MIX GEORG CHRISTOPH ERNST, kupiec
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ERNST CHRISTOPH GEORG MIX''' (23 II 1862 Gdańsk – 2 XII 1936 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn [[MIX PETER ERNST| Petera Ernsta Mixa]]. Uczęszczał do gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE| Gimnazjum Miejskiego]], uczył się także w zakładzie wychowawczym w Turyngii, maturę uzyskał na Rugii. Naukę zawodu kupca w branży zbożowej kontynuował w Londynie, Paryżu, Wiedniu i Budapeszcie. <br/><br/> | + | '''ERNST CHRISTOPH GEORG MIX''' (23 II 1862 Gdańsk – 2 XII 1936 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn [[MIX PETER ERNST, kupiec | Petera Ernsta Mixa]]. Uczęszczał do gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE| Gimnazjum Miejskiego]], uczył się także w zakładzie wychowawczym w Turyngii, maturę uzyskał na Rugii. Naukę zawodu kupca w branży zbożowej kontynuował w Londynie, Paryżu, Wiedniu i Budapeszcie. <br/><br/> |
| − | Około 1892 przejął od stryja [[MIX LUDWIG GEORG, kupiec, radny | Ludwiga Georga Mixa]] kierownictwo rodzinnej firmy hurtowego handlu i eksportu zboża | + | Około 1892 przejął od stryja [[MIX LUDWIG GEORG, kupiec, radny | Ludwiga Georga Mixa]] kierownictwo rodzinnej firmy hurtowego handlu i eksportu zboża „Ernst Chr. Mix”, z kantorem przy Hundegasse 252 (ul. Ogarna 31). Został prokurentem firmy, wspólnikiem zaś – Carl Eduard Dörks (28 IX 1847 Gdańsk – 18 II 1922 na zawał serca na stacji kolejowej w Sopocie). W latach 1906–1921 był także dyrektorem i wraz z Felixem Kolkowem współwłaścicielem firmy „H. Bartels und Co”, dzierżawiącej [[WIELKI MŁYN| Wielki Młyn]]. Od 1895 był akcjonariuszem Danziger Sparkassen Aktien Verein (Związek Akcyjny Gdańskich Kas Oszczędnościowych), w 1926 jednym z jej dyrektorów. Po 1920, z Konradem Karlem Lückiem (10 III 1877 Słupsk – po 1942), był właścicielem firmy hurtowego handlu solonymi śledziami „Mix und Lück”, z siedzibą przy Strohdeich 8 (ul. Sienna Grobla).<br/><br/> |
Od 1890 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH| Korporacji Kupców Gdańskich]], zasiadał w zarządzie, w latach 1902–1920 sędzia polubowny. Od 1894 szef Agencji Konsularnej Królestwa Włoch w Gdańsku. W latach 1914–1918 zmobilizowany, komendant dworców kolejowych na Pomorzu i na zapleczu frontu wschodniego. Mieszkał w Gdańsku-Oliwie, przy Schlosgarten 14 (ul. Opata Jacka Rybińskiego).<br/><br/> | Od 1890 członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH| Korporacji Kupców Gdańskich]], zasiadał w zarządzie, w latach 1902–1920 sędzia polubowny. Od 1894 szef Agencji Konsularnej Królestwa Włoch w Gdańsku. W latach 1914–1918 zmobilizowany, komendant dworców kolejowych na Pomorzu i na zapleczu frontu wschodniego. Mieszkał w Gdańsku-Oliwie, przy Schlosgarten 14 (ul. Opata Jacka Rybińskiego).<br/><br/> | ||
