KAUTZ JOHANN FRIEDRICH, pastor kościoła św. Barbary
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: Johann_Friedrich_Kautz.jpg |thumb| Strona tytułowa dysputy z udziałem Johanna Friedricha Kautza, Kilonia, 1707]] |
| − | '''JOHANN FRIEDRICH KAUTZ''' (11 XII 1684 Gdańsk – 8 VI 1722 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]]. W czewrcu 1697 zapisany został do | + | |
| − | Po powrocie do Gdańska w 1710 zweryfikowany został przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], w 1711 został kaznodzieją w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Spendhaus) na [[OSIEK | Osieku]], przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). Od 1713 kaznodzieja w kościele św. Barbary, od 1713 do śmierci pastor tego kościoła. W 1714 bezskutecznie ubiegał się o diakonat w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]] (drugim pod względem ważności w mieście). | + | '''JOHANN FRIEDRICH KAUTZ''' (11 XII 1684 Gdańsk – 8 VI 1722 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]]. W czewrcu 1697 zapisany został do początkowej klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1704 wydrukowano jego rozprawę/dysputę ''Theses Miscellas Philosophicas'', przygotowaną pod kierunkiem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabriela Groddecka]]. Od 1705 student w Kilonii (Kiel) jako franciszkanin. W 1706 współautor (z Georgiem Pasche) rozprawy akademickiej ''De Re Literaria Potissimum Morali Platonis'', w 1707 brał udział w dyspucie teologicznej ''De statura et aetate resurgentium, i.e. In was vor Grösse und Alter die Menschen am jüngsten Tage aufferstehen werden''. <br/><br/> |
| + | Po powrocie do Gdańska w 1710 zweryfikowany został przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], w 1711 został kaznodzieją w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Spendhaus) na [[OSIEK | Osieku]], przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). Od 1713 kaznodzieja w kościele św. Barbary, od 1713 do śmierci pastor tego kościoła. W 1714 bezskutecznie ubiegał się o diakonat w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]] (drugim pod względem ważności w mieście). <br/><br/> | ||
Mieszkał przy Schieẞstange (ul. Kurkowa). Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1711 z Marią Florentyną (chrzest 14 V 1686 – pochowana 24 VII 1714 w wieku 28 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] pod płytą nagrobną nr 297), córką kupca Nathanaela Kemerera (20 IV 1656 – 1710). Z tego związku doczekał się syna [[KAUTZ NATHANAEL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Jana| Nathanaela Friedricha]], później także pastora. Po raz drugi żonaty od około 1715 (imię żony nieznane); małżeństwo pozostało bezdzietne. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Mieszkał przy Schieẞstange (ul. Kurkowa). Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1711 z Marią Florentyną (chrzest 14 V 1686 – pochowana 24 VII 1714 w wieku 28 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] pod płytą nagrobną nr 297), córką kupca Nathanaela Kemerera (20 IV 1656 – 1710). Z tego związku doczekał się syna [[KAUTZ NATHANAEL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Jana| Nathanaela Friedricha]], później także pastora. Po raz drugi żonaty od około 1715 (imię żony nieznane); małżeństwo pozostało bezdzietne. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 14:18, 13 lis 2024
JOHANN FRIEDRICH KAUTZ (11 XII 1684 Gdańsk – 8 VI 1722 Gdańsk), pastor kościoła św. Barbary. W czewrcu 1697 zapisany został do początkowej klasy gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1704 wydrukowano jego rozprawę/dysputę Theses Miscellas Philosophicas, przygotowaną pod kierunkiem Gabriela Groddecka. Od 1705 student w Kilonii (Kiel) jako franciszkanin. W 1706 współautor (z Georgiem Pasche) rozprawy akademickiej De Re Literaria Potissimum Morali Platonis, w 1707 brał udział w dyspucie teologicznej De statura et aetate resurgentium, i.e. In was vor Grösse und Alter die Menschen am jüngsten Tage aufferstehen werden.
Po powrocie do Gdańska w 1710 zweryfikowany został przez gdańskie Ministerium Duchowne, w 1711 został kaznodzieją w Domu Dobroczynności (Spendhaus) na Osieku, przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). Od 1713 kaznodzieja w kościele św. Barbary, od 1713 do śmierci pastor tego kościoła. W 1714 bezskutecznie ubiegał się o diakonat w kościele św. Katarzyny (drugim pod względem ważności w mieście).
Mieszkał przy Schieẞstange (ul. Kurkowa). Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1711 z Marią Florentyną (chrzest 14 V 1686 – pochowana 24 VII 1714 w wieku 28 lat w kościele Najświętszej Marii Panny pod płytą nagrobną nr 297), córką kupca Nathanaela Kemerera (20 IV 1656 – 1710). Z tego związku doczekał się syna Nathanaela Friedricha, później także pastora. Po raz drugi żonaty od około 1715 (imię żony nieznane); małżeństwo pozostało bezdzietne.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 268.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 15, 34, 83.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 63.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 1, 266; 3,056.
