BRANT HERMAN, kupiec, szyper
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''HERMAN BRANT''' (zm. po 1411), mieszczanin [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]], szyper. Znany od 1378. Prowadził handel z Anglią, Flandrią, Holandią. Przed 13 III 1391 zatrzymano jego statek i towary za złamanie zakazu hanzeatyckiego handlowania z Anglią. W tym | + | '''HERMAN BRANT''' (zm. po 1411), mieszczanin [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]], szyper. Znany od 1378. Prowadził handel z Anglią, Flandrią, Holandią. Przed 13 III 1391 zatrzymano jego statek i towary za złamanie zakazu hanzeatyckiego handlowania z Anglią. W tym samym roku ręczył za kupców z Kampen (Holandia): Wighero Kerstenssona, Swedera Gerdessona i Hermanna Yolkerssona w sprawie prowadzonego przez nich handlu z hanzeatami. W 1393 na swoimi statku przewoził do Anglii m.in. towary wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. 8 III 1397 wykluczony z Hanzy (raczej czasowo) wraz z kilkunastoma innymi kupcami i szyprami z różnych miast, m.in. pruskich, za złamanie zakazu pływania do Flandrii. <br/><br/> |
| − | Miał współudziały w kilku statkach, w tym w holku, którego współudziałowcem był krzyżacki szafarz z Królewca. W 1402 gwarantował spłatę pożyczki udzielonej w Gdańsku Anglikowi Johnowi Blumerowi. W latach 1409/1411 był szyprem | + | Miał współudziały w kilku statkach, w tym w holku (typ dużego żaglowca), którego współudziałowcem był krzyżacki szafarz z Królewca. W 1402 gwarantował spłatę pożyczki udzielonej w Gdańsku Anglikowi Johnowi Blumerowi. W latach 1409/1411 był szyprem ok. 20–28 łasztowego statku, na którym przywoził do Gdańska sól i śledzie, a wywoził zboże. {{author:BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| − | Das Danizger Pfundzollbuch von 1409–1411, berb. Stuart Jenks, | + | Das Danizger Pfundzollbuch von 1409–1411, berb. Stuart Jenks, Köln–Weimar–Wien 2012 (przez indeks). <br/> |
| − | Najstarsze księgi kamlarskie Głównego Miasta Gdańska z XIV–XV wieku, wyd. Marcin Grulkowski, Warszawa 2016 (przez indeks). | + | Handelsrechnungen des Deutschen Ordens, hrsg. Carl. Sattler, Leipzig 1887, s. 265.<br/> |
| − | + | Hanserecesse, I.4, hrsg. Karl Koppmann, Leipzig 1877, nr 1&7, 3&& 25-6, 39,53, nr 175&4; 413&5; I.8, hrsg. Karl Koppmann, Leipzig 1897, nr 945A& 11. <br/> | |
| − | + | Najstarsze księgi kamlarskie Głównego Miasta Gdańska z XIV–XV wieku, wyd. Marcin Grulkowski, Warszawa 2016 (przez indeks). | |
| − | + | ||
Aktualna wersja na dzień 18:57, 8 lut 2024
HERMAN BRANT (zm. po 1411), mieszczanin Głównego Miasta Gdańska, szyper. Znany od 1378. Prowadził handel z Anglią, Flandrią, Holandią. Przed 13 III 1391 zatrzymano jego statek i towary za złamanie zakazu hanzeatyckiego handlowania z Anglią. W tym samym roku ręczył za kupców z Kampen (Holandia): Wighero Kerstenssona, Swedera Gerdessona i Hermanna Yolkerssona w sprawie prowadzonego przez nich handlu z hanzeatami. W 1393 na swoimi statku przewoził do Anglii m.in. towary wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. 8 III 1397 wykluczony z Hanzy (raczej czasowo) wraz z kilkunastoma innymi kupcami i szyprami z różnych miast, m.in. pruskich, za złamanie zakazu pływania do Flandrii.
Miał współudziały w kilku statkach, w tym w holku (typ dużego żaglowca), którego współudziałowcem był krzyżacki szafarz z Królewca. W 1402 gwarantował spłatę pożyczki udzielonej w Gdańsku Anglikowi Johnowi Blumerowi. W latach 1409/1411 był szyprem ok. 20–28 łasztowego statku, na którym przywoził do Gdańska sól i śledzie, a wywoził zboże.
Bibliografia:
Das Danizger Pfundzollbuch von 1409–1411, berb. Stuart Jenks, Köln–Weimar–Wien 2012 (przez indeks).
Handelsrechnungen des Deutschen Ordens, hrsg. Carl. Sattler, Leipzig 1887, s. 265.
Hanserecesse, I.4, hrsg. Karl Koppmann, Leipzig 1877, nr 1&7, 3&& 25-6, 39,53, nr 175&4; 413&5; I.8, hrsg. Karl Koppmann, Leipzig 1897, nr 945A& 11.
Najstarsze księgi kamlarskie Głównego Miasta Gdańska z XIV–XV wieku, wyd. Marcin Grulkowski, Warszawa 2016 (przez indeks).
