SCHMIDT JACOB, ławnik
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Jacob_Schmidt_epitafium.jpg |thumb| Obraz z motywem | + | [[File: Jacob_Schmidt_epitafium.jpg |thumb| Obraz z motywem Sądu Ostatecznego z epitafium Jacoba Schmidta]] |
| − | '''JACOB SCHMIDT''' (1529 Gdańsk – 29 IV 1596 Gdańsk), ławnik [[STARE MIASTO | Starego Miasta Gdańska]]. Syn Martina (około 1490 Gdańsk – 1544 Gdańsk), od 1520 również ławnika Starego Miasta. Był mistrzem rzeźnickim. Ławnikiem został w 1570, zwolniony w 1576 – w okresie sporów w Gdańsku w kwestii poparcia dwóch kandydatów do polskiego tronu (cesarza Maksymiliana II Habsburga lub księcia siedmiogrodzkiego Stefana Batorego, [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]]) – ponownie wybrany w 1579. Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza od około 1559 żona nie jest znana z imienia, drugą, poślubioną około 1565, była Anna Gronau (Grunau).<br/><br/> | + | [[File: Jacob_Schmidt_epitafium_rodzina.jpg |thumb| Rodzina Jacoba Schmidta, fragment epitafium]] |
| + | '''JACOB SCHMIDT''' (1529 Gdańsk – 29 IV 1596 Gdańsk), ławnik [[STARE MIASTO | Starego Miasta Gdańska]]. Syn Martina (około 1490 Gdańsk – 1544 Gdańsk), od 1520 również ławnika Starego Miasta. Był mistrzem rzeźnickim. Ławnikiem został w 1570, zwolniony w 1576 – w okresie sporów w Gdańsku w kwestii poparcia dwóch kandydatów do polskiego tronu (cesarza Maksymiliana II Habsburga lub księcia siedmiogrodzkiego Stefana Batorego, [[WOJNA GDAŃSKA Z KRÓLEM POLSKIM STEFANEM BATORYM | wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym]]) – ponownie wybrany w 1579. Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza od około 1559 żona nie jest znana z imienia, drugą, poślubioną około 1565, była Anna Gronau (Grunau) (zm. 29 IV 1595 Gdańsk).<br/><br/> | ||
Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], gdzie ufundowano mu epitafium z obrazem o tematyce Sądu Ostatecznego, z gmerkiem na obramowaniu między postaciami Wiary i Cnoty. Na obrazie epitafijnym przedstawiony został z synem Jacobem, kolejnymi żonami i trzema córkami, w tym jedną dorosłą i pozostałymi zmarłymi w dzieciństwie. Po 1945 epitafium przekazano do gdańskiego [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]]. <br/><br/> | Pochowany w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], gdzie ufundowano mu epitafium z obrazem o tematyce Sądu Ostatecznego, z gmerkiem na obramowaniu między postaciami Wiary i Cnoty. Na obrazie epitafijnym przedstawiony został z synem Jacobem, kolejnymi żonami i trzema córkami, w tym jedną dorosłą i pozostałymi zmarłymi w dzieciństwie. Po 1945 epitafium przekazano do gdańskiego [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]]. <br/><br/> | ||
| − | Syn Jacob (zm. 15 VI 1611 Gdańsk) | + | Syn Jacob (zm. 15 VI 1611 Gdańsk) w 1593–1594 przebywał na studiach w Wittenberdze, od 1609 także był ławnikiem Starego Miasta, ożenił się 20 V 1596 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Anną, córką kupca Albrechta Schultza (Braunschweig (Brunszwik) – po 1603 Gdańsk), miał syna Jacoba (pochowany 15 I 1666 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] w wieku 63 lat), żonatego z Anną Melwin, oraz córkę Barbarę, od 26 III 1620 żonę Georga Döringa. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | |||
| + | Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 184.<br/> | ||
| + | Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 283. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:35, 10 lut 2024
JACOB SCHMIDT (1529 Gdańsk – 29 IV 1596 Gdańsk), ławnik Starego Miasta Gdańska. Syn Martina (około 1490 Gdańsk – 1544 Gdańsk), od 1520 również ławnika Starego Miasta. Był mistrzem rzeźnickim. Ławnikiem został w 1570, zwolniony w 1576 – w okresie sporów w Gdańsku w kwestii poparcia dwóch kandydatów do polskiego tronu (cesarza Maksymiliana II Habsburga lub księcia siedmiogrodzkiego Stefana Batorego, wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym) – ponownie wybrany w 1579. Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza od około 1559 żona nie jest znana z imienia, drugą, poślubioną około 1565, była Anna Gronau (Grunau) (zm. 29 IV 1595 Gdańsk).
Pochowany w kościele św. Katarzyny, gdzie ufundowano mu epitafium z obrazem o tematyce Sądu Ostatecznego, z gmerkiem na obramowaniu między postaciami Wiary i Cnoty. Na obrazie epitafijnym przedstawiony został z synem Jacobem, kolejnymi żonami i trzema córkami, w tym jedną dorosłą i pozostałymi zmarłymi w dzieciństwie. Po 1945 epitafium przekazano do gdańskiego Muzeum Narodowego.
Syn Jacob (zm. 15 VI 1611 Gdańsk) w 1593–1594 przebywał na studiach w Wittenberdze, od 1609 także był ławnikiem Starego Miasta, ożenił się 20 V 1596 w kościele Najświętszej Marii Panny z Anną, córką kupca Albrechta Schultza (Braunschweig (Brunszwik) – po 1603 Gdańsk), miał syna Jacoba (pochowany 15 I 1666 w kościele św. Elżbiety w wieku 63 lat), żonatego z Anną Melwin, oraz córkę Barbarę, od 26 III 1620 żonę Georga Döringa.
Bibliografia:
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 184.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 283.
