ZIĘBA STANISŁAW, infułat
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | [[ | + | [[File: Ks._Stanisław_Zięba_2005.jpg |thumb| Ks. Stanisław Zięba (na pierwszym planie) podczas święceń biskupich [[KASYNA RYSZARD, biskup | Ryszarda Kasyny]], kościół NMP w Gdańsku, 2 IV 2005]] |
+ | |||
+ | '''STANISŁAW ZIĘBA''' (ur. 9 XI 1938 Mszanka koło Gorlic), infułat, wikariusz biskupi do spraw nadzwyczajnych [[ARCHIDIECEZJA GDAŃSKA | archidiecezji gdańskiej]]. Jeden z dziesięciorga dzieci Jana i Zofii. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości. W 1953, po rocznej nauce gry na organach u organisty z sąsiedniej parafii w Łużnej, został organistą kościoła parafialnego w Moszczenicy. W 1957 absolwent liceum ogólnokształcącego w Gorlicach, w 1961 średniej szkoły muzycznej (później Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina) w Nowym Sączu w klasie fortepianu, z dodatkową nauką gry na skrzypcach i śpiewu solowego. W latach 1963–1969 studiował w [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Biskupim Seminarium Duchownym]] w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 8 VI 1969 z rąk biskupa [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | Edmunda Nowickiego]]. Mszę prymicyjną odprawił 15 VI 1969 w rodzimej parafii w Moszczenicy. Od 1 VII 1969 wikariusz w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie. W latach 1971–1975 odbył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kończąc je magisterium z muzykologii tamtejszego Instytutu Muzyki Kościelnej i licencjatem z teologii.<br/><br/> | ||
+ | Od 1 I 1976 przewodniczący Komitetu ds. organizacji diecezjalnego odpustu ku czci św. Wojciecha, od 22 III 2017 jego członek. Od 22 VI 1976 wykładowca muzyki kościelnej w Biskupim Seminarium Duchownym w Oliwie. Od 1 IX 1976 pomoc liturgiczna kościele (katedrze) Trójcy Świętej, od 1 X 1978 tamże rezydent. Od 2 IV 1980 przewodniczący komisji ds. śpiewu kościelnego i muzyki (od 25 III 1992 archidiecezjalnej Komisji do Spraw Śpiewu i Muzyki Sakralnej). Na zlecenie biskupa [[KACZMAREK LECH, biskup gdański | Lecha Kaczmarka]] zawiadywał całokształtem zagadnień związanych z muzyką kościelną w diecezji gdańskiej. We współpracy z [[PERUCKI ROMAN, prorektor Akademii Muzycznej | Romanem Peruckim]] prowadził wykłady z muzyki kościelnej, nadzorował sprowadzanie używanych organów, głównie z Niemiec, między innymi do kościołów w Bojanie, Pruszczu Gdańskim, [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (Piecki) | kościoła Bożego Ciała]] w Gdańsku–[[PIECKI|Pieckach]] oraz [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY MATKI KOŚCIOŁA I ŚW. KATARZYNY SZWEDZKIEJ | kościół Najświętszej Maryi Panny Kościoła i św. Katarzyny Szwedzkiej]] na Zielonym Trójkącie ([[MŁYNISKA | Młyniska]]), oraz budowę nowych, między innymi w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY| kościele św. Brygidy]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. STANISŁAWA BISKUPA MĘCZENNIKA | kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika]], kolegiacie Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni czy kościele św. Andrzeja Boboli w Sopocie. Przyczynił się do utworzeniu Katedry Muzyki Kościelnej na [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej]] w Gdańsku. <br/><br/> | ||
+ | Pracował z chórami kościelnymi, między innymi zabiegał o ich tworzenie w parafiach, w których dotąd nie funkcjonowały, sugerował oddzielanie funkcji dyrygenta chóru i organisty parafialnego dla polepszenia jakości ich artystycznej ekspresji, tworzył okazje do ich prezentacji nie tylko przez nowe konkursy i festiwale (jak Festiwal Maria Cantat, Festiwal Muzyki Polskiej w kościele Bożego Ciała w Gdańsku-Pieckach, Festiwal Pieśni Wielkopostnej w Kielnie, Ogólnopolski Festiwal Muzyki Religijnej im. Ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi czy Festiwalu Piosenki Religijnej w Jastarni).<br/><br/> | ||
+ | Od 10 XI 1983 diecezjalny koordynator i sekretarz Krajowego Duszpasterstwa Ludzi Morza, od 1986 diecezjalny opiekun służby liturgicznej (w tym między innymi chórmistrzów i organistów) i wicekanclerz Kurii Biskupiej w Oliwie. Od 1 I 1990 doktor teologii, od 11 I 1991 cenzor ksiąg religijnych. Od 17 I 1991 do 20 I 2013 kanclerz Kurii Biskupiej w Oliwie. Od 2 III 1993 do 1 IX 2012 delegat arcybiskupi do spraw zakonnych, od 24 VI 1993 członek Komisji Liturgicznej Archidiecezji Gdańskiej oraz diecezjalny duszpasterz organistów. Od 28 XII 1995 do 28 XII 2000 członek Kolegium Konsultorów, od 28 XII 1995 Rady Kapłańskiej Archidiecezji Gdańskiej (od 6 III 2006 do 27 II 2011 członek jej Sekretariatu). Członek Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001).<br/><br/> | ||
+ | Od 4 IV 1996 kapelan, od 9 VII 2001 prałat honorowy Jego Świątobliwości, od 13 VI 2009 protonotariusz apostolski (infułat). Od 2 XII 1987 kanonik honorowy Kapituły Katedralnej Gdańskiej, od 17 IX 1992 kanonik gremialny Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. Od 21 I 2013 wikariusz biskupi do spraw nadzwyczajnych, od 27 VIII 2014 asystent kościelny Towarzystwa Ducha Świętego, od 15 VI 2020 kustosz oliwskich organów.<br/><br/> | ||
+ | Autor między innym: ''Bóg w życiu wielkich kompozytorów'' (Pelplin–Gdańsk 2001), ''Myśli na co dzień i od święta'' (Gdańsk 2021), współautor (z ks. dr [[KOWNACKI JERZY, proboszcz kościoła św. Piotra i Pawła | ks. Jerzym Kownackim]], ks. prof. Antonim Misiaczkiem i ks. dr. hab. Andrzejem Kowalczykiem) ''Księża bez cenzury. Rozmowy pod koloratką'' (Kraków 2018).<br/><br/> | ||
+ | Uhonorowany między innymi Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska za osiągnięcia artystyczne i kulturalne z okazji 50-lecia istnienia Gdańskiego Seminarium Duchownego (2007). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:44, 5 lis 2022
STANISŁAW ZIĘBA (ur. 9 XI 1938 Mszanka koło Gorlic), infułat, wikariusz biskupi do spraw nadzwyczajnych archidiecezji gdańskiej. Jeden z dziesięciorga dzieci Jana i Zofii. Ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości. W 1953, po rocznej nauce gry na organach u organisty z sąsiedniej parafii w Łużnej, został organistą kościoła parafialnego w Moszczenicy. W 1957 absolwent liceum ogólnokształcącego w Gorlicach, w 1961 średniej szkoły muzycznej (później Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina) w Nowym Sączu w klasie fortepianu, z dodatkową nauką gry na skrzypcach i śpiewu solowego. W latach 1963–1969 studiował w Biskupim Seminarium Duchownym w Gdańsku–Oliwie. Święcenia kapłańskie przyjął 8 VI 1969 z rąk biskupa Edmunda Nowickiego. Mszę prymicyjną odprawił 15 VI 1969 w rodzimej parafii w Moszczenicy. Od 1 VII 1969 wikariusz w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Oliwie. W latach 1971–1975 odbył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kończąc je magisterium z muzykologii tamtejszego Instytutu Muzyki Kościelnej i licencjatem z teologii.
