GAWLIKOWSKA–HUECKEL KRYSTYNA, ekonomistka, prezes Instytutu Rozwoju

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
 
[[File: Gawlikowska_Krystyna.jpg |thumb| Krystyna Gawlikowska–Hueckel]]
 
[[File: Gawlikowska_Krystyna.jpg |thumb| Krystyna Gawlikowska–Hueckel]]
  
'''KRYSTYNA GAWLIKOWSKA–HUECKEL''' (ur. 8 XII 1947 Wrocław), ekonomistka, prezes Instytutu Rozwoju. Córka Tadeusza Gawlikowskiego (1914–1995), radcy prawnego i dyrektora ds. handlowych w sektorze kopalń rud żelaza w Częstochowie, oraz Olgi z domu Noszczyńskiej (1914–1985). Siostra Ewa, lekarz pediatra, mieszkającej w Częstochowie. <br/><br/>  
+
'''KRYSTYNA GAWLIKOWSKA–HUECKEL''' (ur. 8 XII 1947 Wrocław), ekonomistka, prezes Instytutu Rozwoju. Córka Tadeusza Gawlikowskiego (1914–1995), radcy prawnego i dyrektora ds. handlowych w sektorze kopalń rud żelaza w Częstochowie, oraz Olgi z domu Noszczyńskiej (1914–1985). Siostra Ewy, lekarza pediatry, mieszkającej w Częstochowie. <br/><br/>  
 
Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 11 (1961) i Liceum im. Juliusza Słowackiego (1961–1965) w Częstochowie. W latach 1965–1969 studiowała na Wydziale Morskim w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie (od 1970 Uniwersytet Gdański), zatrudniona po studiach na macierzystym Wydziale. Od 1973 doktor, na podstawie rozprawy ''Ekonomiczne i polityczne aspekty wzrostu gospodarczego Japonii po II wojnie światowej'' (promotor prof. [[RUDOWICZ BRONISŁAW, rektor Uniwersytetu Gdańskiego | Bronisław Rudowicz]]). W 1999 była stypendystką European University Institiute we Florencji. Od 2003 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja''. Profesor uczelniany od 2oo5 do 2018 w Katedrze Ekonomiki Integracji Europejskiej UG. Od 2016 prezes Instytutu Rozwoju z siedzibą w Sopocie.<br/><br/>
 
Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 11 (1961) i Liceum im. Juliusza Słowackiego (1961–1965) w Częstochowie. W latach 1965–1969 studiowała na Wydziale Morskim w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie (od 1970 Uniwersytet Gdański), zatrudniona po studiach na macierzystym Wydziale. Od 1973 doktor, na podstawie rozprawy ''Ekonomiczne i polityczne aspekty wzrostu gospodarczego Japonii po II wojnie światowej'' (promotor prof. [[RUDOWICZ BRONISŁAW, rektor Uniwersytetu Gdańskiego | Bronisław Rudowicz]]). W 1999 była stypendystką European University Institiute we Florencji. Od 2003 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja''. Profesor uczelniany od 2oo5 do 2018 w Katedrze Ekonomiki Integracji Europejskiej UG. Od 2016 prezes Instytutu Rozwoju z siedzibą w Sopocie.<br/><br/>
Badaczka problemów rozwoju regionalnego, procesów konwergencji, konkurencyjności i zdolności do konkurowania, a także wymiany międzynarodowej. Autorka i współautorka publikacji dotyczących rozwoju ekonomicznego i społecznego, polityki regionalnej, między innymi (we współautorstwie z [[ZIELIŃSKA-GŁĘBOCKA ANNA MARIA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Anną Zielińską–Głębocką]]), ''Integracja europejska. Od jednolitego rynku do unii walutowej'' (Warszawa 2004), ''Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja?'' (Gdańsk 2014); współautorka między innymi (z  Jackiem Szlachtą) ''Wrażliwość polskich regionów na wyzwania współczesnej gospodarki. Implikacje dla polityki rozwoju regionalnego'' (Warszawa 2014), (ze Stanisławem Umińskim) ''An Analysis of Poland’s Foreign Trade in the Light of the latest Theoretical Concepts. Implications for economic policy in the time of crisis'' (Warszawa 2016). <br/><br/>
+
Badaczka problemów rozwoju regionalnego, procesów konwergencji, konkurencyjności i zdolności do konkurowania, a także wymiany międzynarodowej. Autorka i współautorka publikacji dotyczących rozwoju ekonomicznego i społecznego, polityki regionalnej, m.in. (we współautorstwie z [[ZIELIŃSKA-GŁĘBOCKA ANNA MARIA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Anną Zielińską–Głębocką]]), ''Integracja europejska. Od jednolitego rynku do unii walutowej'' (Warszawa 2004), ''Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja?'' (Gdańsk 2014); współautorka m.in. (z  Jackiem Szlachtą) ''Wrażliwość polskich regionów na wyzwania współczesnej gospodarki. Implikacje dla polityki rozwoju regionalnego'' (Warszawa 2014), (ze Stanisławem Umińskim) ''An Analysis of Poland’s Foreign Trade in the Light of the latest Theoretical Concepts. Implications for economic policy in the time of crisis'' (Warszawa 2016). <br/><br/>
Była organizatorką i kierowała studiami podyplomowymi na Wydziale Ekonomicznym UG: „Integracja europejska. Dostosowania gospodarki Polski do Unii Europejskiej” (1992–2002) oraz „Rozwój regionalny i Fundusze Strukturalne. Kierowanie projektami” (2002–2010). Uzyskała granty Komisji Europejskiej w ramach Jean Monnet Module (1996), Jean Monnet Permanent Course (1998), grant ma studia podyplomowe w ramach programu TESSA (kształcenie w dziedzinach strategicznie ważnych, 1996) i z programu Management Box (1998).<br/><br/>
+
Była organizatorką i kierowała studiami podyplomowymi na Wydziale Ekonomicznym UG: „Integracja europejska. Dostosowania gospodarki Polski do Unii Europejskiej” (1992–2002) oraz „Rozwój regionalny i Fundusze Strukturalne. Kierowanie projektami” (2002–2010). Uzyskała granty Komisji Europejskiej w ramach Jean Monnet Module (1996), Jean Monnet Permanent Course (1998), grant na studia podyplomowe w ramach programu TESSA (kształcenie w dziedzinach strategicznie ważnych, 1996) i z programu Management Box (1998).<br/><br/>
W 1993–2000 członkini Speakers Team Europe, zespołu wykładowców informującego o problemach integracji (utworzonego przez Komisję Europejską), w 1998–2001 kolegium Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie. Od 2008 do 2011 przedstawicielka Polski, Bułgarii i Albanii (Board Director) w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Od 2008 do 2022 członkini Zespołu Problemowego ds. Polityki Regionalnej i Przestrzennej Polski i Europy Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.<br/><br/>
+
W 1993–2000 członkini Speakers Team Europe, zespołu wykładowców informujących o problemach integracji (utworzonego przez Komisję Europejską), w 1998–2001 kolegium Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie. Od 2008 do 2011 przedstawicielka Polski, Bułgarii i Albanii (Board Director) w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Od 2008 do 2022 członkini Zespołu Problemowego ds. Polityki Regionalnej i Przestrzennej Polski i Europy Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk (PAN).<br/><br/>
Wyróżniona w konkursie im. Mrongowiusza na najlepszego nauczyciela akademickiego (2016), odznaczona Medalem Edukacji Narodowej (2017) oraz medalem 50-lecia Uniwersytetu Gdańskiego (2021).<br/><br/>
+
Wyróżniona w konkursie im. [[MRONGOWIUSZ KRZYSZTOF CELESTYN, kaznodzieja, językoznawca, patron ulicy | Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza]] na najlepszego nauczyciela akademickiego (2016), odznaczona Medalem Edukacji Narodowej (2017) oraz medalem 50-lecia Uniwersytetu Gdańskiego (2021).<br/><br/>
Żona Krzysztofa Hueckla, architekta, w latach 2000–2011 naczelnika Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Sopocie. Matka Magdaleny Hueckel–Śliwińskiej, absolwentki Wydziału Malarstwa i Grafiki [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] w Gdańsku, specjalizującej się w fotografii artystycznej i teatralnej, autorki i współautorki wystaw fotograficznych oraz albumów fotograficzne „Anima. Obrazy z Afryki 2005–2013” (2014) oraz „Teatr” (2015), od 2006 członkini Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Warszawskiego, oraz Tomasza Hueckla, absolwenta International Business Wydziału Ekonomiczny UG oraz Wydziału Informatyki i Ekonometrii Uniwersytetu Warszawskiego, pracującego w firmie InfoCredit w Warszawie. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
Żona Krzysztofa Hueckla, architekta, w latach 2000–2011 naczelnika Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Sopocie. Matka Magdaleny Hueckel–Śliwińskiej (ur. 1978), absolwentki Wydziału Malarstwa i Grafiki [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]] w Gdańsku, Vysokej školy výtvarných umení  w Bratysławie (Słowacja) oraz Schule für Gestalltung w St. Gallen (Szwajcaria),
 +
specjalizującej się w fotografii artystycznej i teatralnej, autorki i współautorki wystaw fotograficznych oraz albumów fotograficznych „Anima. Obrazy z Afryki 2005–2013” (2014) oraz „Teatr” (2015), od 2006 członkini Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Warszawskiego, oraz Tomasza Hueckla, absolwenta International Business Wydziału Ekonomiczny UG oraz Wydziału Informatyki i Ekonometrii Uniwersytetu Warszawskiego, pracującego w firmie InfoCredit w Warszawie. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Aktualna wersja na dzień 07:38, 2 lip 2024

