DOLINA MARNYCH MOSTÓW
(korekta_EJ) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: 2_Dolina_Marnych_Mostów.jpg |thumb| Droga w Dolinie Marnych Mostów, 2024]] | [[File: 2_Dolina_Marnych_Mostów.jpg |thumb| Droga w Dolinie Marnych Mostów, 2024]] | ||
[[File: 1_Dolina_Marnych_Mostów.jpg |thumb| Głaz w Dolinie Marnych Mostów]] | [[File: 1_Dolina_Marnych_Mostów.jpg |thumb| Głaz w Dolinie Marnych Mostów]] | ||
| − | '''DOLINA MARNYCH MOSTÓW''' (Faule Brücke ok. 1600; Faulen Brücken, Mościsko; Dolina Złych Mostów), położona na zachód od Dworu Oliwskiego ([[DOLINA SCHWABEGO| | + | '''DOLINA MARNYCH MOSTÓW''' (Faule Brücke ok. 1600; Faulen Brücken, Mościsko; Dolina Złych Mostów), położona na zachód od Dworu Oliwskiego ([[DOLINA SCHWABEGO| Dolina Schwabego]]) (ul. Bytowska 4), oficjalnie zaznaczana na mapach jako „Droga Marnych Mostów”. Nazywana zwyczajowo także jako „Dolina Zgniłych Mostów” lub „Dolina Złych Mostów” (w znaczeniu: kiepskiej jakości). <br/><br/> |
W głównej części tworzy głęboką dolinę i obejmuje polanę otoczoną z dwóch stron lasem sosnowo-bukowym. Następnie zamienia się w drogę leśną, przy której Nadleśnictwo Gdańskie postawiło głaz z nazwą „Droga Marnych Mostów 2007”, która z kolei łączy się z „Gliniastą Drogą”, z zakończeniem w [[OWCZARNIA | Owczarni]]. Przez środek doliny przepływa strumień, który wraz z Potokiem Prochowym łączy się w [[DOLINA POWAGI | Dolinie Powagi]] z [[POTOK OLIWSKI | Potokiem Oliwskim]]. Na początku XVII w. zmieniono bieg strumienia, aby zwiększyć przepływ wody napędzającej [[MŁYNY NAD POTOKIEM OLIWSKIM I DOPŁYWAMI | Młyn XXI]] (Prochowy). <br/><br/> | W głównej części tworzy głęboką dolinę i obejmuje polanę otoczoną z dwóch stron lasem sosnowo-bukowym. Następnie zamienia się w drogę leśną, przy której Nadleśnictwo Gdańskie postawiło głaz z nazwą „Droga Marnych Mostów 2007”, która z kolei łączy się z „Gliniastą Drogą”, z zakończeniem w [[OWCZARNIA | Owczarni]]. Przez środek doliny przepływa strumień, który wraz z Potokiem Prochowym łączy się w [[DOLINA POWAGI | Dolinie Powagi]] z [[POTOK OLIWSKI | Potokiem Oliwskim]]. Na początku XVII w. zmieniono bieg strumienia, aby zwiększyć przepływ wody napędzającej [[MŁYNY NAD POTOKIEM OLIWSKIM I DOPŁYWAMI | Młyn XXI]] (Prochowy). <br/><br/> | ||
| − | Na odcinku Drogi Marnych Mostów, w dolinie meandrującego potoku, występuje łęg jesionowo-olszowy, charakterystyczny dla zabagnionych małych cieków wodnych, które porasta olcha czarna z domieszką jesionu wyniosłego, klonu zwyczajnego, grabu, czeremchy i wiązu górskiego. Występują tu duże siedliska żab trawnych, moczarowych i ropuch szarych oraz liczna populacja mrówki rudnicy. Dolina jest popularnym miejscem pikników i wydarzeń sportowych, takich jak biegi przełajowe i rowerowe crossy. Tereny są własnością miasta Gdańska i są użytkowane przez [[MIEJSKI OGRÓD ZOOLOGICZNY WYBRZEŻA | Gdański Ogród Zoologiczny]], pozyskujący w tym miejscu trawę dla zwierząt, co negatywnie wpływa na siedliska małych gryzoni i unikalną roślinność. {{author: HS = Hanna Sheridan}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Na odcinku Drogi Marnych Mostów, w dolinie meandrującego potoku, występuje łęg jesionowo-olszowy, charakterystyczny dla zabagnionych małych cieków wodnych, które porasta olcha czarna z domieszką jesionu wyniosłego, klonu zwyczajnego, grabu, czeremchy i wiązu górskiego. Występują tu duże siedliska żab trawnych, moczarowych i ropuch szarych oraz liczna populacja mrówki rudnicy. Dolina jest popularnym miejscem pikników i wydarzeń sportowych, takich jak biegi przełajowe i rowerowe crossy. Tereny są własnością miasta Gdańska i są użytkowane przez [[MIEJSKI OGRÓD ZOOLOGICZNY WYBRZEŻA | Gdański Ogród Zoologiczny]], pozyskujący w tym miejscu trawę dla zwierząt, co negatywnie wpływa na siedliska małych gryzoni i unikalną roślinność. {{author: HS = Hanna Sheridan}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Mamuszka Franciszek, ''Oliwa. Dzieje i zabytki'', 1959.<br/> | Mamuszka Franciszek, ''Oliwa. Dzieje i zabytki'', 1959.<br/> | ||
Mamuszka Franciszek, ''Oliwa. Okruchy z dziejów, zabytki'', 1985.<br/> | Mamuszka Franciszek, ''Oliwa. Okruchy z dziejów, zabytki'', 1985.<br/> | ||
| − | Szukalski Jerzy, ''Oliwski Potok i jego zlewnia'', „Jantarowe Szlaki” 1999, nr 2, s. 8–13. | + | Szukalski Jerzy, ''Oliwski Potok i jego zlewnia'', „Jantarowe Szlaki” 1999, nr 2, s. 8–13. |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
Aktualna wersja na dzień 12:44, 30 maj 2024
DOLINA MARNYCH MOSTÓW (Faule Brücke ok. 1600; Faulen Brücken, Mościsko; Dolina Złych Mostów), położona na zachód od Dworu Oliwskiego ( Dolina Schwabego) (ul. Bytowska 4), oficjalnie zaznaczana na mapach jako „Droga Marnych Mostów”. Nazywana zwyczajowo także jako „Dolina Zgniłych Mostów” lub „Dolina Złych Mostów” (w znaczeniu: kiepskiej jakości).
W głównej części tworzy głęboką dolinę i obejmuje polanę otoczoną z dwóch stron lasem sosnowo-bukowym. Następnie zamienia się w drogę leśną, przy której Nadleśnictwo Gdańskie postawiło głaz z nazwą „Droga Marnych Mostów 2007”, która z kolei łączy się z „Gliniastą Drogą”, z zakończeniem w Owczarni. Przez środek doliny przepływa strumień, który wraz z Potokiem Prochowym łączy się w Dolinie Powagi z Potokiem Oliwskim. Na początku XVII w. zmieniono bieg strumienia, aby zwiększyć przepływ wody napędzającej Młyn XXI (Prochowy).
Na odcinku Drogi Marnych Mostów, w dolinie meandrującego potoku, występuje łęg jesionowo-olszowy, charakterystyczny dla zabagnionych małych cieków wodnych, które porasta olcha czarna z domieszką jesionu wyniosłego, klonu zwyczajnego, grabu, czeremchy i wiązu górskiego. Występują tu duże siedliska żab trawnych, moczarowych i ropuch szarych oraz liczna populacja mrówki rudnicy. Dolina jest popularnym miejscem pikników i wydarzeń sportowych, takich jak biegi przełajowe i rowerowe crossy. Tereny są własnością miasta Gdańska i są użytkowane przez Gdański Ogród Zoologiczny, pozyskujący w tym miejscu trawę dla zwierząt, co negatywnie wpływa na siedliska małych gryzoni i unikalną roślinność.
Bibliografia:
Mamuszka Franciszek, Oliwa. Dzieje i zabytki, 1959.
Mamuszka Franciszek, Oliwa. Okruchy z dziejów, zabytki, 1985.
Szukalski Jerzy, Oliwski Potok i jego zlewnia, „Jantarowe Szlaki” 1999, nr 2, s. 8–13.
