ZASTAWNY KAZIMIERZ, poległy w Grudniu 1970
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ZASTAWNY KAZIMIERZ na ZASTAWNY KAZIMIERZ, poległy w Grudniu 1970, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Kazimierz_Zastawny.jpg |thumb| Kazimierz Zastawny]] | [[File: Kazimierz_Zastawny.jpg |thumb| Kazimierz Zastawny]] | ||
| + | [[File: 1_Tablica_Kazimierza_Zastawnego.jpg |thumb| Płyta upamiętniająca miejsce śmierci Kazimierza Zastawnego]] | ||
'''KAZIMIERZ ZASTAWNY''' (26 III 1946 Sobocice koło Wrocławia – 15 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]] w Gdańsku. Syn pracowników kolei Władysława i Reginy. W 1960 ukończył szkołę podstawową we Wrocławiu, w 1963 szkołę zawodową, zdobywając zawód ślusarza. Trenował kolarstwo. W latach 1966–1967 odbył służbę wojskową i zatrudnił się na kolei, gdzie w 1969–1970 pracował jako pomocnik maszynisty. Od wiosny 1970 pracował w [[STOCZNIA PÓŁNOCNA IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE | Stoczni Północnej]] w Gdańsku na stanowisku montera kadłubowego. W listopadzie 1970 zatrudnił się jako ślusarz w Fabryce Urządzeń Okrętowych „Techmet” w Pruszczu Gdańskim. Jednocześnie podjął naukę w szkole wieczorowej (prawdopodobnie było to Liceum dla Pracujących w Oliwie). <br/><br/> | '''KAZIMIERZ ZASTAWNY''' (26 III 1946 Sobocice koło Wrocławia – 15 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar [[GRUDZIEŃ 1970 | Grudnia 1970]] w Gdańsku. Syn pracowników kolei Władysława i Reginy. W 1960 ukończył szkołę podstawową we Wrocławiu, w 1963 szkołę zawodową, zdobywając zawód ślusarza. Trenował kolarstwo. W latach 1966–1967 odbył służbę wojskową i zatrudnił się na kolei, gdzie w 1969–1970 pracował jako pomocnik maszynisty. Od wiosny 1970 pracował w [[STOCZNIA PÓŁNOCNA IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE | Stoczni Północnej]] w Gdańsku na stanowisku montera kadłubowego. W listopadzie 1970 zatrudnił się jako ślusarz w Fabryce Urządzeń Okrętowych „Techmet” w Pruszczu Gdańskim. Jednocześnie podjął naukę w szkole wieczorowej (prawdopodobnie było to Liceum dla Pracujących w Oliwie). <br/><br/> | ||
Po południu 15 XII 1970 w okolicy ulic Garncarskiej i Korzennej został śmiertelnie postrzelony przez milicjanta w klatkę piersiową. Sekcja zwłok wykazała, że doznał „postrzału klatki piersiowej połączonego z rozdarciem serca i tętnicy głównej, uszkodzeniem VII kręgu piersiowego oraz rdzenia kręgowego na tej wysokości”. Najprawdopodobniej nie brał udziału w manifestacjach. Tego dnia w rejonie [[BUDYNEK ZACHODNIOPRUSKIEGO TOWARZYSTWA UBEZPIECZEŃ OD OGNIA | budynku Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i [[DWORZEC GDAŃSK GŁÓWNY | Dworca Gdańsk Główny]] toczyły się wielogodzinne walki uliczne, podczas których śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób ([[GRUDZIEŃ 1970, zabici i zmarli | Grudzień 1970, zabici i zmarli]]). Od 1967 był żonaty z Mirosławą z domu Szydło, bezdzietny. <br/><br/> | Po południu 15 XII 1970 w okolicy ulic Garncarskiej i Korzennej został śmiertelnie postrzelony przez milicjanta w klatkę piersiową. Sekcja zwłok wykazała, że doznał „postrzału klatki piersiowej połączonego z rozdarciem serca i tętnicy głównej, uszkodzeniem VII kręgu piersiowego oraz rdzenia kręgowego na tej wysokości”. Najprawdopodobniej nie brał udziału w manifestacjach. Tego dnia w rejonie [[BUDYNEK ZACHODNIOPRUSKIEGO TOWARZYSTWA UBEZPIECZEŃ OD OGNIA | budynku Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i [[DWORZEC GDAŃSK GŁÓWNY | Dworca Gdańsk Główny]] toczyły się wielogodzinne walki uliczne, podczas których śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób ([[GRUDZIEŃ 1970, zabici i zmarli | Grudzień 1970, zabici i zmarli]]). Od 1967 był żonaty z Mirosławą z domu Szydło, bezdzietny. <br/><br/> | ||
Pochowany 19 XII 1970 w godzinach wieczornych na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]], bez udziału rodziny (zob. [[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY, proboszcz Garnizonu Gdańskiego | ks. Józef Samsonowicz]]). W listopadzie 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu we Wrocławiu. 15 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową. {{author: PB }} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany 19 XII 1970 w godzinach wieczornych na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]], bez udziału rodziny (zob. [[SAMSONOWICZ JÓZEF IGNACY, proboszcz Garnizonu Gdańskiego | ks. Józef Samsonowicz]]). W listopadzie 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu we Wrocławiu. 15 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową. {{author: PB }} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:55, 14 maj 2023
KAZIMIERZ ZASTAWNY (26 III 1946 Sobocice koło Wrocławia – 15 XII 1970 Gdańsk), jedna z ofiar Grudnia 1970 w Gdańsku. Syn pracowników kolei Władysława i Reginy. W 1960 ukończył szkołę podstawową we Wrocławiu, w 1963 szkołę zawodową, zdobywając zawód ślusarza. Trenował kolarstwo. W latach 1966–1967 odbył służbę wojskową i zatrudnił się na kolei, gdzie w 1969–1970 pracował jako pomocnik maszynisty. Od wiosny 1970 pracował w Stoczni Północnej w Gdańsku na stanowisku montera kadłubowego. W listopadzie 1970 zatrudnił się jako ślusarz w Fabryce Urządzeń Okrętowych „Techmet” w Pruszczu Gdańskim. Jednocześnie podjął naukę w szkole wieczorowej (prawdopodobnie było to Liceum dla Pracujących w Oliwie).
Po południu 15 XII 1970 w okolicy ulic Garncarskiej i Korzennej został śmiertelnie postrzelony przez milicjanta w klatkę piersiową. Sekcja zwłok wykazała, że doznał „postrzału klatki piersiowej połączonego z rozdarciem serca i tętnicy głównej, uszkodzeniem VII kręgu piersiowego oraz rdzenia kręgowego na tej wysokości”. Najprawdopodobniej nie brał udziału w manifestacjach. Tego dnia w rejonie budynku Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Dworca Gdańsk Główny toczyły się wielogodzinne walki uliczne, podczas których śmierć poniosło jeszcze pięć innych osób ( Grudzień 1970, zabici i zmarli). Od 1967 był żonaty z Mirosławą z domu Szydło, bezdzietny.
Pochowany 19 XII 1970 w godzinach wieczornych na cmentarzu Srebrzysko, bez udziału rodziny (zob. ks. Józef Samsonowicz). W listopadzie 1971 jego ciało zostało ekshumowane i pochowane na cmentarzu we Wrocławiu. 15 XII 2020 w miejscu jego śmierci umieszczono (w chodniku) tablicę pamiątkową.
