SZCZĘSNY BERNARD, wiceprzewodniczący WRN w Gdańsku

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''BERNARD SZCZĘSNY''' (27 X 1919 Charlottenburg k. Berlina – 19 XII 1993 Gdańsk), polityk regionalny, działacz społ. Po i w. świat. zamieszkał z rodzicami w Chojnicach. Uczył się w szkołach średnich w Chojnicach i Toruniu. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, nast. udział w konspiracji na Pomorzu; aresztowany 1942 i osadzony w q obozie Stutthof. W 1945 przeżył tzw. marsz śmierci. W 1945–49 burmistrz Wejherowa, 1956–61 przew. Prezydium Powiat. RN w Wejherowie. W 1946 organizator i Kongresu Kaszubskiego, 1959 gł. inicjator założenia Zrzeszenia Kaszubskiego, 1959–71 jego prezes. W 1961–69 wiceprzewodniczący Prezydium Wojewódzkiej RN w Gd., odpowiedzialny m.in. za oświatę, kulturę i turystykę. Zabiegał m.in. o budowę siedziby q Teatru Wybrzeże, przekształcenie q WSP w q UG, nowe nadmorskie bazy noclegowe w Gd.; orędownik budowy szkół w ramach programu 1000 szkół na 1000-lecie państwa pol. W 1964 ukończył SGPiS w Warszawie. W 1963–70 przew. Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa w Gd. W 1969–80 prezes Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Gd., skupiającego 23 zakłady pracy. Wiceprzewodniczący i przew. Klubu Byłych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Stutthof, współtwórca Towarzystwa Rozwoju Ziem Zach. Inicjator powstania Muzeum Stutthof, pomnika Obrońców Westerplatte (1966). W 1977 honorowy obywatel Wejherowa. {{author: KS}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File: Szczesny_Bernard.jpg |thumb| Bernard Szczęsny]]
 +
[[File: Bernard_Szczęsny.jpeg | thumb| Strona tytułowa monografii Krzysztofa Sławskiego, ''Bernard Szczęsny (1919-1993). Więzień Stutthofu, burmistrz Wejherowa, prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego'', Gdańsk 2019]]
 +
'''BERNARD SZCZĘSNY''' (27 X 1919 Charlottenburg koło Berlina – 19 XII 1993 Gdańsk), polityk regionalny, działacz społeczny. Po I wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Chojnicach. Uczył się w szkołach średnich w Chojnicach i Toruniu. Uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939, następnie brał udział w konspiracji na Pomorzu; aresztowany w 1942, został osadzony w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]]. W 1945 przeżył tzw. marsz śmierci.<br/><br/>
 +
W latach 1945–1949 burmistrz Wejherowa, 1956–1961 przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (RN) w Wejherowie. W 1946 organizator I Kongresu Kaszubskiego, w 1959 główny inicjator utworzenia [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubskiego]], 1959–1971 jego prezes. W 1961–1969 wiceprzewodniczący Prezydium Wojewódzkiej RN w Gdańsku, odpowiedzialny m.in. za oświatę, kulturę i turystykę. Zabiegał o budowę siedziby [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]], należał do grona osób dążących do przekształcenia [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] w [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]], budowy nowej nadmorskiej bazy noclegowej w Gdańsku; orędownik budowy szkół w ramach programu 1000 szkół na 1000-lecie państwa polskiego.<br/><br/>
 +
W 1964 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1963–1970 przewodniczący Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa w Gdańsku. W okresie 1969–1980 prezes Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Gdańsku, skupiającego 23 zakłady pracy. Wiceprzewodniczący i przewodniczący Klubu Byłych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Stutthof, współtwórca Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich. W 1977 honorowy obywatel Wejherowa. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: KS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 19:58, 12 cze 2024

Bernard Szczęsny
Strona tytułowa monografii Krzysztofa Sławskiego, Bernard Szczęsny (1919-1993). Więzień Stutthofu, burmistrz Wejherowa, prezes Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, Gdańsk 2019

BERNARD SZCZĘSNY (27 X 1919 Charlottenburg koło Berlina – 19 XII 1993 Gdańsk), polityk regionalny, działacz społeczny. Po I wojnie światowej zamieszkał z rodzicami w Chojnicach. Uczył się w szkołach średnich w Chojnicach i Toruniu. Uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939, następnie brał udział w konspiracji na Pomorzu; aresztowany w 1942, został osadzony w obozie Stutthof. W 1945 przeżył tzw. marsz śmierci.

W latach 1945–1949 burmistrz Wejherowa, 1956–1961 przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (RN) w Wejherowie. W 1946 organizator I Kongresu Kaszubskiego, w 1959 główny inicjator utworzenia Zrzeszenia Kaszubskiego, 1959–1971 jego prezes. W 1961–1969 wiceprzewodniczący Prezydium Wojewódzkiej RN w Gdańsku, odpowiedzialny m.in. za oświatę, kulturę i turystykę. Zabiegał o budowę siedziby Teatru Wybrzeże, należał do grona osób dążących do przekształcenia Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Uniwersytet Gdański, budowy nowej nadmorskiej bazy noclegowej w Gdańsku; orędownik budowy szkół w ramach programu 1000 szkół na 1000-lecie państwa polskiego.

W 1964 ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1963–1970 przewodniczący Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa w Gdańsku. W okresie 1969–1980 prezes Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Inwalidów w Gdańsku, skupiającego 23 zakłady pracy. Wiceprzewodniczący i przewodniczący Klubu Byłych Więźniów Obozu Koncentracyjnego Stutthof, współtwórca Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich. W 1977 honorowy obywatel Wejherowa. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. KS

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania