BREYN ANNE RENATE, poetka
m (S.Danecki przeniósł stronę BREYN (Brayne, Brein) ANNE RENATE na BREYN ANNE RENATE, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANNE RENATE BREYN''' (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), | + | '''ANNE RENATE BREYN''' (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), poetka. Córka [[BREYN JOHANN PHILIPP, lekarz, przyrodnik | Johanna Philippa Breyna]]. Pozostawiła po sobie ''Kleine Sammlung poetischer Einfälle bei müßigen Stunden verfertiget'' (''Mały zbiór pomysłów poetyckich w czasie wolnym powstałych'', 1748), zbiór utworów poetyckich (rękopis w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]]). Obejmuje on wiersze refleksyjne i religijne, układane często pod znane melodie, epitalamia (pieśni weselne, niekiedy w formie sielanki), epicedia i epitafia, utwory imieninowe i urodzinowe, [[KANTATA | kantaty]] na Nowy Rok (''Cantata. Auf das Neue Jahr 1738'') i imieniny ojca (''Cantata an des lieben Papa Seinem Nahmens Tage. Anno 1730 d. VI Mai''), żartobliwe listy do matki, ojca, przyjaciół, wiersz o ananasie z ogrodu ojca, który dojrzał w ogrodzie ojca (''Poetische Beschreibung der edlen Ananas..., Anno 1733''). <br/><br/> |
| + | Wiersze powstawały w „czasie wolnym” (''bei müßigen Stunden'') z myślą głównie o najbliższych, rodzicach i przyjaciołach, łączyły w sobie liryzm, powagę i żart. Była także autorką wierszy witającego w Gdańsku króla Stanisława Leszczyńskiego (1733) i opisującego działania gdańskiej delegacji w Petersburgu (1735, zob. np. [[EHLER CARL GOTTLIEB, burmistrz Gdańska | Carl Gottlieb Ehler]]). Swojej twórczości nie publikowała drukiem. Wykonała również 93 kolorowe ilustracje do dzieł przyrodniczych ojca. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:54, 6 mar 2024
ANNE RENATE BREYN (Brayne, Brein; 17 IV 1713 Gdańsk – 6 II 1759 Gdańsk), poetka. Córka Johanna Philippa Breyna. Pozostawiła po sobie Kleine Sammlung poetischer Einfälle bei müßigen Stunden verfertiget (Mały zbiór pomysłów poetyckich w czasie wolnym powstałych, 1748), zbiór utworów poetyckich (rękopis w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej). Obejmuje on wiersze refleksyjne i religijne, układane często pod znane melodie, epitalamia (pieśni weselne, niekiedy w formie sielanki), epicedia i epitafia, utwory imieninowe i urodzinowe, kantaty na Nowy Rok (Cantata. Auf das Neue Jahr 1738) i imieniny ojca (Cantata an des lieben Papa Seinem Nahmens Tage. Anno 1730 d. VI Mai), żartobliwe listy do matki, ojca, przyjaciół, wiersz o ananasie z ogrodu ojca, który dojrzał w ogrodzie ojca (Poetische Beschreibung der edlen Ananas..., Anno 1733).
Wiersze powstawały w „czasie wolnym” (bei müßigen Stunden) z myślą głównie o najbliższych, rodzicach i przyjaciołach, łączyły w sobie liryzm, powagę i żart. Była także autorką wierszy witającego w Gdańsku króla Stanisława Leszczyńskiego (1733) i opisującego działania gdańskiej delegacji w Petersburgu (1735, zob. np. Carl Gottlieb Ehler). Swojej twórczości nie publikowała drukiem. Wykonała również 93 kolorowe ilustracje do dzieł przyrodniczych ojca.
