RÖSNER DANIEL FRIEDRICH, pastor
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RÖSNER DANIEL FRIEDRICH na RÖSNER DANIEL FRIEDRICH, pastor kościoła św. Trójcy) |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Kościół_św._Jana_galeria_portretów.jpg|thumb|Wnętrze kościoła św. Jana w początku XX wieku, zaginione w 1945 portrety pastorów, portret Daniela Friedricha Rösnera po lewej stronie, częściowo przysłonięty filarem]] | [[File:Kościół_św._Jana_galeria_portretów.jpg|thumb|Wnętrze kościoła św. Jana w początku XX wieku, zaginione w 1945 portrety pastorów, portret Daniela Friedricha Rösnera po lewej stronie, częściowo przysłonięty filarem]] | ||
| − | '''DANIEL FRIEDRICH RÖSNER''' (19 X 1770 Gdańsk – 9 II 1853 Gdańsk), pastor | + | '''DANIEL FRIEDRICH RÖSNER''' (Johann Daniel Friedrich) (19 X 1770 Gdańsk – 9 II 1853 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Syn kupca Friedricha (chrzest 25 III 1734 – pochowany 1785 na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| cmentarzu Bożego Ciała]]). 2 IX 1788 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] (zachował się jego rękopiśmienny sztambuch), studiował teologię na uniwersytecie w Halle. <br/><br/> |
| − | Zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja 13 XII 1798. | + | Zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja 13 XII 1798. od 1803 diakon w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]], od 1807 diakon w kościele św. Jana, w 1810 pierwszy diakon, od 1812 do śmierci (przez 41 lat) był jego pastorem. Mieszkał do 1830 w jednej z dwóch kamienic z adresem Langgasse 386 (ul. Długa 22; później [[BUDYNEK POCZTY | gmach Poczty Głównej]], o sąsiadach z drugiej kamienicy pod tym adresem zob. [[ROTZOLL CHRISTIAN FRIEDRICH, kupiec| Christian Friedrich Rotzoll]] i [[SADEWASSER JACOB, aptekarz, radny | Jacob Sadewasser]]). W lipcu 1804 zawarł w kościele Św. Trójcy związek małżeński z panną Christiną Louisą Jeschke. W małżeństwie przeżył 49 lat. Pochowany został przy ojcu na cmentarzu Bożego Ciała. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter'', Dantzig 1810, s. 73. <br/> | ||
| + | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 370. <br/> | ||
| + | Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 46. | ||
Aktualna wersja na dzień 10:14, 12 lis 2024
DANIEL FRIEDRICH RÖSNER (Johann Daniel Friedrich) (19 X 1770 Gdańsk – 9 II 1853 Gdańsk), pastor kościoła św. Jana. Syn kupca Friedricha (chrzest 25 III 1734 – pochowany 1785 na cmentarzu Bożego Ciała). 2 IX 1788 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (zachował się jego rękopiśmienny sztambuch), studiował teologię na uniwersytecie w Halle.
Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne jako kaznodzieja 13 XII 1798. od 1803 diakon w kościele św. Trójcy, od 1807 diakon w kościele św. Jana, w 1810 pierwszy diakon, od 1812 do śmierci (przez 41 lat) był jego pastorem. Mieszkał do 1830 w jednej z dwóch kamienic z adresem Langgasse 386 (ul. Długa 22; później gmach Poczty Głównej, o sąsiadach z drugiej kamienicy pod tym adresem zob. Christian Friedrich Rotzoll i Jacob Sadewasser). W lipcu 1804 zawarł w kościele Św. Trójcy związek małżeński z panną Christiną Louisą Jeschke. W małżeństwie przeżył 49 lat. Pochowany został przy ojcu na cmentarzu Bożego Ciała.
Bibliografia:
Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter, Dantzig 1810, s. 73.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 370.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 46.
