RECKE WALTHER, profesor Technische Hochschule Danzig
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RECKE WALTHER na RECKE WALTHER, profesor Technische Hochschule Danzig) |
|||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''WALTHER RECKE''' (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk, profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Ukończył i doktoryzował się (1910) na uniwersytecie w Berlinie. Od 1919 pracownik w gdańskim [[ARCHIWA | archiwum]], od 1929 jego dyrektor. Równolegle, od habilitacji w 1922 do 1945, wykładał w THD, od 1931 profesor. Od 1927 do 1939 kierował gdańskim Ostland-Institut (Instytut Wschodni), wydał serie broszur: ''Ostland-Berichte'', ''Ostland-Schriften'', ''Ostland-Darstellungen'' i ''Ostland-Forschungen'', niedostępnych w wolnej sprzedaży, a mających pomagać niemieckim publicystom i naukowcom w prowadzeniu antypolskiej propagandy.<br/><br/> | '''WALTHER RECKE''' (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk, profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). Ukończył i doktoryzował się (1910) na uniwersytecie w Berlinie. Od 1919 pracownik w gdańskim [[ARCHIWA | archiwum]], od 1929 jego dyrektor. Równolegle, od habilitacji w 1922 do 1945, wykładał w THD, od 1931 profesor. Od 1927 do 1939 kierował gdańskim Ostland-Institut (Instytut Wschodni), wydał serie broszur: ''Ostland-Berichte'', ''Ostland-Schriften'', ''Ostland-Darstellungen'' i ''Ostland-Forschungen'', niedostępnych w wolnej sprzedaży, a mających pomagać niemieckim publicystom i naukowcom w prowadzeniu antypolskiej propagandy.<br/><br/> | ||
| − | Był spadkobiercą myśli politycznych swego poprzednika, dyrektora archiwum [[KAUFMANN KARL JOSEPH | Karla Josepha Kaufmanna]], zwolennik rewizji traktatu wersalskiego, nastawiono antypolsko. W okresie 1933–1937 przewodniczący [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]]. Jego książka ''Die polnische Frage als Problem der europäischen Politik'' (1927) wywołała ożywioną polemikę. Animator gdańskiego środowiska historycznego, po 1933 poparł narodowych socjalistów i ich rewizjonistyczną politykę wobec Gdańska i Polski. Od 1937 członek NSDAP. Po marcu 1945 mieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, gdzie był pełnomocnikiem do spraw uchodźców, następnie w Badenii-Wirtembergii, gdzie w latach 1954–1959 pracował jako profesor historii uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim; od 1959 emeryt.<br/><br/> | + | Był spadkobiercą myśli politycznych swego poprzednika, dyrektora archiwum [[KAUFMANN KARL JOSEPH, historyk, archiwista | Karla Josepha Kaufmanna]], zwolennik rewizji traktatu wersalskiego, nastawiono antypolsko. W okresie 1933–1937 przewodniczący [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]]. Jego książka ''Die polnische Frage als Problem der europäischen Politik'' (1927) wywołała ożywioną polemikę. Animator gdańskiego środowiska historycznego, po 1933 poparł narodowych socjalistów i ich rewizjonistyczną politykę wobec Gdańska i Polski. Od 1937 członek NSDAP. Po marcu 1945 mieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, gdzie był pełnomocnikiem do spraw uchodźców, następnie w Badenii-Wirtembergii, gdzie w latach 1954–1959 pracował jako profesor historii uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim; od 1959 emeryt.<br/><br/> |
| − | Żonaty z Magdaleną Marthą Gerlach (1913–1991), z którą miał urodzone w Gdańsku dzieci: Dietricha (ur. 17 I 1940), Sybillę (ur. 31 I 1943) i Hansa Eberharda (ur. 12 IX 1944). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | W Gdańsku mieszkał na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], przy Weissmönchen-Kirchengasse 34/35 (ul. Bielańska), w 1944 w Sopocie, przy Eissenhardtstraße 7. Żonaty z Magdaleną Marthą Gerlach (1913–1991), z którą miał urodzone w Gdańsku dzieci: Dietricha (ur. 17 I 1940), Sybillę (ur. 31 I 1943) i Hansa Eberharda (ur. 12 IX 1944). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 18:30, 21 lut 2023
WALTHER RECKE (4 X 1887 Essen – 26 XI 1962 Fryburg Bryzgowijski), historyk, profesor Technische Hochschule Danzig (THD). Ukończył i doktoryzował się (1910) na uniwersytecie w Berlinie. Od 1919 pracownik w gdańskim archiwum, od 1929 jego dyrektor. Równolegle, od habilitacji w 1922 do 1945, wykładał w THD, od 1931 profesor. Od 1927 do 1939 kierował gdańskim Ostland-Institut (Instytut Wschodni), wydał serie broszur: Ostland-Berichte, Ostland-Schriften, Ostland-Darstellungen i Ostland-Forschungen, niedostępnych w wolnej sprzedaży, a mających pomagać niemieckim publicystom i naukowcom w prowadzeniu antypolskiej propagandy.
Był spadkobiercą myśli politycznych swego poprzednika, dyrektora archiwum Karla Josepha Kaufmanna, zwolennik rewizji traktatu wersalskiego, nastawiono antypolsko. W okresie 1933–1937 przewodniczący Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego. Jego książka Die polnische Frage als Problem der europäischen Politik (1927) wywołała ożywioną polemikę. Animator gdańskiego środowiska historycznego, po 1933 poparł narodowych socjalistów i ich rewizjonistyczną politykę wobec Gdańska i Polski. Od 1937 członek NSDAP. Po marcu 1945 mieszkał w Szlezwiku-Holsztynie, gdzie był pełnomocnikiem do spraw uchodźców, następnie w Badenii-Wirtembergii, gdzie w latach 1954–1959 pracował jako profesor historii uniwersytetu we Fryburgu Bryzgowijskim; od 1959 emeryt.
W Gdańsku mieszkał na Starym Mieście, przy Weissmönchen-Kirchengasse 34/35 (ul. Bielańska), w 1944 w Sopocie, przy Eissenhardtstraße 7. Żonaty z Magdaleną Marthą Gerlach (1913–1991), z którą miał urodzone w Gdańsku dzieci: Dietricha (ur. 17 I 1940), Sybillę (ur. 31 I 1943) i Hansa Eberharda (ur. 12 IX 1944).
