FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Friedrich_Wilhelm_Frantzius.jpg|thumb|Syn i spadkobierca Friedricha Wilhelma I Frantziusa, Friedrich Wilhelm II (z lewej) i jego wspólnik Bernhard Hopp]] | [[File:Friedrich_Wilhelm_Frantzius.jpg|thumb|Syn i spadkobierca Friedricha Wilhelma I Frantziusa, Friedrich Wilhelm II (z lewej) i jego wspólnik Bernhard Hopp]] | ||
| − | '''FRIEDRICH WILHELM FRANTZIUS ''' (6 II 1789 Gdańsk – 6 V 1861 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodosiusa Christiana Frantziusa]]. | + | '''FRIEDRICH WILHELM FRANTZIUS ''' (6 II 1789 Gdańsk – 6 V 1861 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[FRANTZIUS THEODOSIUS CHRISTIAN, kupiec, armator | Theodosiusa Christiana Frantziusa]]. Kształcił się w zawodzie kupca, w 1810 odbył roczny staż w Szczecinie. Właściciel firmy handlowej, w 1839 z kantorem przy Vorstädtischer Graben 44 (ul. Podwale Przedmiejskie), w 1854 przy Jopengasse 27 (ul. Piwna). W 1849 firma dysponowała dwoma statkami: barkiem „Michelet” (pojemność 221 łasztów) i galeasem „Babet” (48 łasztów). <br/><br/> |
| − | + | ||
Przez 40 lat zasiadał w zarządzie parafii [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. W latach 1819–1822, 1831–1835 członek Rady Miejskiej. Od 1836 do 1851 i w 1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. W 1847 reprezentował Gdańsk na sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1821 współzałożyciel, a w okresie 1821–1861 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | Przez 40 lat zasiadał w zarządzie parafii [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. W latach 1819–1822, 1831–1835 członek Rady Miejskiej. Od 1836 do 1851 i w 1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. W 1847 reprezentował Gdańsk na sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1821 współzałożyciel, a w okresie 1821–1861 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W 1846 członek [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | ||
| − | Dzierżawca [[WYSOKA | Wysokiej]], właściciel majątku [[BARNIEWICE | Barniewice]], posiadłości [[BRUNÓW | Brunów]] i Myśligoszcz (Marienfelde) koło Człuchowa. W 1817 mieszkał przy Buttermarkt 1084 (Targ Maślany), od 1818 do 1832 był właścicielem kamienicy przy Hundegasse 253 (ul. Ogarna 32) z oficyną przy Hintergasse 219 (ul. Za Murami 24), w 1844 z bratem Carlem Eilhardem von | + | Dzierżawca [[WYSOKA | Wysokiej]], właściciel majątku [[BARNIEWICE | Barniewice]], posiadłości [[BRUNÓW | Brunów]] i Myśligoszcz (Marienfelde) koło Człuchowa. W 1817 mieszkał przy Buttermarkt 1084 (Targ Maślany), od 1818 do 1832 był właścicielem kamienicy przy Hundegasse 253 (ul. Ogarna 32) z oficyną przy Hintergasse 219 (ul. Za Murami 24), w 1844 z bratem Carlem Eilhardem von Frantziusem (1791–1863) wynajmowali kamienicę przy Brotbänkengasse 706 (ul. Chlebnicka 39). <br/><br/> |
| − | + | 14 VIII 1816 ożenił się w Lubece z Adelą Elisabeth Ritt (1797 Petersburg – 17 IV 1881 Gdańsk), w 1881 mieszkającą przy Lastadii 21. Miał synów Alexandra (10 VI 1821 Gdańsk – 18 VII 1877 Fryburg Bryzgowijski), lekarza, zoologa i antropologa, Arthura Johanna (ur. 16 II 1823) oraz Friedricha Wilhelma II (25 XII 1817 Gdańsk – 15 XII 1891 Gdańsk), spadkobiercę w działalności handlowej (ze wspólnikiem Bernhardem Hoppem (zm. 1902)), konsula Wielkiego Księstwa Oldenburga, zamieszkałego w 1881 przy Neugarten 22 (ul. Nowe Ogrody), oraz córki Adelę (ur. 2 III 1819 Gdańsk), Evelinę Charlottę (ur. 12 IX 1824 Gdańsk), Marię Alexandrinę (ur. 13 I 1830) i Marię Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), żonę Maximiliana Bertrama (syna [[BERTRAM FERDINAND WILHELM, właściciel ziemski | Ferdinanda Wilhelma Bertrama]]). Wszystkie dzieci ochrzcił w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | |
