SOSTMANN ALEXANDER, pastor kościoła św. Elżbiety
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ALEXANDER SOSTMANN''' (1 X 1683 Rinteln nad Wezerą (Dolna Saksonia) – 21 V 1749 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] [[SOSTMANN EMANUEL, pastor kościoła św. Piotra i Pawła| Emanuela Sostmanna]] i Anny Margarety Carben. W marcu 1700 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], | + | [[File: Alexander_Sostmann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Alexandra Sostmanna ''Seu Commentarius Chronologicus ...'', 1710]] |
| + | [[File: Sostman_Alexander.jpg |thumb| początek wiersza Alexandra Sostmanna upamiętniającego jego patrona, ławnika Johanna Gerharda Brandesa, 1710]] | ||
| + | '''ALEXANDER SOSTMANN''' (1 X 1683 Rinteln nad Wezerą (Dolna Saksonia) – 21 V 1749 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] [[SOSTMANN EMANUEL, pastor kościoła św. Piotra i Pawła| Emanuela Sostmanna]] i Anny Margarety Carben. W marcu 1700 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1702 jako respondent brał udział w dyspucie Johanna Leonharda Schlichera z Gdańska, odbytej pod przewodnictwem [[GRODDECK GABRIEL, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gabriela Groddecka]]. Od 1703 student teologii w Królewcu, w latach 1704–1707 we Franeker, od 1707 w Lejdzie. W 1709 przebywał w Oksfordzie, w latach 1712–1714 korzystał ze stypendium gdańskiej gminy kalwińskiej. W 1710 opublikował w Lejdzie rozprawę ''Seu Commentarius Chronologicus, Philologicus & Exegeticus Oraculi Dan. IX. v. 24 - 27. Editi De LXX. Hebdomadibus Sensum, Tempus & Circumstantias è Sacris profanisque Scriptis eruens, atque Terminis suis quam exactissimè includens'', z wierszem dziękczynnym ku czci zmarłego rok wcześniej swojego patrona i opiekuna, ławnika gdańskiego Johanna Gerharda Brandesa. W Gdańsku w latach 1715–1719 extraordinarius (odpowiednik diakona po niższych święceniach) w kościele św. Elżbiety, w 1719–1720 kaznodzieja w kościele św. Piotra i Pawła, w 1720–1749 ordinarius (odpowiednik wyższych święceń) i pastor w kościele św. Elżbiety. Za jego czasów ten drugi kościł wzbogacił się w 1737 o nowe organy, które poświęcił, a środki na ktore pozyskiwał od 1735 w zorganizowanej przez siebie zbiórce zarówno w Gdańsku jak i w Niderlandach. <br/><br/> | ||
Od 25 V 1717 mąż Susanne Henriette (chrzest 19 X 1683 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowana 6 XI 1739), córki Conrada Scholtena (zm. 28 II 1697 Gdańsk), kanonika kościoła NMP w Utrechcie, od 1682 rezydenta Niderlandów w Gdańsku, i jego pierwszej żony, poślubionej w 1680 Anny Virginii Pels (chrzest 12 II 1658 w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku – pochowana 8 X 1691 Gdańsk). Ojciec jednej córki, Anny Virginii (chrzest 25 III 1718 w kościele św. Elżbiety), od 21 IV 1739 żony poślubionego tamże kupca Petera II Potta (chrzest 9 IV 1713 w kościele św. Piotra i Pawła). <br/><br/> | Od 25 V 1717 mąż Susanne Henriette (chrzest 19 X 1683 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowana 6 XI 1739), córki Conrada Scholtena (zm. 28 II 1697 Gdańsk), kanonika kościoła NMP w Utrechcie, od 1682 rezydenta Niderlandów w Gdańsku, i jego pierwszej żony, poślubionej w 1680 Anny Virginii Pels (chrzest 12 II 1658 w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku – pochowana 8 X 1691 Gdańsk). Ojciec jednej córki, Anny Virginii (chrzest 25 III 1718 w kościele św. Elżbiety), od 21 IV 1739 żony poślubionego tamże kupca Petera II Potta (chrzest 9 IV 1713 w kościele św. Piotra i Pawła). <br/><br/> | ||
| − | Zmarł na udar, pochowany 11 VI 1749 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] wraz z żoną i teściami w grobie nr 215. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Zmarł na udar, pochowany 11 VI 1749 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] wraz z żoną i teściami w grobie nr 215. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 273. | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 273. | ||
Aktualna wersja na dzień 22:35, 3 lis 2024
ALEXANDER SOSTMANN (1 X 1683 Rinteln nad Wezerą (Dolna Saksonia) – 21 V 1749 Gdańsk), pastor kościoła św. Elżbiety. Syn pastora kościoła św. Piotra i Pawła Emanuela Sostmanna i Anny Margarety Carben. W marcu 1700 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1702 jako respondent brał udział w dyspucie Johanna Leonharda Schlichera z Gdańska, odbytej pod przewodnictwem Gabriela Groddecka. Od 1703 student teologii w Królewcu, w latach 1704–1707 we Franeker, od 1707 w Lejdzie. W 1709 przebywał w Oksfordzie, w latach 1712–1714 korzystał ze stypendium gdańskiej gminy kalwińskiej. W 1710 opublikował w Lejdzie rozprawę Seu Commentarius Chronologicus, Philologicus & Exegeticus Oraculi Dan. IX. v. 24 - 27. Editi De LXX. Hebdomadibus Sensum, Tempus & Circumstantias è Sacris profanisque Scriptis eruens, atque Terminis suis quam exactissimè includens, z wierszem dziękczynnym ku czci zmarłego rok wcześniej swojego patrona i opiekuna, ławnika gdańskiego Johanna Gerharda Brandesa. W Gdańsku w latach 1715–1719 extraordinarius (odpowiednik diakona po niższych święceniach) w kościele św. Elżbiety, w 1719–1720 kaznodzieja w kościele św. Piotra i Pawła, w 1720–1749 ordinarius (odpowiednik wyższych święceń) i pastor w kościele św. Elżbiety. Za jego czasów ten drugi kościł wzbogacił się w 1737 o nowe organy, które poświęcił, a środki na ktore pozyskiwał od 1735 w zorganizowanej przez siebie zbiórce zarówno w Gdańsku jak i w Niderlandach.
Od 25 V 1717 mąż Susanne Henriette (chrzest 19 X 1683 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowana 6 XI 1739), córki Conrada Scholtena (zm. 28 II 1697 Gdańsk), kanonika kościoła NMP w Utrechcie, od 1682 rezydenta Niderlandów w Gdańsku, i jego pierwszej żony, poślubionej w 1680 Anny Virginii Pels (chrzest 12 II 1658 w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku – pochowana 8 X 1691 Gdańsk). Ojciec jednej córki, Anny Virginii (chrzest 25 III 1718 w kościele św. Elżbiety), od 21 IV 1739 żony poślubionego tamże kupca Petera II Potta (chrzest 9 IV 1713 w kościele św. Piotra i Pawła).
Zmarł na udar, pochowany 11 VI 1749 w kościele św. Trójcy wraz z żoną i teściami w grobie nr 215.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 273.
Kociumbas Piotr, Sostmann Aleksander, https://orgelpredigt.ur.de/E011665.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig 1760, s. 28.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 82.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 518; 3, 429; 4, 236, 322.
