WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba na WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Jakuba, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | [[File: Herb_rodziny_Weickhmannów.jpg |thumb| Herb rodziny Weickhmannów, według Friedricha Antona Augusta Lohrmanna]] | |
| − | '''CARL FRIEDRICH WEICKHMANN''' (24 I 1704 Zerbst (Saksonia-Anhalt, Niemcy) – 22 III 1765 Gdańsk), kaznodzieja | + | '''CARL FRIEDRICH WEICKHMANN''' (24 I 1704 Zerbst (Saksonia-Anhalt, Niemcy) – 22 III 1765 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]] na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]]. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP) [[WEICKHMANN JOACHIM, pastor kościoła NMP | Joachima Weickhmanna]] i Anny Elisabethy z domu Böckmann, brat m.in. burmistrza [[WEICKHMANN GOTTLIEB GABRIEL von, burmistrz Gdańska | Gottlieba Gabriela]], profesora [[WEICKHMANN JOACHIM SAMUEL, rektor uniwersytetu w Wittenberdze | Joachima Samuela]], lekarza [[WEICKHMANN JOHANN LEONHARD, lekarz | Johanna Leonharda]]. <br/><br/> |
| − | Od 1727 studiował w Rostocku, gdzie uzyskał tytuł magistra, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 także w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]]. | + | Edukację początkową i średnią odebrał w domu, jako jedyny z braci nie został zapisany do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1727 studiował w Rostocku, gdzie uzyskał tytuł magistra, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 do 1744 także w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]]. Na stanowisko w kościele św. Jakuba został wyłoniony w drugiej turze, która okazała się konieczna wobec sporu gdańskich ordynków o wybór pierwotnie wskazywanych Johanna Georga Junacka i Constantina Friedricha Hanscha ze Steblewa. W drugie turze konkurował z Beniaminem Schweickertem. <br/><br/> |
| − | Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP. Po śmierci ojca szukał protektora w osobie jego następcy, pastora Karla Joachima Sibetha, żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. | + | Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP, utrzymując stanowisko w Domu Dobroczynności. Po śmierci ojca (któremu wraz z braćmi poświęcił wiersz żałobny, dołączony do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa) szukał protektora w osobie jego następcy, pastora [[SIBETH KARL JOACHIM, pastor kościoła NMP | Karla Joachima Sibetha]], żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” (określano tak wszelkie choroby psychiczne) i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. 28 IX 1744 odesłany na emeryturę z wysoką pensją 1500 florenów rocznie. W 1747 bezskutecznie starał się o pracę nauczyciela teologii lub filozofii w gdańskim [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]]. <br/><br/> |
| − | Ojciec Joachima Friedricha (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), | + | Ojciec Joachima Friedricha (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), 11 IV 1753 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w latach 1757–1761 studenta prawa w Rostocku i w Kilonii, dzięki m.in. stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]], prawnika i notariusza, Johanna Jakoba (ur. 24 VII 1741), zmarłego w młodzieńczym wieku pomocnika kupieckiego, oraz [[WEICKHMANN SAMUEL GOTTLIEB, pastor w Sobieszewie| Samuela Gottlieba]], m.in. pastora w kościele w [[KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ SALETYŃSKIEJ | Sobieszewie]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona). <br/> | Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona). <br/> | ||
| − | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, | + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340. <br/> |
Kościelak Sławomir, ''Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba'', w: ''Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku'', Toruń 2009, s. 195-196.<br/> | Kościelak Sławomir, ''Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba'', w: ''Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku'', Toruń 2009, s. 195-196.<br/> | ||
Löschin Matthias G., ''Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig'', Danzig 1839, s. 16–18 (inna data urodzin Samuela Gottlieba: 1754).<br/> | Löschin Matthias G., ''Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig'', Danzig 1839, s. 16–18 (inna data urodzin Samuela Gottlieba: 1754).<br/> | ||
| − | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37 i 112.<br/> | + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37, 75 i 112.<br/> |
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67. <br/> | Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67. <br/> | ||
Szarszewski Adam, ''Szpital i kościół św. Jakuba w Gdańsku'', Toruń 1999, s. 83, 249.<br/> | Szarszewski Adam, ''Szpital i kościół św. Jakuba w Gdańsku'', Toruń 1999, s. 83, 249.<br/> | ||
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145. | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145. | ||
Aktualna wersja na dzień 11:27, 24 wrz 2024
CARL FRIEDRICH WEICKHMANN (24 I 1704 Zerbst (Saksonia-Anhalt, Niemcy) – 22 III 1765 Gdańsk), kaznodzieja kościoła św. Jakuba na Starym Mieście. Syn pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna i Anny Elisabethy z domu Böckmann, brat m.in. burmistrza Gottlieba Gabriela, profesora Joachima Samuela, lekarza Johanna Leonharda.
