BEHREND MAXIMILIAN, kupiec
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''MAXIMILIAN BEHREND''' (26 IV 1822 Gdańsk – 28 XII 1890 Londyn), kupiec. Syn [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR, kupiec | Wilhelma Michaela Theodora Behrenda]]. Po uzyskaniu w Gdańsku podstawowego wykształcenia rozpoczął w wieku 14 lat naukę zawodu kupca w ojcowskim kantorze. Odbył następnie staże w zaprzyjaźnionych z ojcem firmach angielskich.<br/><br/> | '''MAXIMILIAN BEHREND''' (26 IV 1822 Gdańsk – 28 XII 1890 Londyn), kupiec. Syn [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR, kupiec | Wilhelma Michaela Theodora Behrenda]]. Po uzyskaniu w Gdańsku podstawowego wykształcenia rozpoczął w wieku 14 lat naukę zawodu kupca w ojcowskim kantorze. Odbył następnie staże w zaprzyjaźnionych z ojcem firmach angielskich.<br/><br/> | ||
| − | Od 1845/1846 wspólnie ze starszym bratem [[BEHREND HEINRICH THEODOR, kupiec, radny | Heinrichem Theodorem]] kierował firmą | + | Od 1845/1846 wspólnie ze starszym bratem [[BEHREND HEINRICH THEODOR, kupiec, radny | Heinrichem Theodorem]] kierował firmą „Theodor Behrend & Co.”. Ważniejsze decyzje biznesowe bracia podejmowali po konsultacji z ojcem, w tym o zakupie 1 V 1849 [[FABRYKA KARABINÓW | fabryki karabinów]] przy Weidengasse 21 (ul. Łąkowa). Po tym zakupie nazwa firmy uległa zmianie na „Theodor Behrend & Comp., Ferd. Geschkat Success.” (spadkobiercy). Przedsięwzięcie to zakończyło się w 1853 bankructwem. Po nagłej śmierci ojca w 1851 wraz z bratem został współwłaścicielem rodzinnej firmy z kantorem w 1854 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), trzecim udziałowcem był stryj [[BEHREND PAUL AUGUST ADOLPH, kupiec | Paul August Adolph Behrend]], którego po śmierci w 1853 zastąpił jego syn, [[BEHREND FELIX ADOLPH, kupiec | Felix Adolph]]. |
Był współudziałowcem innych gdańskich firm zajmujących się eksportem drewna do Anglii. Działał przy powstaniu w 1857 [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK | Danziger Privat-Aktien-Bank]]. W 1846 był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | Był współudziałowcem innych gdańskich firm zajmujących się eksportem drewna do Anglii. Działał przy powstaniu w 1857 [[DANZIGER PRIVAT-AKTIEN-BANK | Danziger Privat-Aktien-Bank]]. W 1846 był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]].<br/><br/> | ||
| − | Po plajcie interesów prowadzonych z bratem (szerzej w jego biogramie) od | + | Po plajcie interesów prowadzonych z bratem (szerzej w jego biogramie) od 1864 mieszkał i działał w Londynie, gdzie był kupcem zajmującym się hurtowym handlem, głównie zbożem i jego przetworami, współpracując także z gdańskimi firmami. W 1865 prowadził firmę "Maximilian & Co. Corn Merchants", w 1877 „Max Behrend & Co Corn Merchants” („Maximilian i S-ka Sprzedawcy Zboża”), w 1899 „Behrend & Sohn”. W 1850 w kościele St. George w Londynie ożenił się z poznaną w Anglii Marią Luisą (zwaną „Gigia”) (1832 Anglia – 14 VI 1869 Londyn), córką mieszkającego w Anglii irlandzkiego kompozytora Michaela Balfe (1808–1870) i Liny Rosy (1806–1888). W latach 1854–1864 podczas pobytów w Gdańsku mieszkał z rodziną w dawnej letniej willi ojca we [[WRZESZCZ | Wrzeszczu]] przy obecnej al. Grunwaldzkiej 126. <br/><br/> |
