STEIN ABRAHAM, rabin
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę STEIN ABRAHAM na STEIN ABRAHAM, rabin) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ABRAHAM STEIN''' (13 I 1818 Wanfried, Hesja – 18 IX 1884 Praga | + | '''ABRAHAM STEIN''' (13 I 1818 Wanfried, Hesja – 18 IX 1884 Praga), rabin. W 1844 ukończył seminarium nauczycielskie w Kassel; doktor teologii żydowskiej. W latach 1848–1850 rabin w Wieleniu (Wielkopolska), w Gdańsku od października 1850 do 1864 jako rabin gminy [[STARE SZKOTY | Stare Szkoty]]. Wprowadził do modłów w małej synagodze tej gminy (przy baszcie Na Podmurzu koło [[BRAMA SZEROKA | Bramy Szerokiej]]) język niemiecki. Przebudował bożnicę, wyposażając ją w nowe elementy, w tym w otwartą galerię dla kobiet. Wprowadził w życie zasadę czynnego włączania się Żydów w działalność społeczno-polityczną państwa pruskiego.<br/><br/> |
| − | Autor wydanej w Gdańsku książki ''Die Geschichte der Juden zu Danzig seit ihren erste Auftreten in dieser Stadt bis auf die neueste Zeit'' (1860, wyd. 2: Danzig 1933). W 1864 | + | Autor wydanej w Gdańsku książki ''Die Geschichte der Juden zu Danzig seit ihren erste Auftreten in dieser Stadt bis auf die neueste Zeit'' (''Historia Żydów w Gdańsku od ich pojawienia się w tym mieście do czasów współczesnych'', 1860, wyd. 2: Danzig 1933). W 1864 powołany na urząd rabina w Pradze. 28 II 1852 zaręczył się z Sophie, córką Jakoba Löwensteina. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | „Danziger Intelligenzblatt”, nr 51, 1 III 1852, s. 661 (zaręczyny).<br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 1 IX 1884 (nekrolog).<br/> | ||
| + | Domańska Hanna, ''Żydzi znad Zatoki Gdańskiej'', Warszawa 1997, s. 63-64. <br/> | ||
| + | Echt Samuel, ''Dzieje Żydów gdańskich'', Gdańsk 2012, s. 252 (podaje datę śmierci: 18 IX 1884). | ||
Aktualna wersja na dzień 19:33, 30 cze 2024
ABRAHAM STEIN (13 I 1818 Wanfried, Hesja – 18 IX 1884 Praga), rabin. W 1844 ukończył seminarium nauczycielskie w Kassel; doktor teologii żydowskiej. W latach 1848–1850 rabin w Wieleniu (Wielkopolska), w Gdańsku od października 1850 do 1864 jako rabin gminy Stare Szkoty. Wprowadził do modłów w małej synagodze tej gminy (przy baszcie Na Podmurzu koło Bramy Szerokiej) język niemiecki. Przebudował bożnicę, wyposażając ją w nowe elementy, w tym w otwartą galerię dla kobiet. Wprowadził w życie zasadę czynnego włączania się Żydów w działalność społeczno-polityczną państwa pruskiego.
Autor wydanej w Gdańsku książki Die Geschichte der Juden zu Danzig seit ihren erste Auftreten in dieser Stadt bis auf die neueste Zeit (Historia Żydów w Gdańsku od ich pojawienia się w tym mieście do czasów współczesnych, 1860, wyd. 2: Danzig 1933). W 1864 powołany na urząd rabina w Pradze. 28 II 1852 zaręczył się z Sophie, córką Jakoba Löwensteina.
Bibliografia:
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 51, 1 III 1852, s. 661 (zaręczyny).
„Danziger Zeitung”, 1 IX 1884 (nekrolog).
Domańska Hanna, Żydzi znad Zatoki Gdańskiej, Warszawa 1997, s. 63-64.
Echt Samuel, Dzieje Żydów gdańskich, Gdańsk 2012, s. 252 (podaje datę śmierci: 18 IX 1884).