| − | 14 VIII 1816 ożenił się w Lubece z Adelą Elisabeth Ritt (1797 Petersburg – 17 IV 1881 Gdańsk), w 1881 mieszkającą przy Lastadii 21. Miał synów Alexandra (10 VI 1821 Gdańsk – 18 VII 1877 Fryburg Bryzgowijski), lekarza, zoologa i antropologa, Arthura Johanna (ur. 16 II 1823) oraz Friedricha Wilhelma II (25 XII 1817 Gdańsk – 15 XII 1891 Gdańsk), spadkobiercę w działalności handlowej (ze wspólnikiem Bernhardem Hoppem (zm. 1902)), konsula Wielkiego Księstwa Oldenburga, zamieszkałego w 1881 przy Neugarten 22 (ul. Nowe Ogrody), oraz córki Adelę (ur. 2 III 1819 Gdańsk), Evelinę Charlottę (ur. 12 IX 1824 Gdańsk), Marię Alexandrinę (ur. 13 I 1830) i Marię Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), żonę Maximiliana Bertrama (syna [[BERTRAM FERDINAND WILHELM, właściciel ziemski | Ferdinanda Wilhelma Bertrama]]). Wszystkie dzieci ochrzcił w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: MrGl}}{{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''Bibliografia''': <br/> |
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 156/157, nr 991/81 (akt zgonu żony). <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 7/8 V 1861, (nekrolog).<br/> | ||
| + | Altpreuss. Biogr., Bd. I, s. 192. <br/> | ||
| + | „Unser Danzig“, 1989, nr 1/2, s. 21.<br/> | ||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 48. | ||
Aktualna wersja na dzień 09:54, 20 lip 2024
FRIEDRICH WILHELM FRANTZIUS (6 II 1789 Gdańsk – 6 V 1861 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Theodosiusa Christiana Frantziusa. Kształcił się w zawodzie kupca, w 1810 odbył roczny staż w Szczecinie. Właściciel firmy handlowej, w 1839 z kantorem przy Vorstädtischer Graben 44 (ul. Podwale Przedmiejskie), w 1854 przy Jopengasse 27 (ul. Piwna). W 1849 firma dysponowała dwoma statkami: barkiem „Michelet” (pojemność 221 łasztów) i galeasem „Babet” (48 łasztów).
Przez 40 lat zasiadał w zarządzie parafii kościoła Najświętszej Marii Panny. W latach 1819–1822, 1831–1835 członek Rady Miejskiej. Od 1836 do 1851 i w 1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. W 1847 reprezentował Gdańsk na sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1821 współzałożyciel, a w okresie 1821–1861 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Dzierżawca Wysokiej, właściciel majątku Barniewice, posiadłości Brunów i Myśligoszcz (Marienfelde) koło Człuchowa. W 1817 mieszkał przy Buttermarkt 1084 (Targ Maślany), od 1818 do 1832 był właścicielem kamienicy przy Hundegasse 253 (ul. Ogarna 32) z oficyną przy Hintergasse 219 (ul. Za Murami 24), w 1844 z bratem Carlem Eilhardem von Frantziusem (1791–1863) wynajmowali kamienicę przy Brotbänkengasse 706 (ul. Chlebnicka 39).
14 VIII 1816 ożenił się w Lubece z Adelą Elisabeth Ritt (1797 Petersburg – 17 IV 1881 Gdańsk), w 1881 mieszkającą przy Lastadii 21. Miał synów Alexandra (10 VI 1821 Gdańsk – 18 VII 1877 Fryburg Bryzgowijski), lekarza, zoologa i antropologa, Arthura Johanna (ur. 16 II 1823) oraz Friedricha Wilhelma II (25 XII 1817 Gdańsk – 15 XII 1891 Gdańsk), spadkobiercę w działalności handlowej (ze wspólnikiem Bernhardem Hoppem (zm. 1902)), konsula Wielkiego Księstwa Oldenburga, zamieszkałego w 1881 przy Neugarten 22 (ul. Nowe Ogrody), oraz córki Adelę (ur. 2 III 1819 Gdańsk), Evelinę Charlottę (ur. 12 IX 1824 Gdańsk), Marię Alexandrinę (ur. 13 I 1830) i Marię Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), żonę Maximiliana Bertrama (syna Ferdinanda Wilhelma Bertrama). Wszystkie dzieci ochrzcił w kościele św. Trójcy.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609, 156/157, nr 991/81 (akt zgonu żony).
„Danziger Zeitung”, 7/8 V 1861, (nekrolog).
Altpreuss. Biogr., Bd. I, s. 192.
„Unser Danzig“, 1989, nr 1/2, s. 21.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 48.
