FABIANI-MADEYSKA IRENA ZOFIA, historyk, bibliotekarka
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''IRENA ZOFIA FABIANI-MADEYSKA''' (11 V 1911 Warszawa – 21 XII 1990 Gdańsk), historyk, | + | '''IRENA ZOFIA FABIANI-MADEYSKA''' (11 V 1911 Warszawa – 21 XII 1990 Gdańsk), historyk, bibliotekarka. Córka Wacława Fabiani (9 IX 1877 Piotrków Trybunalski – 30 VI 1950 Łódź) i Matyldy z domu Wasiewicz (28 XII 1877 – 22 I 1940). Po maturze w gimnazjum humanistycznym w latach 1929–1933 studiowała historię na UW. Od 1935 w Gdyni; pracowała w bibliotece [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], od 1938 kierowniczka biblioteki Urzędu Morskiego. Podczas II wojny światowej wysiedlona przez Niemców, mieszkała w Warszawie i Krakowie.<br/><br/> |
| + | Od 22 V 1945 w Gdańsku, zamieszkała przy ul. Sprzymierzonych 26 (ul. Wita Stwosza). Od 1 II 1946 pracowniczka [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]] (następnie [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk]]), kustoszka. Brała udział w rewindykacji rozproszonych w 1945 zbiorów biblioteki, kierowała Działem Czasopism, od 1950 Działem Rękopisów; wraz z [[PELCZAR MARIAN, dyrektor Biblioteki Gdańskiej PAN, patron ulicy | Marianem Pelczarem]] od 1947 zajmowała się wydawnictwami biblioteki i [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ NAUKI I SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki]] (w tym m.in. [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]). Po przejęciu 1955 Biblioteki Miejskiej przez Polską Akademię Nauk pomysłodawczyni nazwy (zatwierdzonej w 1957): Biblioteka Gdańska PAN. Od 1963 do emerytury w 1971 pracowniczka Instytutu Badań Literackich w Warszawie.<br/><br/> | ||
| + | Autorka prac: ''Kilka dat z życia Hondiusza'' (1954), ''Odwiedziny Gdańska w XIX wieku'' (1957), ''Gdzie rezydowali w Gdańsku królowie polscy'' (1976), ''Fundator Biblioteki Gdańskiej 1596 Jan Bernard Bonifacio markiz Orii'' (1991 i 1995). Od 1934 była żoną Tadeusza Madeyskiego, urodzonego we Włoszech syna Polaka z Kresów i Włoszki, absolwenta włoskiej szkoły morskiej z tytułem kapitana żeglugi wielkiej, oraz germanistyki, anglistyki, romanistyki i polonistyki w Wyższej Szkoły Handlowej w Wenecji, od 1928 w Polsce, absolwenta prawa na Uniwersytecie Warszawskim (1933), w semestrze 1931/32 sekretarza Korporacji Akademickiej „Ostoja”, urzędnika polsko-skandynawskiego towarzystwa transportowego „Polskarob”, społecznika, członka Komitetu Polsko-Włoskiego oraz Polskiego Związku Zachodniego rozstrzelanego 11 XI 1939 w Piaśnicy. Matka Barbary (ur. 1938), zamężnej Kolczyńskiej. Pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie. {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Oracki Tadeusz, ''Fabiani-Madeyska Irena'', w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement III, Gdańsk 2012, s. 73.<br/> | ||
| + | Pszczółkowska Lidia Z., ''Irena Zofia Fabiani Madeyska'', „Libri Gedanenses”, t. 25, 2007 (2009), s. 261–274.<br/> | ||
| + | ''Epitafia Piaśnickie: Tadeusz Madeyski'' - https://gdansk.tvp.pl/64891260/tadeusz-madeyski.<br/> | ||
| + | https://www.archiwumkorporacyjne.pl/index.php/muzeum-korporacyjne/warszawa/k-ostoja/ | ||
Aktualna wersja na dzień 08:24, 7 cze 2024
IRENA ZOFIA FABIANI-MADEYSKA (11 V 1911 Warszawa – 21 XII 1990 Gdańsk), historyk, bibliotekarka. Córka Wacława Fabiani (9 IX 1877 Piotrków Trybunalski – 30 VI 1950 Łódź) i Matyldy z domu Wasiewicz (28 XII 1877 – 22 I 1940). Po maturze w gimnazjum humanistycznym w latach 1929–1933 studiowała historię na UW. Od 1935 w Gdyni; pracowała w bibliotece Instytutu Bałtyckiego, od 1938 kierowniczka biblioteki Urzędu Morskiego. Podczas II wojny światowej wysiedlona przez Niemców, mieszkała w Warszawie i Krakowie.
Od 22 V 1945 w Gdańsku, zamieszkała przy ul. Sprzymierzonych 26 (ul. Wita Stwosza). Od 1 II 1946 pracowniczka Biblioteki Miejskiej (następnie Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk), kustoszka. Brała udział w rewindykacji rozproszonych w 1945 zbiorów biblioteki, kierowała Działem Czasopism, od 1950 Działem Rękopisów; wraz z Marianem Pelczarem od 1947 zajmowała się wydawnictwami biblioteki i Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (w tym m.in. „Rocznika Gdańskiego”). Po przejęciu 1955 Biblioteki Miejskiej przez Polską Akademię Nauk pomysłodawczyni nazwy (zatwierdzonej w 1957): Biblioteka Gdańska PAN. Od 1963 do emerytury w 1971 pracowniczka Instytutu Badań Literackich w Warszawie.
Autorka prac: Kilka dat z życia Hondiusza (1954), Odwiedziny Gdańska w XIX wieku (1957), Gdzie rezydowali w Gdańsku królowie polscy (1976), Fundator Biblioteki Gdańskiej 1596 Jan Bernard Bonifacio markiz Orii (1991 i 1995). Od 1934 była żoną Tadeusza Madeyskiego, urodzonego we Włoszech syna Polaka z Kresów i Włoszki, absolwenta włoskiej szkoły morskiej z tytułem kapitana żeglugi wielkiej, oraz germanistyki, anglistyki, romanistyki i polonistyki w Wyższej Szkoły Handlowej w Wenecji, od 1928 w Polsce, absolwenta prawa na Uniwersytecie Warszawskim (1933), w semestrze 1931/32 sekretarza Korporacji Akademickiej „Ostoja”, urzędnika polsko-skandynawskiego towarzystwa transportowego „Polskarob”, społecznika, członka Komitetu Polsko-Włoskiego oraz Polskiego Związku Zachodniego rozstrzelanego 11 XI 1939 w Piaśnicy. Matka Barbary (ur. 1938), zamężnej Kolczyńskiej. Pochowana na Cmentarzu Północnym w Warszawie.
Bibliografia:
Oracki Tadeusz, Fabiani-Madeyska Irena, w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, Suplement III, Gdańsk 2012, s. 73.
Pszczółkowska Lidia Z., Irena Zofia Fabiani Madeyska, „Libri Gedanenses”, t. 25, 2007 (2009), s. 261–274.
Epitafia Piaśnickie: Tadeusz Madeyski - https://gdansk.tvp.pl/64891260/tadeusz-madeyski.
https://www.archiwumkorporacyjne.pl/index.php/muzeum-korporacyjne/warszawa/k-ostoja/
