WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów22.jpg|thumb|Bernardo Attolico, 1936 jako ambasador Włoch w Niemczech (obok Leni Riefenstahl)]] | [[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów22.jpg|thumb|Bernardo Attolico, 1936 jako ambasador Włoch w Niemczech (obok Leni Riefenstahl)]] | ||
[[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Adriaan van Hamel Joost (z lewej) wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | [[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Adriaan van Hamel Joost (z lewej) wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | ||
− | [[File:3_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Manfredo Gravina wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | + | [[File:3_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Manfredo Gravina wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku, przybył do Gdańska 24 VI 1929 autem z Rzymu]] |
[[File:4_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Pogrzeb komisarza Manfredo Graviny w Gdańsku 22 IX 1932 na cmentarzu w Świętym Wojciechu (zwłoki ekshumowano i pochowano we Włoszech, w Świętym Wojciechu zachował się nagrobek), na pierwszym planie biskup Eduard O’Rourke]] | [[File:4_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Pogrzeb komisarza Manfredo Graviny w Gdańsku 22 IX 1932 na cmentarzu w Świętym Wojciechu (zwłoki ekshumowano i pochowano we Włoszech, w Świętym Wojciechu zachował się nagrobek), na pierwszym planie biskup Eduard O’Rourke]] | ||
[[File:Nagrobek_Manfredo_Graviny.JPG|thumb|Nagrobek Manfredo Graviny na cmentarzu w Świętym Wojciechu, 2019]] | [[File:Nagrobek_Manfredo_Graviny.JPG|thumb|Nagrobek Manfredo Graviny na cmentarzu w Świętym Wojciechu, 2019]] | ||
Linia 11: | Linia 11: | ||
[[File:2__Carl_Jacob_Burckhardt.jpg|thumb|Carl Jacob Burckhardt (trzeci od lewej) podczas zwiedzania zamku w Warszawie, marzec 1937]] | [[File:2__Carl_Jacob_Burckhardt.jpg|thumb|Carl Jacob Burckhardt (trzeci od lewej) podczas zwiedzania zamku w Warszawie, marzec 1937]] | ||
'''WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939.''' w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). | '''WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939.''' w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). | ||
− | Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.<br/><br/> | + | Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Pierwszy z komisarzy, Reginald Tower, przybył do Gdańska 12 II 1920. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.<br/><br/> |
W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów [[LESTER SEÁN, komisarz Ligi Narodów | Seána Lestera]] z [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatem II WMG]] o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.<br/><br/> | W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów [[LESTER SEÁN, komisarz Ligi Narodów | Seána Lestera]] z [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatem II WMG]] o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.<br/><br/> | ||
Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ([[NOWY RATUSZ | Nowy Ratusz]]). {{author: MA}}<br /><br /> | Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ([[NOWY RATUSZ | Nowy Ratusz]]). {{author: MA}}<br /><br /> | ||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|+ Wysocy komisarze Ligi Narodów w II WMG | |+ Wysocy komisarze Ligi Narodów w II WMG | ||
|- | |- | ||
− | | | + | | 13 II 1920 – 15 XI 1920 |
| Reginald Tower (Wielka Brytynia) | | Reginald Tower (Wielka Brytynia) | ||
|- | |- | ||
− | | | + | | 15 XII 1920 – 3 I 1921 |
| Bernardo Attolico (Włochy) | | Bernardo Attolico (Włochy) | ||
|- | |- | ||
− | | | + | | 24 I 1921 – 3 II 1923 |
| Richard Haking (Wielka Brytania) | | Richard Haking (Wielka Brytania) | ||
|- | |- | ||
− | | | + | | 22 II 1923 – 22 II 1926 |
| Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania) | | Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania) | ||
|- | |- | ||
− | | | + | | 22 II 1926 – 1929 |
| [[HAMEL JOOST ADRIAAN VAN, Komisarz Ligi Narodów | Joost Adrian van Hamel]] (Holandia) | | [[HAMEL JOOST ADRIAAN VAN, Komisarz Ligi Narodów | Joost Adrian van Hamel]] (Holandia) | ||
|- | |- |
Aktualna wersja na dzień 10:08, 19 lip 2024
WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939. w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG).
Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na trzy lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Pierwszy z komisarzy, Reginald Tower, przybył do Gdańska 12 II 1920. Największe zaangażowanie LN w sprawy WMG miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów.
W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów Seána Lestera z Senatem II WMG o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji.
Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ( Nowy Ratusz).
13 II 1920 – 15 XI 1920 | Reginald Tower (Wielka Brytynia) |
15 XII 1920 – 3 I 1921 | Bernardo Attolico (Włochy) |
24 I 1921 – 3 II 1923 | Richard Haking (Wielka Brytania) |
22 II 1923 – 22 II 1926 | Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania) |
22 II 1926 – 1929 | Joost Adrian van Hamel (Holandia) |
1929–1932 | Manfredo Gravina (Włochy) |
1932–1933 | Helmer Rosting (Dania) |
1934–1937 | Seán Lester (Irlandia) |
1937–1939 | Carl Jakob Burckhardt (Szwajcaria) |