PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Państwowe_Szkoły_Budownictwa_im._prof._Mariana_Osińskiego.jpg|thumb|Państwowe Szkoły Budownictwa <br>im. [[OSIŃSKI MARIAN, profesor Politechniki Gdańskiej| prof. Mariana Osińskiego]]]] | + | [[File:Państwowe_Szkoły_Budownictwa_im._prof._Mariana_Osińskiego.jpg|thumb|Państwowe Szkoły Budownictwa <br>im. [[OSIŃSKI MARIAN, profesor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy| prof. Mariana Osińskiego]]]] |
'''PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO''' (PSB) w Gdańsku, al. Grunwaldzka 238. Zespół utworzony w 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy [[HUFCE BUDOWLANE „ŚWIT” | Hufcach Budowlanych „Świt”]] (al. Rokossowskiego, obecnie al. Zwycięstwa 18), przekształconych w 1949 w Państwowe Ośrodki Szkolenia Zawodowego nr VII i XVI, a w 1950 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (szkoła: ul. Miszewskiego 12; warsztaty: al. Zwycięstwa 18). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, następnie dwuletnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do czterech lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, w 1954 otrzymało główny gmach w obecnej siedzibie. <br/><br/> | '''PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO''' (PSB) w Gdańsku, al. Grunwaldzka 238. Zespół utworzony w 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy [[HUFCE BUDOWLANE „ŚWIT” | Hufcach Budowlanych „Świt”]] (al. Rokossowskiego, obecnie al. Zwycięstwa 18), przekształconych w 1949 w Państwowe Ośrodki Szkolenia Zawodowego nr VII i XVI, a w 1950 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (szkoła: ul. Miszewskiego 12; warsztaty: al. Zwycięstwa 18). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, następnie dwuletnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do czterech lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, w 1954 otrzymało główny gmach w obecnej siedzibie. <br/><br/> | ||
− | Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych w 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas [[TECHNIKUM BUDOWLANE MINISTERSTWA BUDOWNICTWA MIAST I OSIEDLI | Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli]] (ul. Siennicka 11) oraz Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta [[OSIŃSKI MARIAN, profesor Politechniki Gdańskiej | Mariana Osińskiego]]. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7), w 2012 – Technikum nr 6, wchodzące wcześniej w skład Zespołu Szkół Budowlano-Architektonicznych (ul. Powstańców Warszawskich 25). W 2014 wygaszono szkoły dla dorosłych i zaoczne: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkołę Policealną dla Dorosłych nr 5. Tym samym w 2015 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane) i Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (dawniej Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 rokiem Szkoła Rzemiosł Budowlanych). Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana w 1999 na potrzeby [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W wyniku dalszych przemian od 1 IX 2021 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5, Branżowa Szkoła I stopnia nr 5, Branżowa Szkoła II stopnia nr 5, Szkoła Policealna nr 5. {{author: AK}} <br/><br/> | + | Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych w 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas [[TECHNIKUM BUDOWLANE MINISTERSTWA BUDOWNICTWA MIAST I OSIEDLI | Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli]] (ul. Siennicka 11) oraz Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta [[OSIŃSKI MARIAN, profesor Politechniki Gdańskiej, patron ulicy | Mariana Osińskiego]]. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7), w 2012 – Technikum nr 6, wchodzące wcześniej w skład Zespołu Szkół Budowlano-Architektonicznych (ul. Powstańców Warszawskich 25). W 2014 wygaszono szkoły dla dorosłych i zaoczne: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkołę Policealną dla Dorosłych nr 5. Tym samym w 2015 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane) i Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (dawniej Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 rokiem Szkoła Rzemiosł Budowlanych). Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana w 1999 na potrzeby [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W wyniku dalszych przemian od 1 IX 2021 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5, Branżowa Szkoła I stopnia nr 5, Branżowa Szkoła II stopnia nr 5, Szkoła Policealna nr 5. {{author: AK}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Aktualna wersja na dzień 12:38, 22 sie 2023
PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO (PSB) w Gdańsku, al. Grunwaldzka 238. Zespół utworzony w 1951 ze szkół istniejących (od 1947) przy Hufcach Budowlanych „Świt” (al. Rokossowskiego, obecnie al. Zwycięstwa 18), przekształconych w 1949 w Państwowe Ośrodki Szkolenia Zawodowego nr VII i XVI, a w 1950 w Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego nr VII (szkoła: ul. Miszewskiego 12; warsztaty: al. Zwycięstwa 18). Funkcjonowały przy nim kursy czeladnicze i kursy majstrów, dwuletnia Szkoła Rzemiosł Budowlanych, Szkoła Pomocników Techników oraz półtoraroczna, następnie dwuletnia Szkoła Techników Budowlanych dla Pracujących. W 1951 Szkoła Techników została przemianowana na Technikum Budowlane, a naukę wydłużono do czterech lat. Technikum, a także Szkoła Rzemiosł Budowlanych i Technikum dla Pracujących, w 1954 otrzymało główny gmach w obecnej siedzibie.
Zespół podlegał Ministerstwu Budownictwa Przemysłowego, a po połączeniu resortów budowlanych w 1956 – Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Przyłączono wówczas Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli (ul. Siennicka 11) oraz Technikum Budownictwa Wiejskiego (Sopot, ul. Łokietka 23). W 1958 zespół otrzymał nazwę Państwowe Szkoły Budownictwa i został podporządkowany Ministerstwu Oświaty. 27 III 1980 PSB otrzymały imię architekta Mariana Osińskiego. W 2002 przyłączono część klas rozwiązanego Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 (al. Legionów 7), w 2012 – Technikum nr 6, wchodzące wcześniej w skład Zespołu Szkół Budowlano-Architektonicznych (ul. Powstańców Warszawskich 25). W 2014 wygaszono szkoły dla dorosłych i zaoczne: Technikum Uzupełniające dla Dorosłych nr 5, Szkołę Policealną dla Dorosłych nr 5. Tym samym w 2015 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5 (dawniej Technikum Budowlane) i Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 5 (dawniej Zasadnicza Szkoła Budowlana, przed 1968 rokiem Szkoła Rzemiosł Budowlanych). Przy szkole funkcjonowała bursa, przekazana w 1999 na potrzeby Uniwersytetu Gdańskiego. W wyniku dalszych przemian od 1 IX 2021 w skład PSB wchodziły: Technikum nr 5, Branżowa Szkoła I stopnia nr 5, Branżowa Szkoła II stopnia nr 5, Szkoła Policealna nr 5.
1951–1952 | Jarosław Dąbrowski (w latach 1950–1951 dyrektor Państwowego Ośrodka Szkolenia Zawodowego nr VII) |
1952–1953 | Mikołaj Doroszenko |
1953–1958 | Zdzisław Józefowicz |
1959–1961 | Witold Pietrzykowski |
1961–1962 | Edward Nowak |
1962–1966 | Rajmund Kamrowski |
1967–1972 | Zygmunt Dowgielewicz |
1972–1978 | Jerzy Cygański |
1978–1985 | Zbigniew Klaman |
1985–1992 | Czesław Sikorski |
1992–1997 | Jerzy Roman |
1997–2013 | Andrzej Jachnik |
2013–2014 | Maria Śliwińska (p.o.) |
2014– | Renata Wypasek |