CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ KRYSTYNA, żeglarka

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
 
[[File: Krystyna_Chojnowska-Liskiewicz_2008.jpg |thumb| Krysytna Chojnowska-Liskiewicz z pamiątkową nagrodą prezydenta Gdańska w rocznicę rejsu dookoło świata, 2008]]
 
[[File: Krystyna_Chojnowska-Liskiewicz_2008.jpg |thumb| Krysytna Chojnowska-Liskiewicz z pamiątkową nagrodą prezydenta Gdańska w rocznicę rejsu dookoło świata, 2008]]
 
[[File: Tablica_jachtu_Mazurek_.jpg |thumb| Tablica pamiątkowa jachtu „Mazurek” w gdańskiej marinie]]
 
[[File: Tablica_jachtu_Mazurek_.jpg |thumb| Tablica pamiątkowa jachtu „Mazurek” w gdańskiej marinie]]
'''KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ''' (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarz. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła Wydział Budowy Okrętów [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]], w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Pracowała jako konstruktor między innymi w Stoczni Remontowej „Radunia”, [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej im. Lenina]], Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych, Centralnym Ośrodku Badawczo-Konstrukcyjnym, Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku. <br/><br/>  
+
'''KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ''' (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarka. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła [[WYDZIAŁ OCEANOTECHNIKI I OKRĘTOWNICTWA POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydział Budowy Okrętów PG]] Politechniki Gdańskiej, w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Do 1976 pracowała jako konstruktor w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. <br/><br/>  
W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany zalogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, [[LISKIEWICZ WACŁAW, konstruktor żaglowców, żeglarz | Wacława Liskiewicza]]) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. 18 VI 1978 wpłynęła triumfalnie "Mazurkiem" do Gdańska, cumując na Motławie przy [[BRAMA ZIELONA | Zielonej Bramie]]. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe” i wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.<br/><br/>
+
W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany załogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ([[AKADEMICKI ZWIĄZEK MORSKI| Akademicki Związek Morski]]). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, [[LISKIEWICZ WACŁAW, konstruktor żaglowców, żeglarz | Wacława Liskiewicza]]) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. 18 VI 1978 wpłynęła triumfalnie "Mazurkiem" do Gdańska, cumując na Motławie przy [[BRAMA ZIELONA | Zielonej Bramie]]. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, nagrodą „Slocum Award” w kategorii żeglarzy samotników światowego stowarzyszenia żeglarskiego „Slocum Society”, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.<br/><br/>
 +
Po zakończeniu rejsu przez dwa lata jeździła po kraju i zachęcała młodzież do żeglowania. W 1981, po dłuższych staraniach, znalazła pracę w Stoczni Remontowej „Radunia”, następnie, do emerytury, pracowała w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku.<br/><br/>
 
W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni,  w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.<br/><br/>
 
W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni,  w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.<br/><br/>
Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Od maja 2023 jej imię nosi marinia w Gdańsku-[[GÓRKI ZACHODNIE | Górkach Zachodnich]], 10 czerwca tego roku przy nabrzeżu [[MARINA | mariny]] na ul. Szafarnia odsłonięto tablicę upamiętniającą jacht „Mazurek”, po zakupie od prywatnego właściciela stanowiący od tego samego roku własność [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE|Narodowego Muzeum Morskiego]]. {{author: JMY}} {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. Od maja 2023 jej imię nosi marina w Gdańsku-[[GÓRKI ZACHODNIE | Górkach Zachodnich]], 10 czerwca tego roku przy nabrzeżu [[MARINA | mariny]] na ul. Szafarnia odsłonięto tablicę upamiętniającą jacht „Mazurek”, po zakupie od prywatnego właściciela stanowiący od tego samego roku własność [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE|Narodowego Muzeum Morskiego]] i pełniący rolę jachtu szkolnego. {{author: JMY}} {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 08:47, 13 sie 2024

Krystyna Chojnowska-
-Liskiewicz
Edward Gierek dekoruje Krystynę Chojnowską-Liskiewicz w Ratuszu Głównego Miasta Gdańska, 19 VI 1978
Krysytna Chojnowska-Liskiewicz z pamiątkową nagrodą prezydenta Gdańska w rocznicę rejsu dookoło świata, 2008
Tablica pamiątkowa jachtu „Mazurek” w gdańskiej marinie

KRYSTYNA CHOJNOWSKA-LISKIEWICZ (15 VII 1936 Warszawa – 13 VI 2021 Gdańsk), projektantka okrętowych urządzeń i systemów pokładowych, żeglarka. Urodziła się 11 VII 1936, 15 t.m. zgłoszono oficjalnie jej urodzenie. Po II wojnie światowej mieszkała z rodzicami w Ostródzie. Od 1953 w Gdańsku. W 1960 ukończyła Wydział Budowy Okrętów PG Politechniki Gdańskiej, w czasie studiów, w 1957 uzyskała patent sternika jachtowego, w 1960 sternika morskiego. Do 1976 pracowała jako konstruktor w Stoczni Gdańskiej.

W 1966 otrzymała patent jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1967 była członkiem pierwszej zmiany załogi i kapitanem pierwszego odcinka (Hel–Ustka) płynącego na Spitsbergen jachtu „Swarożyc III” z Akademickiego Klubu Morskiego ( Akademicki Związek Morski). W 1971 zorganizowała na jachcie „Szmaragd” kobiecy rejs po Morzu Bałtyckim, a w 1972 na tym samym jachcie z kobiecą załogą popłynęła do Szkocji. 28 III 1976 na jachcie „Mazurek” (skonstruowanym przez jej męża, Wacława Liskiewicza) wypłynęła z Las Palmas w samotny rejs i jako pierwsza kobieta samotnie opłynęła świat. Pętlę rejsu zamknęła 20 III 1978 w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, po 28 696 milach morskich żeglugi. 18 VI 1978 wpłynęła triumfalnie "Mazurkiem" do Gdańska, cumując na Motławie przy Zielonej Bramie. Za ten rejs została uhonorowana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1978, wręczony przez Edwarda Gierka w Sali Białej Ratusza Głównego Miasta), złotym medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, wpisem do Księgi Rekordów Guinnessa, nagrodą „Slocum Award” w kategorii żeglarzy samotników światowego stowarzyszenia żeglarskiego „Slocum Society”, została również przyjęta do elitarnego grona członków The Explorers Club w Nowym Jorku.

Po zakończeniu rejsu przez dwa lata jeździła po kraju i zachęcała młodzież do żeglowania. W 1981, po dłuższych staraniach, znalazła pracę w Stoczni Remontowej „Radunia”, następnie, do emerytury, pracowała w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku.

W 2001 zorganizowała Otwarte Żeglarskie Mistrzostwa Kobiet o nazwie „Piękności Bałtyku”. W 2008, w trzydziestą rocznicę zakończenia rejsu dookoła świata, uhonorowano ją prestiżową nagrodą Super Kolosa za całokształt osiągnięć i sukcesów w żeglarstwie. W 2015 otrzymała tytuł Żeglarki 50-lecia Pomorskiego Związku Żeglarskiego (PoZŻ), w 2017 Medal za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego. 28 III 2021, w 45. rocznicę rozpoczęcia rejsu dookoła świata, Sejmik PoZŻ nadał jej honorowe członkostwo. Od 1 V 2004 honorowa obywatelka Ostródy, od 2020 patronka skweru w tym mieście. 8 X 2022 w Alei Żeglarstwa Polskiego w Gdyni, w obecności męża, odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową.

Pochowana na cmentarzu Srebrzysko. Od maja 2023 jej imię nosi marina w Gdańsku- Górkach Zachodnich, 10 czerwca tego roku przy nabrzeżu mariny na ul. Szafarnia odsłonięto tablicę upamiętniającą jacht „Mazurek”, po zakupie od prywatnego właściciela stanowiący od tego samego roku własność Narodowego Muzeum Morskiego i pełniący rolę jachtu szkolnego. JMY CR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania