CHŁOPECKI ANTONI, docent Politechniki Gdańskiej
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ANTONI CHŁOPECKI''' (24 IV 1923 Wrzeszczów, powiat radomski – 6 I 2017 Gdynia), docent [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Syn Józefa i Marianny z domu Strzałkowskiej. Od 1 VIII 1939 do 3 VIII 1940 pracował w Zakładach Mechanicznych i w kuźni we Wrzeszczowie. Od 1941 w konspiracji, pseudonim „Ryś”, od 1942 w oddziale partyzanckim 72 Pułku Piechoty Armii Krajowej Okręgu Radomskiego, uczestnik Akcji „Burza”. W 1944 absolwent Szkoły Technicznej Budowy Maszyn w Radomiu, od tego roku do czerwca 1945 studiował na Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym Politechniki Warszawskiej z tymczasową siedzibą w Lublinie. <br/><br/> | + | '''ANTONI CHŁOPECKI''' (24 IV 1923 Wrzeszczów, powiat radomski – 6 I 2017 Gdynia), docent [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). Syn Józefa i Marianny z domu Strzałkowskiej. Od 1 VIII 1939 do 3 VIII 1940 pracował w Zakładach Mechanicznych i w kuźni we Wrzeszczowie. Od 1941 w konspiracji, pseudonim „Ryś”, od 1942 w oddziale partyzanckim 72. Pułku Piechoty Armii Krajowej Okręgu Radomskiego, uczestnik Akcji „Burza”. W 1944 absolwent Szkoły Technicznej Budowy Maszyn w Radomiu, od tego roku do czerwca 1945 studiował na Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym Politechniki Warszawskiej z tymczasową siedzibą w Lublinie. <br/><br/> |
W Gdańsku od października 1945, w styczniu 1952 ukończył studia na [[WYDZIAŁ MECHANICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Mechanicznym PG]], inżynier mechanik w zakresie konstrukcji, magister nauk technicznych. Podczas studiów, do 1948 do 1950, zatrudniony był na PG, w latach 1950–1955 pracował w Wojewódzkim Związku Spółek Mleczarskich w Gdańsku oraz był nauczycielem w Zasadniczej Szkole Kolejowej w Gdańsku. Od 1955 do emerytury w 1991 ponownie pracował na PG. Od 1964 doktor na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1968 docent. Na Wydziale Budowy Maszyn był w latach 1969–1979 kierownikiem Zakładu Chłodnictwa w Instytucie Techniki Cieplnej, w 1972–1974 zastępcą dyrektora ds. naukowych w Instytucie Techniki Cieplnej. <br/><br/> | W Gdańsku od października 1945, w styczniu 1952 ukończył studia na [[WYDZIAŁ MECHANICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Mechanicznym PG]], inżynier mechanik w zakresie konstrukcji, magister nauk technicznych. Podczas studiów, do 1948 do 1950, zatrudniony był na PG, w latach 1950–1955 pracował w Wojewódzkim Związku Spółek Mleczarskich w Gdańsku oraz był nauczycielem w Zasadniczej Szkole Kolejowej w Gdańsku. Od 1955 do emerytury w 1991 ponownie pracował na PG. Od 1964 doktor na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1968 docent. Na Wydziale Budowy Maszyn był w latach 1969–1979 kierownikiem Zakładu Chłodnictwa w Instytucie Techniki Cieplnej, w 1972–1974 zastępcą dyrektora ds. naukowych w Instytucie Techniki Cieplnej. <br/><br/> | ||
| − | W 1972 był jednym z organizatorów laboratorium chłodnictwa na Wydziale Budowy Maszyn PG. Autor dwóch skryptów, m.in. ''Okrętowe urządzenia chłodnicze'' (Gdańsk 1987). Autor i współautor publikacji na temat okrętownictwa, chłodnictwa, spawalnictwa, maszyn i urządzeń chłodniczych. Był współprojektantem projektu serii statków chłodnicowców z nowoczesnym systemem chłodzenia ładowni okrętowej (za co w 1972 otrzymał nagrodę I stopnia | + | W 1972 był jednym z organizatorów laboratorium chłodnictwa na Wydziale Budowy Maszyn PG. Autor dwóch skryptów, m.in. ''Okrętowe urządzenia chłodnicze'' (Gdańsk 1987). Autor i współautor publikacji na temat okrętownictwa, chłodnictwa, spawalnictwa, maszyn i urządzeń chłodniczych. Był współprojektantem projektu serii statków chłodnicowców z nowoczesnym systemem chłodzenia ładowni okrętowej (za co w 1972 otrzymał nagrodę I stopnia Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki). Autor opracowań związanych z chłodniami składowymi, projektów chłodni, pomp ciepła do ogrzewania m.in. dla przedszkoli i szpitali. Należał do Stowarzyszenia Inżynierów i Mechaników Polskich (SIMP) – w latach 1970–1980 był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Sekcji Chłodniczej. W latach 1992–2016 był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej (koło w Gdyni), w 1992–1993 Ruchu III Rzeczypospolitej – przewodniczący koła w Gdyni, w 1993–1998 Ruchu Odbudowy Polski, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.<br/><br/> |
| − | + | Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Krzyżem Armii Krajowej, Srebrną Odznaką SIMP (1975). Żonaty był z Longiną (4 III 1930 – 16 X 1995 Gdynia), ojciec Tomasza. Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. {{author:WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | |
| − | Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Krzyżem Armii Krajowej, Srebrną Odznaką SIMP (1975). Żonaty był z Longiną (4 III 1930 – 16 X 1995 Gdynia), ojciec Tomasza. Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. {{author:WP}} | + | |
| − | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | |
| Linia 11: | Linia 9: | ||
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskie, akta osobowe. <br/> | Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskie, akta osobowe. <br/> | ||
''Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej w latach 1945–2005. Monografia historyczno-biograficzna'', red. Andrzej Barylski, Gdańsk 2005, s. 241. | ''Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej w latach 1945–2005. Monografia historyczno-biograficzna'', red. Andrzej Barylski, Gdańsk 2005, s. 241. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Aktualna wersja na dzień 12:24, 3 wrz 2024
ANTONI CHŁOPECKI (24 IV 1923 Wrzeszczów, powiat radomski – 6 I 2017 Gdynia), docent Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Józefa i Marianny z domu Strzałkowskiej. Od 1 VIII 1939 do 3 VIII 1940 pracował w Zakładach Mechanicznych i w kuźni we Wrzeszczowie. Od 1941 w konspiracji, pseudonim „Ryś”, od 1942 w oddziale partyzanckim 72. Pułku Piechoty Armii Krajowej Okręgu Radomskiego, uczestnik Akcji „Burza”. W 1944 absolwent Szkoły Technicznej Budowy Maszyn w Radomiu, od tego roku do czerwca 1945 studiował na Wydziale Mechaniczno-Elektrycznym Politechniki Warszawskiej z tymczasową siedzibą w Lublinie.
W Gdańsku od października 1945, w styczniu 1952 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym PG, inżynier mechanik w zakresie konstrukcji, magister nauk technicznych. Podczas studiów, do 1948 do 1950, zatrudniony był na PG, w latach 1950–1955 pracował w Wojewódzkim Związku Spółek Mleczarskich w Gdańsku oraz był nauczycielem w Zasadniczej Szkole Kolejowej w Gdańsku. Od 1955 do emerytury w 1991 ponownie pracował na PG. Od 1964 doktor na Wydziale Budowy Maszyn PG, od 1968 docent. Na Wydziale Budowy Maszyn był w latach 1969–1979 kierownikiem Zakładu Chłodnictwa w Instytucie Techniki Cieplnej, w 1972–1974 zastępcą dyrektora ds. naukowych w Instytucie Techniki Cieplnej.
W 1972 był jednym z organizatorów laboratorium chłodnictwa na Wydziale Budowy Maszyn PG. Autor dwóch skryptów, m.in. Okrętowe urządzenia chłodnicze (Gdańsk 1987). Autor i współautor publikacji na temat okrętownictwa, chłodnictwa, spawalnictwa, maszyn i urządzeń chłodniczych. Był współprojektantem projektu serii statków chłodnicowców z nowoczesnym systemem chłodzenia ładowni okrętowej (za co w 1972 otrzymał nagrodę I stopnia Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki). Autor opracowań związanych z chłodniami składowymi, projektów chłodni, pomp ciepła do ogrzewania m.in. dla przedszkoli i szpitali. Należał do Stowarzyszenia Inżynierów i Mechaników Polskich (SIMP) – w latach 1970–1980 był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Sekcji Chłodniczej. W latach 1992–2016 był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej (koło w Gdyni), w 1992–1993 Ruchu III Rzeczypospolitej – przewodniczący koła w Gdyni, w 1993–1998 Ruchu Odbudowy Polski, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1987), Krzyżem Armii Krajowej, Srebrną Odznaką SIMP (1975). Żonaty był z Longiną (4 III 1930 – 16 X 1995 Gdynia), ojciec Tomasza. Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.
Bibliografia:
Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskie, akta osobowe.
Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej w latach 1945–2005. Monografia historyczno-biograficzna, red. Andrzej Barylski, Gdańsk 2005, s. 241.