| − | Miał synów Theodora (ur. 3 VIII 1852 Gdańsk), Arthura Henry’ego (2 X 1853 Gdańsk – 1935 Londyn) znanego angielskiego kompozytora, Georga (ur. 14 VIII 1855 Gdańsk), Alfreda (ur. 24 VIII 1856 Gdańsk), Friedricha Moritza Theodora (Fritza) (ur. 8 XI 1857 Berlin), Ottona (ur. 1864 Gdańsk) oraz córki Line Rosę (ur. 17 I 1859 Berlin) i Pepitę (ur. 1865 Londyn). Potomkowie żyją w Anglii i obecnie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Miał synów Theodora (ur. 3 VIII 1852 Gdańsk), Arthura Henry’ego (2 X 1853 Gdańsk – 1935 Londyn) znanego angielskiego kompozytora, Georga (ur. 14 VIII 1855 Gdańsk), Alfreda (ur. 24 VIII 1856 Gdańsk), Friedricha Moritza Theodora (Fritza) (ur. 8 XI 1857 Berlin), Ottona (ur. 1864 Gdańsk) oraz córki Line Rosę (ur. 17 I 1859 Berlin) i Pepitę (ur. 1865 Londyn). Potomkowie żyją w Anglii i obecnie. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 30 XII 1890 (nekrolog). <br/> | ||
| + | ''Aus dem Tagebuch meines Vaters Theodor Behrend zu Danzig'', hrsg. v. Karl Raimond Behrend, Königsberg 1896, s. 35 i nn. | ||
Aktualna wersja na dzień 10:56, 16 lip 2024
MAXIMILIAN BEHREND (26 IV 1822 Gdańsk – 28 XII 1890 Londyn), kupiec. Syn Wilhelma Michaela Theodora Behrenda. Po uzyskaniu w Gdańsku podstawowego wykształcenia rozpoczął w wieku 14 lat naukę zawodu kupca w ojcowskim kantorze. Odbył następnie staże w zaprzyjaźnionych z ojcem firmach angielskich.
Od 1845/1846 wspólnie ze starszym bratem Heinrichem Theodorem kierował firmą „Theodor Behrend & Co.”. Ważniejsze decyzje biznesowe bracia podejmowali po konsultacji z ojcem, w tym o zakupie 1 V 1849 fabryki karabinów przy Weidengasse 21 (ul. Łąkowa). Po tym zakupie nazwa firmy uległa zmianie na „Theodor Behrend & Comp., Ferd. Geschkat Success.” (spadkobiercy). Przedsięwzięcie to zakończyło się w 1853 bankructwem. Po nagłej śmierci ojca w 1851 wraz z bratem został współwłaścicielem rodzinnej firmy z kantorem w 1854 przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki), trzecim udziałowcem był stryj Paul August Adolph Behrend, którego po śmierci w 1853 zastąpił jego syn, Felix Adolph.
Był współudziałowcem innych gdańskich firm zajmujących się eksportem drewna do Anglii. Działał przy powstaniu w 1857 Danziger Privat-Aktien-Bank. W 1846 był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Po plajcie interesów prowadzonych z bratem (szerzej w jego biogramie) od 1864 mieszkał i działał w Londynie, gdzie był kupcem zajmującym się hurtowym handlem, głównie zbożem i jego przetworami, współpracując także z gdańskimi firmami. W 1865 prowadził firmę "Maximilian & Co. Corn Merchants", w 1877 „Max Behrend & Co Corn Merchants” („Maximilian i S-ka Sprzedawcy Zboża”), w 1899 „Behrend & Sohn”. W 1850 w kościele St. George w Londynie ożenił się z poznaną w Anglii Marią Luisą (zwaną „Gigia”) (1832 Anglia – 14 VI 1869 Londyn), córką mieszkającego w Anglii irlandzkiego kompozytora Michaela Balfe (1808–1870) i Liny Rosy (1806–1888). W latach 1854–1864 podczas pobytów w Gdańsku mieszkał z rodziną w dawnej letniej willi ojca we Wrzeszczu przy obecnej al. Grunwaldzkiej 126.
Miał synów Theodora (ur. 3 VIII 1852 Gdańsk), Arthura Henry’ego (2 X 1853 Gdańsk – 1935 Londyn) znanego angielskiego kompozytora, Georga (ur. 14 VIII 1855 Gdańsk), Alfreda (ur. 24 VIII 1856 Gdańsk), Friedricha Moritza Theodora (Fritza) (ur. 8 XI 1857 Berlin), Ottona (ur. 1864 Gdańsk) oraz córki Line Rosę (ur. 17 I 1859 Berlin) i Pepitę (ur. 1865 Londyn). Potomkowie żyją w Anglii i obecnie.
Bibliografia:
„Danziger Zeitung”, 30 XII 1890 (nekrolog).
Aus dem Tagebuch meines Vaters Theodor Behrend zu Danzig, hrsg. v. Karl Raimond Behrend, Königsberg 1896, s. 35 i nn.