Edukację początkową i średnią odebrał w domu, jako jedyny z braci nie został zapisany do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Od 1727 studiował w Rostocku, gdzie uzyskał tytuł magistra, w 1730 był kaznodzieją dworskim w Schwerinie (Meklemburgia). W Gdańsku w latach 1732–1735 był kaznodzieją w kościele św. Jakuba, od 1734 do 1744 także w Domu Dobroczynności. Na stanowisko w kościele św. Jakuba został wyłoniony w drugiej turze, która okazała się konieczna wobec sporu gdańskich ordynków o wybór pierwotnie wskazywanych Johanna Georga Junacka i Constantina Friedricha Hanscha ze Steblewa. W drugie turze konkurował z Beniaminem Schweickertem.
Nie sprawdził się na zajmowanych stanowiskach, w 1735, dzięki staraniom ojca, został diakonem w zarządzanym przez niego kościele NMP, utrzymując stanowisko w Domu Dobroczynności. Po śmierci ojca (któremu wraz z braćmi poświęcił wiersz żałobny, dołączony do drukowanego kazania, wygłoszonego na ojcowskim pogrzebie przez drugiego pastora kościoła NMP Daniela Gradiusa) szukał protektora w osobie jego następcy, pastora Karla Joachima Sibetha, żeniąc się 31 VII 1738 z jego szwagierką, Johanną Friedriką z domu Oertling (1712 Gdańsk – 30 XI 1773 Gdańsk). Według współczesnych „popadł w melancholię” (określano tak wszelkie choroby psychiczne) i w 1743 uznanym został za niezdolnego do pracy duszpasterskiej. 28 IX 1744 odesłany na emeryturę z wysoką pensją 1500 florenów rocznie. W 1747 bezskutecznie starał się o pracę nauczyciela teologii lub filozofii w gdańskim Gimnazjum Akademickim.
Ojciec Joachima Friedricha (20 VII 1739 Gdańsk – 1795 Gdańsk), 11 IV 1753 zapisanego do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w latach 1757–1761 studenta prawa w Rostocku i w Kilonii, dzięki m.in. stypendium fundacji Johanna Gotffrieda Diesseldorfa, prawnika i notariusza, Johanna Jakoba (ur. 24 VII 1741), zmarłego w młodzieńczym wieku pomocnika kupieckiego, oraz Samuela Gottlieba, m.in. pastora w kościele w Sobieszewie.
Bibliografia:
Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska, Ms. 145 (żona).
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 340.
Kościelak Sławomir, Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba, w: Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku, Toruń 2009, s. 195-196.
Löschin Matthias G., Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste um Danzig, Danzig 1839, s. 16–18 (inna data urodzin Samuela Gottlieba: 1754).
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation...,, Königsberg 1834, s. 37, 75 i 112.
Rühle Siegfried, Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums, „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 67.
Szarszewski Adam, Szpital i kościół św. Jakuba w Gdańsku, Toruń 1999, s. 83, 249.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. V, 145.
