STURMHÖFEL BERNHARD MAXIMILIAN, artysta plastyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę STURMHÖFEL BERNHARD MAXIMILIAN na STURMHÖFEL BERNHARD MAXIMILIAN, artysta plastyk) |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Bernard_Maximilian_Sturmhofel_.jpg|thumb|Bernhard Maximilian Sturmhöfel]] | [[File:Bernard_Maximilian_Sturmhofel_.jpg|thumb|Bernhard Maximilian Sturmhöfel]] | ||
| − | '''BERNHARD MAXIMILIAN STURMHÖFEL''' (12 X 1853 Gdańsk – 6 V 1913 Gdańsk), artysta plastyk. Wnuk piekarza Christiana (1779–1836), syn piekarza Bernharda (1812 Schönbaum / Bierezovo, Prusy Wschodnie – 1896 Gdańsk), w Gdańsku od 1814, właścicieli kamienic przy Hundegasse 309 (ul. Ogarna 86) i 310 (nr 87). | + | '''BERNHARD MAXIMILIAN STURMHÖFEL''' (12 X 1853 Gdańsk – 6 V 1913 Gdańsk), artysta plastyk. Wnuk piekarza Christiana (1779–1836), syn piekarza Bernharda (1812 Schönbaum / Bierezovo, Prusy Wschodnie – 1896 Gdańsk), w Gdańsku od 1814, właścicieli kamienic przy Hundegasse 309 (ul. Ogarna 86) i 310 (nr 87, zob. [[FISCHERSCHE TÖCHTERSCHULE, szkoła | Fischersche Töchterschule]]). Jego matką była Susanna z domu Mirau (1819-1902), po śmierci której obie te kamienice przejął piekarz Friedrich Weiss z Johanissgasse 74 (ul. Świętojańska).<br/><br/> |
| − | Jego matką była Susanna z domu Mirau (1819-1902), po śmierci której obie te kamienice przejął piekarz Friedrich Weiss z Johanissgasse 74 (ul. Świętojańska).<br/><br/> | + | Tworzył portrety, pejzaże i obrazy o tematyce historycznej. W 1886, 1897, 1899, 1903, 1905, 1907, 1909 i 1911 brał udział w wystawach [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. Prowadził zajęcia najpierw w Państwowej Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (zob. [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewska Szkoła Sztuk Pięknych]]) w dawnym klasztorze franciszkańskim przy Fleischergasse 25 (ul. Rzeźnicka), później w klasie rzemiosła artystycznego [[PAŃSTWOWA RZEMIEŚLNICZA SZKOŁA DOKSZTAŁCAJĄCA | Państwowej Rzemieślniczej Szkoły Dokształcającej]] przy An der Großen Mühle 11/13 (ul. Wielkie Młyny).<br/><br/> |
| − | Tworzył portrety, pejzaże i obrazy o tematyce historycznej. W 1886, 1897, 1899, 1903, 1905, 1907, 1909 i 1911 | + | W 1892 mieszkał w rodzinnym domu przy Hundegasse 86 (ul. Ogarna), w 1912 przy Kaninchenberg 14 (ul. Górka). W zbiorach [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskiego]] znajdował się do 1939 jego obraz ''Der Tod des Danziger Bürgermeisters Konrad Letzkau'' (''Śmierć gdańskiego burmistrza Konrada Letzkaua'') ([[LETZKAU CONRAD, burmistrz Głównego Miasta Gdańska | Conrad Letzkau]]), po 1945 zaginiony. Kawaler. Zmarł na apopleksję. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| − | W | + | |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk nr 871/13 (akt zgonu).<br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 7 V 1913 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 18:38, 27 cze 2024
BERNHARD MAXIMILIAN STURMHÖFEL (12 X 1853 Gdańsk – 6 V 1913 Gdańsk), artysta plastyk. Wnuk piekarza Christiana (1779–1836), syn piekarza Bernharda (1812 Schönbaum / Bierezovo, Prusy Wschodnie – 1896 Gdańsk), w Gdańsku od 1814, właścicieli kamienic przy Hundegasse 309 (ul. Ogarna 86) i 310 (nr 87, zob. Fischersche Töchterschule). Jego matką była Susanna z domu Mirau (1819-1902), po śmierci której obie te kamienice przejął piekarz Friedrich Weiss z Johanissgasse 74 (ul. Świętojańska).
Tworzył portrety, pejzaże i obrazy o tematyce historycznej. W 1886, 1897, 1899, 1903, 1905, 1907, 1909 i 1911 brał udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Prowadził zajęcia najpierw w Państwowej Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (zob. Królewska Szkoła Sztuk Pięknych) w dawnym klasztorze franciszkańskim przy Fleischergasse 25 (ul. Rzeźnicka), później w klasie rzemiosła artystycznego Państwowej Rzemieślniczej Szkoły Dokształcającej przy An der Großen Mühle 11/13 (ul. Wielkie Młyny).
W 1892 mieszkał w rodzinnym domu przy Hundegasse 86 (ul. Ogarna), w 1912 przy Kaninchenberg 14 (ul. Górka). W zbiorach Muzeum Miejskiego znajdował się do 1939 jego obraz Der Tod des Danziger Bürgermeisters Konrad Letzkau (Śmierć gdańskiego burmistrza Konrada Letzkaua) ( Conrad Letzkau), po 1945 zaginiony. Kawaler. Zmarł na apopleksję.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk nr 871/13 (akt zgonu).
„Danziger Zeitung”, 7 V 1913 (nekrolog).