Krystyna Gawlikowska–Hueckel

KRYSTYNA GAWLIKOWSKA–HUECKEL (ur. 8 XII 1947 Wrocław), ekonomistka, prezes Instytutu Rozwoju. Córka Tadeusza Gawlikowskiego (1914–1995), radcy prawnego i dyrektora ds. handlowych w sektorze kopalń rud żelaza w Częstochowie, oraz Olgi z domu Noszczyńskiej (1914–1985). Siostra Ewy, lekarza pediatry, mieszkającej w Częstochowie.

Absolwentka Szkoły Podstawowej nr 11 (1961) i Liceum im. Juliusza Słowackiego (1961–1965) w Częstochowie. W latach 1965–1969 studiowała na Wydziale Morskim w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie (od 1970 Uniwersytet Gdański), zatrudniona po studiach na macierzystym Wydziale. Od 1973 doktor, na podstawie rozprawy Ekonomiczne i polityczne aspekty wzrostu gospodarczego Japonii po II wojnie światowej (promotor prof. Bronisław Rudowicz). W 1999 była stypendystką European University Institiute we Florencji. Od 2003 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja. Profesor uczelniany od 2oo5 do 2018 w Katedrze Ekonomiki Integracji Europejskiej UG. Od 2016 prezes Instytutu Rozwoju z siedzibą w Sopocie.

Badaczka problemów rozwoju regionalnego, procesów konwergencji, konkurencyjności i zdolności do konkurowania, a także wymiany międzynarodowej. Autorka i współautorka publikacji dotyczących rozwoju ekonomicznego i społecznego, polityki regionalnej, m.in. (we współautorstwie z Anną Zielińską–Głębocką), Integracja europejska. Od jednolitego rynku do unii walutowej (Warszawa 2004), Procesy rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej. Konwergencja czy polaryzacja? (Gdańsk 2014); współautorka m.in. (z Jackiem Szlachtą) Wrażliwość polskich regionów na wyzwania współczesnej gospodarki. Implikacje dla polityki rozwoju regionalnego (Warszawa 2014), (ze Stanisławem Umińskim) An Analysis of Poland’s Foreign Trade in the Light of the latest Theoretical Concepts. Implications for economic policy in the time of crisis (Warszawa 2016).

Była organizatorką i kierowała studiami podyplomowymi na Wydziale Ekonomicznym UG: „Integracja europejska. Dostosowania gospodarki Polski do Unii Europejskiej” (1992–2002) oraz „Rozwój regionalny i Fundusze Strukturalne. Kierowanie projektami” (2002–2010). Uzyskała granty Komisji Europejskiej w ramach Jean Monnet Module (1996), Jean Monnet Permanent Course (1998), grant na studia podyplomowe w ramach programu TESSA (kształcenie w dziedzinach strategicznie ważnych, 1996) i z programu Management Box (1998).

W 1993–2000 członkini Speakers Team Europe, zespołu wykładowców informujących o problemach integracji (utworzonego przez Komisję Europejską), w 1998–2001 kolegium Najwyższej Izby Kontroli w Warszawie. Od 2008 do 2011 przedstawicielka Polski, Bułgarii i Albanii (Board Director) w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Od 2008 do 2022 członkini Zespołu Problemowego ds. Polityki Regionalnej i Przestrzennej Polski i Europy Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk (PAN).

Wyróżniona w konkursie im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza na najlepszego nauczyciela akademickiego (2016), odznaczona Medalem Edukacji Narodowej (2017) oraz medalem 50-lecia Uniwersytetu Gdańskiego (2021).

Żona Krzysztofa Hueckla, architekta, w latach 2000–2011 naczelnika Wydziału Architektury Urzędu Miejskiego w Sopocie. Matka Magdaleny Hueckel–Śliwińskiej (ur. 1978), absolwentki Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, Vysokej školy výtvarných umení w Bratysławie (Słowacja) oraz Schule für Gestalltung w St. Gallen (Szwajcaria), specjalizującej się w fotografii artystycznej i teatralnej, autorki i współautorki wystaw fotograficznych oraz albumów fotograficznych „Anima. Obrazy z Afryki 2005–2013” (2014) oraz „Teatr” (2015), od 2006 członkini Związku Polskich Artystów Fotografików Okręgu Warszawskiego, oraz Tomasza Hueckla, absolwenta International Business Wydziału Ekonomiczny UG oraz Wydziału Informatyki i Ekonometrii Uniwersytetu Warszawskiego, pracującego w firmie InfoCredit w Warszawie. BM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania