ordynków o wybór pierwotnie wskazywanych Johanna Georga Junacka i Constantina Friedricha Hanscha ze Steblewa. W drugie turze konkurował z Beniaminem Schweickertem.
Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP, utrzymując stanowisko w Domu Dobroczynności. Po śmierci ojca (któremu wraz z braćmi poświęcił wiersz żałobny, dołączony do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa) szukał protektora w osobie jego następcy, pastora Karla Joachima Sibetha, żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” (określano tak wszelkie choroby psychiczne) i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. 28 IX 1744 odesłany na emeryturę z wysoką pensją 1500 florenów rocznie. W 1747 bezskutecznie starał się o pracę nauczyciela teologii lub filozofii w gdańskim Gimnazjum Akademickim.
Ojciec Joachima Friedricha (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), 11 IV 1753 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 30 IX 1757 zapisanego na uniwersytet w Rostocku, do 1761 tamże studenta prawa, następnie studenta w Kilonii, dzięki m.in. stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, prawnika i notariusza w Gdańsku, Johanna Jakoba (ur. 24 VII 1741), zmarłego w młodzieńczym wieku pomocnika kupieckiego, oraz Samuela Gottlieba, m.in. pastora w kościele w Sobieszewie.
Bibliografia:
Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona).
Die Matrikel der Universität Rostock, hrsg. Adolph Hofmeister, Rostock 1901/1904, s. 153, 157, 293.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340.
Kościelak Sławomir, Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba, w: Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku, Toruń 2009, s. 195-196.
Löschin Matthias G., Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig, Danzig 1839, s. 16–18 (inna data urodzin Samuela Gottlieba: 1754).
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37, 75 i 112.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145.