Od 1 I 1976 przewodniczący Komitetu ds. organizacji diecezjalnego odpustu ku czci św. Wojciecha, od 22 III 2017 jego członek. Od 22 VI 1976 wykładowca muzyki kościelnej w Biskupim Seminarium Duchownym w Oliwie. Od 1 IX 1976 pomoc liturgiczna kościele (katedrze) Trójcy Świętej, od 1 X 1978 tamże rezydent. Od 2 IV 1980 przewodniczący komisji ds. śpiewu kościelnego i muzyki (od 25 III 1992 archidiecezjalnej Komisji do Spraw Śpiewu i Muzyki Sakralnej). Na zlecenie biskupa Lecha Kaczmarka zawiadywał całokształtem zagadnień związanych z muzyką kościelną w diecezji gdańskiej. We współpracy z Romanem Peruckim prowadził wykłady z muzyki kościelnej, nadzorował sprowadzanie używanych organów, głównie z Niemiec, między innymi do kościołów w Bojanie, Pruszczu Gdańskim, kościoła Bożego Ciała w Gdańsku–Pieckach oraz kościół Najświętszej Maryi Panny Kościoła i św. Katarzyny Szwedzkiej na Zielonym Trójkącie ( Młyniska), oraz budowę nowych, między innymi w kościele św. Brygidy, kościele św. Stanisława Biskupa Męczennika, kolegiacie Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni czy kościele św. Andrzeja Boboli w Sopocie. Przyczynił się do utworzeniu Katedry Muzyki Kościelnej na Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Pracował z chórami kościelnymi, między innymi zabiegał o ich tworzenie w parafiach, w których dotąd nie funkcjonowały, sugerował oddzielanie funkcji dyrygenta chóru i organisty parafialnego dla polepszenia jakości ich artystycznej ekspresji, tworzył okazje do ich prezentacji nie tylko przez nowe konkursy i festiwale (jak Festiwal Maria Cantat, Festiwal Muzyki Polskiej w kościele Bożego Ciała w Gdańsku-Pieckach, Festiwal Pieśni Wielkopostnej w Kielnie, Ogólnopolski Festiwal Muzyki Religijnej im. Ks. Stanisława Ormińskiego w Rumi czy Festiwalu Piosenki Religijnej w Jastarni).
Od 10 XI 1983 diecezjalny koordynator i sekretarz Krajowego Duszpasterstwa Ludzi Morza, od 1986 diecezjalny opiekun służby liturgicznej (w tym między innymi chórmistrzów i organistów) i wicekanclerz Kurii Biskupiej w Oliwie. Od 1 I 1990 doktor teologii, od 11 I 1991 cenzor ksiąg religijnych. Od 17 I 1991 do 20 I 2013 kanclerz Kurii Biskupiej w Oliwie. Od 2 III 1993 do 1 IX 2012 delegat arcybiskupi do spraw zakonnych, od 24 VI 1993 członek Komisji Liturgicznej Archidiecezji Gdańskiej oraz diecezjalny duszpasterz organistów. Od 28 XII 1995 do 28 XII 2000 członek Kolegium Konsultorów, od 28 XII 1995 Rady Kapłańskiej Archidiecezji Gdańskiej (od 6 III 2006 do 27 II 2011 członek jej Sekretariatu). Członek Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001).
Od 4 IV 1996 kapelan, od 9 VII 2001 prałat honorowy Jego Świątobliwości, od 13 VI 2009 protonotariusz apostolski (infułat). Od 2 XII 1987 kanonik honorowy Kapituły Katedralnej Gdańskiej, od 17 IX 1992 kanonik gremialny Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej. Od 21 I 2013 wikariusz biskupi do spraw nadzwyczajnych, od 27 VIII 2014 asystent kościelny Towarzystwa Ducha Świętego, od 15 VI 2020 kustosz oliwskich organów.
Autor między innym: Bóg w życiu wielkich kompozytorów (Pelplin–Gdańsk 2001), Myśli na co dzień i od święta (Gdańsk 2021), współautor (z ks. dr ks. Jerzym Kownackim, ks. prof. Antonim Misiaczkiem i ks. dr. hab. Andrzejem Kowalczykiem) Księża bez cenzury. Rozmowy pod koloratką (Kraków 2018).
Uhonorowany między innymi Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska za osiągnięcia artystyczne i kulturalne z okazji 50-lecia istnienia Gdańskiego Seminarium Duchownego (2007).