Żonaty z Hedwigą Reichel (zm. po 1942), jego córka Ursula (ur. 16 VIII 1892 Gdańsk) wyszła za pastora Stollmanna, krótko żyli synowie: Ernst Christoph (5 VIII 1895 – 19 VIII 1895) i Roland (6 IX 1902 Gdańsk – 20 VII 1914 Gdańsk), nie są znane losy syna Helmutha Ernsta (ur. 9 II 1899 Gdańsk), Ernst Christoph (z imionami wcześniej zmarłego brata, 23 V 1900 Gdańsk – 1 I 1974 Akwizgran) był absolwentem gdańskiej [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG| Technische Hohschule]] i inżynierem budownictwa, w czasie II wojny światowej służył na froncie, po 1945 w RFN radca budowlany i inspektor firm państwowych, przed 1930 żonaty z Margaretą Zingler (zm. po 1974). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty z Hedwigą Reichel (zm. po 1942), jego córka Ursula (ur. 16 VIII 1892 Gdańsk) wyszła za pastora Stollmanna, krótko żyli synowie: Ernst Christoph (5 VIII 1895 – 19 VIII 1895) i Roland (6 IX 1902 Gdańsk – 20 VII 1914 Gdańsk), nie są znane losy syna Helmutha Ernsta (ur. 9 II 1899 Gdańsk), Ernst Christoph (z imionami wcześniej zmarłego brata, 23 V 1900 Gdańsk – 1 I 1974 Akwizgran) był absolwentem gdańskiej [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG| Technische Hohschule]] i inżynierem budownictwa, w czasie II wojny światowej służył na froncie, po 1945 w RFN radca budowlany i inspektor firm państwowych, przed 1930 żonaty z Margaretą Zingler (zm. po 1974). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:24, 12 gru 2023
ERNST CHRISTOPH GEORG MIX (23 II 1862 Gdańsk – 2 XII 1936 Gdańsk-Oliwa), kupiec. Syn Petera Ernsta Mixa. Uczęszczał do gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, uczył się także w zakładzie wychowawczym w Turyngii, maturę uzyskał na Rugii. Naukę zawodu kupca w branży zbożowej kontynuował w Londynie, Paryżu, Wiedniu i Budapeszcie.
Około 1892 przejął od stryja Ludwiga Georga Mixa kierownictwo rodzinnej firmy hurtowego handlu i eksportu zboża „Ernst Chr. Mix”, z kantorem przy Hundegasse 252 (ul. Ogarna 31). Został prokurentem firmy, wspólnikiem zaś – Carl Eduard Dörks (28 IX 1847 Gdańsk – 18 II 1922 na zawał serca na stacji kolejowej w Sopocie). W latach 1906–1921 był także dyrektorem i wraz z Felixem Kolkowem współwłaścicielem firmy „H. Bartels und Co”, dzierżawiącej Wielki Młyn. Od 1895 był akcjonariuszem Danziger Sparkassen Aktien Verein (Związek Akcyjny Gdańskich Kas Oszczędnościowych), w 1926 jednym z jej dyrektorów. Po 1920, z Konradem Karlem Lückiem (10 III 1877 Słupsk – po 1942), był właścicielem firmy hurtowego handlu solonymi śledziami „Mix und Lück”, z siedzibą przy Strohdeich 8 (ul. Sienna Grobla).
Od 1890 członek Korporacji Kupców Gdańskich, zasiadał w zarządzie, w latach 1902–1920 sędzia polubowny. Od 1894 szef Agencji Konsularnej Królestwa Włoch w Gdańsku. W latach 1914–1918 zmobilizowany, komendant dworców kolejowych na Pomorzu i na zapleczu frontu wschodniego. Mieszkał w Gdańsku-Oliwie, przy Schlosgarten 14 (ul. Opata Jacka Rybińskiego).
Żonaty z Hedwigą Reichel (zm. po 1942), jego córka Ursula (ur. 16 VIII 1892 Gdańsk) wyszła za pastora Stollmanna, krótko żyli synowie: Ernst Christoph (5 VIII 1895 – 19 VIII 1895) i Roland (6 IX 1902 Gdańsk – 20 VII 1914 Gdańsk), nie są znane losy syna Helmutha Ernsta (ur. 9 II 1899 Gdańsk), Ernst Christoph (z imionami wcześniej zmarłego brata, 23 V 1900 Gdańsk – 1 I 1974 Akwizgran) był absolwentem gdańskiej Technische Hohschule i inżynierem budownictwa, w czasie II wojny światowej służył na froncie, po 1945 w RFN radca budowlany i inspektor firm państwowych, przed 1930 żonaty z Margaretą Zingler (zm. po 1974).
