WIADUKT KOLEJOWY PRZY BRAMIE OLIWSKIEJ
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:Wiadukt_Błędnik.JPG|thumb|Wiadukt „Żółty”, w dalszym planie po prawej]] | [[File:Wiadukt_Błędnik.JPG|thumb|Wiadukt „Żółty”, w dalszym planie po prawej]] | ||
[[File:Wiadukt_kolejowy_przy_Bramie_Oliwskiej.JPG|thumb|Wiadukt, 2018]] | [[File:Wiadukt_kolejowy_przy_Bramie_Oliwskiej.JPG|thumb|Wiadukt, 2018]] | ||
| + | [[File: Żółty_Wiadukt_i_fragment_pierwotnej_konstrukcji.jpg |thumb| Wiadukt i fragment pierwotnej konstrukcji]] | ||
| + | [[File: Tablica_na_Żółtym_Wiadukcie.jpg |thumb| Tablica Grzegorza Borosa, 1979]] | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] <br/> | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] <br/> | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''WIADUKT KOLEJOWY PRZY [[BRAMA OLIWSKA| BRAMIE OLIWSKIEJ]]''' (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z [[ALEJE| al. Zwycięstwa]], wybudowany w 1907 ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię. <br/><br/> | + | '''WIADUKT KOLEJOWY PRZY [[BRAMA OLIWSKA| BRAMIE OLIWSKIEJ]]''' (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z [[ALEJE| al. Zwycięstwa]], wybudowany w 1907 ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (Huta Pokój, huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię. <br/><br/> |
Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU| Akademia Sztuk Plastycznych]]), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). W latach 2004-2005 prowizorycznie remontowany (udźwig do 3,5 t), po udostępnieniu 4 I 2005 ustawiono bramki ograniczające wjazd pojazdów o wysokości ponad 2 m.<br/><br/> | Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU| Akademia Sztuk Plastycznych]]), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). W latach 2004-2005 prowizorycznie remontowany (udźwig do 3,5 t), po udostępnieniu 4 I 2005 ustawiono bramki ograniczające wjazd pojazdów o wysokości ponad 2 m.<br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:15, 27 sie 2023
WIADUKT KOLEJOWY PRZY BRAMIE OLIWSKIEJ (tzw. żółty), łączący ul. Jana z Kolna z al. Zwycięstwa, wybudowany w 1907 ze scalanych na miejscu elementów, które wyprodukowano we Friedenshütte (Huta Pokój, huta żelaza w późniejszym Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej). Jego konstrukcja nośna to dwa stalowe łuki kratowe ze ściągami, pomiędzy którymi zawieszono jezdnię.
Po II wojnie światowej na wiadukcie dopuszczono ruch tylko od ul. Jana z Kolna w kierunku Bramy Oliwskiej. W 1968 z powodu elektryfikacji linii kolejowej jego przęsła zostały podniesione o około 20 cm. W czerwcu 1979 z inicjatywy Grzegorza Borosa, architekta wnętrz, absolwenta Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku ( Akademia Sztuk Plastycznych), grupa studentów pomalowała go na żółto (co uczczono później nieistniejącą już tablicą pamiątkową). W latach 2004-2005 prowizorycznie remontowany (udźwig do 3,5 t), po udostępnieniu 4 I 2005 ustawiono bramki ograniczające wjazd pojazdów o wysokości ponad 2 m.
W 2008 z powodu złego stanu technicznego wiadukt został zamknięty. Pierwotnie planowano jego likwidację (miała powstać kładka pieszo-rowerowa), ostatecznie zakwalifikowano go do generalnej naprawy. Od 21 VII 2011 do 30 V 2012 SKANSKA SA z Warszawy prowadziła prace modernizacyjne na zlecenie Dyrekcji Rozbudowy Miasta Gdańska. Zdemontowano wówczas elementy stalowe i betonowe konstrukcji pomostu wiaduktu: poprzecznice, podłużnice, żebra pomostu i wsporników, blachy nieckowe pomostu, belki policzkowe, stężenia, płytę żelbetową pomostu, prefabrykowane płyty żelbetowe chodników oraz elementy wyposażenia (nawierzchnię, balustrady, bariery itp.). Segmenty nowej konstrukcji stalowego pomostu zostały scalone i połączone z dźwigarami konstrukcji kratowej, osadzone na przebudowanych przyczółkach. Wiadukt zabezpieczono antykorozyjnie, pomalowano na kolor żółty, na nowym pomoście ułożono warstwę epoksydową, zainstalowano nowe oświetlenie i iluminacje.
Po remoncie wiadukt został oddany do użytku 30 V 2012 – tylko dla pieszych i rowerzystów; od 2 VII 2012 czasowo udostępniono go dla ruchu samochodowego do 3,5 tony (zainstalowano kamery monitorujące w celu wychwycenia przekraczających ten przepis). Od 16 I 2013 ponownie przeznaczony (zgodnie z pierwotnymi założeniami) tylko dla ruchu pieszego i rowerowego (początkowo jeszcze z rezerwową możliwością ruchu samochodowego do 3,5 tony oraz samochodów uprzywilejowanych, wkrótce dojazdy dla samochodów zlikwidowano). Użytkownikiem został Zakład Dróg i Zieleni w Gdańsku.
